Time for plan B

[Kuolema]

Ο Economist τα συνοψίζει υπέροχα, όπως (σχεδόν) πάντα. Λοιπόν; Γιατί το λένε όλοι εκτός από εμάς; Γιατί κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε; Βλέπουμε γύρω μας όοοολα τα συμπτώματα, αλλά για κάποιο λόγο ασχολούμαστε μόνο με τις απεργίες των ΜΜΜ, των φαρμακοποιών και 1002 άλλες παράπλευρες απώλειες και κανείς δεν το λέει ευθέως. Πραγματικά, αναρωτιέμαι, πιστεύει κανείς πως μετά από κάποιο καιρό -1,2,3 χρόνια- θα έρθει κάποιος και θα μας πει, συγχαρητήρια, τα καταφέρατε, τον ήπιατε αλλά γλιτώσατε τη χρεοκοπία;

[chris_boss]

Φυσικά, αφού το κάνουν και τώρα!

[SpiritCrusher]

Γιατί τώρα θα πουλήσουμε τα πετρέλαια και θα είμαστε οκ

[katwrimos]

O economist είναι απο τα καλύτερα έντυπα για την κάλυψη διεθνών ειδήσεων αν και κουράζει καπως η πόρωση που έχουν με την προώθηση της ατζέντας τους (αυτός είναι και ο λόγος που έκοψα τη συνδρομή μου προ διετίας). Οσον αφορά τις οικονομικές αναλύσεις, πετάνε τη μία μαλακία μετά την αλλη απο τότε που μπορώ να θυμηθώ (ιδίως οι εκτιμήσεις τους για την κρίση του 08 εχουν πολύ γέλιο). Αυτο είναι φυσιολογικο και έχει να κάνει με το pecking order των μαλακισμένων που αποφοιτούν απο "καλα" πανεπιστήμια (yours truly included). Για να μην τα πολυλογώ, όταν σπούδαζα στη Lund το pecking order στο τμήμα χρηματοοικονομικών είχε ως εξής: Αν οι βαθμοί σου ήταν σούπερ (ιδίως στα μαθηματικά) προοριζόσουν για investment banker και μάλιστα έβρισκες και εύκολα δουλειά, αν ήταν απλώς καλοι αποφοιτούσες και την εβγαζες μια χαρα σε μια εμπορική τράπεζα η στα γραφεία κάποιας βιομηχανίας, αν ήσουν απο τους μέτροιους ετοίμαζες αιτήσεις για το δημόσιο, διεθνείς οργανισμούς η ΕΕ. Τα μαλακισμένα που δεν την πάλεβαν να δώσουν 6η φορά dynamic optimization αλάζαν major και γίνονταν δημοσιογράφοι. Το ίδιο ισχύει και για τα άλλα δυο οικονομικά έντυπα με και καλά διεθνές κύρος, δηλαδη τους FT και πάνω απόλα τη Wall street journal, που πλέον έχει γίνει ανέκδοτο αφου για τρείς συνεχείς χρονιες ο πιό ασφαλής τροπος να χασεις τα λεφτά των καταθετών της τράπεζας σου ήταν να ακολουθήσεις τις εκτιμήσεις τους.

Επι της ουσίας, ναι το να γίνει τώρα αναδιάρθρωση ειναι το wet dream του τυπικού Λονδρέζου tory 31χρονου τραπεζίτη, αλλα σημαίνει οτι η Γερμανία και η Γαλλία θα πρέπει να καλύψουν τις απώλειες των τραπεζών τους, χοντρικά δηλαδή ο μέσος γερμανός θα κληθεί να καταβάλει ενα 600αρικάκι (και οταν λέω ο μεσος γερμανός εννοώ και τον φοιτητή που τη βγάζει με 700 το μήνα, οπότε καταλαβαίνετε τι υποδοχή θα είχε τέτοιο σχέδιο (+ οτι αν γίνει αυτο που λέει, δηλ. κούρεμα 50% τοτε και η μέση σύνταξη στην Ελλαδα θα μειωθεί κατα 25% γιατι τα ταμεία εχουν μεγάλες ποσότητες δημοσιου χρέους). Το εναλακτικό σενάριο είναι πολύ πιό απλό: το EFSF συνεχίζει να σας δανείζει μέχρι να μαζέψει αρκετά απο τους τόκους που λαμβάνει ωστε να αντέχει κούρεμα της τάξης του 30% χωρίς να μπει μεσα (δηλαδή χωρίς να χρειαστεί η Μέρκελ να χώσει το χέρι της στην τσέπη του Γιόχαν και του Φράντς). Δηλαδή η περιφέρεια της ευρωζώνης υποφέρει μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα (ας πούμε 3 χρονια η Πορτογαλία, 5 η Ιρλανδία και 7 η Ελλάδα), αλλα ο γερμανός φορολογούμενος τη γλυτώνει. Αυτό το σενάριο μου φαίνεται πολύ πιο πιθανό. Στο κάτω κάτω, αν αποφασίσει η Μέρκελ να πλερώσει, δεν θα γινει με κούρεμα του χρέους (που είναι σαν να υπογράφεις λευκή επιταγή σε πρεζάκι), θα γίνει μεσω ευρωπαικής οικονομικής διακυβέρνησης, δηλ. οι πλούσιες χώρες να τσοντάρουν κάποια φράγκα με αντάλαγμα το δικαίωμα να απολύουν δημοσίους υπαλληλους, να εκποιούν δημόσια περιουσία κλπ. (παρακαλώ ξεκινάτε απολύωντας παπάδες και εκποιόντας εκκλησίες). Αλλα ξαναλέω οτι αυτό ειναι απίθανο, το πιό λογικό ειναι το σενάριο της αναμονής.

Αν κάποιος ενδιαφέρεται για σοβαρή ανάλυση της κατάστασης, τσιμπάτε εναν krugman. Και φορ φακς σεικ, μείνετε μακρυά απο αναλύσεις δημοσιογράφων οσον αφορά την οικονομία. Οποιος ενδιαφέρεται σοβαρά για ενημέρωση σε αυτά τα θέματα ας τσεκάρει το blog του σερ ντόκτορ προφέσσορ μπράντφορντ Τζ. Delong.