Errol Flynn
+
Tom Warrior
=
Λοιπόν, το νέο album των Ιταλών είναι γεγονός. Τον δίσκο τον λιώνω άκοπα και γενικώς μέχρις ώρας κυλάει νεράκι.
Τί θα ακούσετε: ταχύτητες παρόμοιες με αυτές του προηγούμενου full, ιδιαίτερα κινητικές κιθάρες με πολλά σφυρίγματα, μπουκώματα και κάποια λίγα γκρούβυ παιξίματα, κάποια πολυφωνικά μέρη με "αααααααα" και "οοοοοοοο" τα οποία έχουν βγει φοβερά, και ένα πολύ εύστοχο rhythm section. Ο δίσκος έχει απειροελάχιστη, αν όχι μηδαμινή, bathory-ίλα. Το αργόσυρτο επικό συναίσθημα έδωσε τη θέση του σε στιβαρότητα και ζόρικα κιθαριστικά παιξίματα. Τον Μαστροθάνατο δεν θα 'θελα να τον χαρακτηρίσω ακόμη με θετικό ή αρνητικό πρόσημο, επειδή μου φαίνεται ότι έχει προσπαθήσει πολύ γι' αυτόν τον δίσκο και προτιμώ να μιλήσω αφού είμαι βέβαιος πρώτα για την όποια γνώμη μου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δημιουργείται μια όμορφη αντίθεση μεταξύ της βαρβάτης μουσικής και των πιο λυρικών φωνητικών περασμάτων.
Εδώ είμαστε και τα λέμε.
From the North Comes the War.