Charlie Kaufmann

[Keeper Of The Seventh Son]

aformi to synecdoche:new york pou eida prosfata

pisteuw oti einai o megaliteros en zwi senariografos. apeira krifa noimata stis tainies, kriseis tautotitas, mpleksimo pragmatikotitas k fantasias, vivlia mesa se tainies mesa se alles tainies sto mialo tou prwtagwnisti tis tainias, anafores se psixologia k psixiatriki, emmoni me tin akallwpisti wmotita tis pragmatikotitas pou kallwpismeni mesa ap to kaufmanneziko filtro moiazei akoma pio wmi!!!

Being John Malcovich
Adaptation
Confessions of a Dangerous Mind
Eternal Sunshine of a Spotless Mind
Synecdoche New York (pou itan k to skinothetiko tou ntempouto)

kane mou erwta twra tsarli kaufmann
elate na sizitisoume gi auti tin idiofuia

[FIXXXER]

Τεραστιος εννοειται. Προτιμω τις ταινιες που γραφει μονο το σεναριο και δεν σκηνοθετει, εχω διαφορες ενστασεις για το Synecdoche, New York το οποιο αποφασισα μετα απο καιρο που το ειδα οτι τελικα δε μαρεσε και πως προτιμω τα Being John Malkovich, Adaptation που εχουν γαμω τις σκηνοθεσιες απο Spike Jonze, και ακομα περισσοτερο το Eternal Sunshine απο Michel Gondry.

[Tyler_Durden]

Σεναριογράφος λατρεία με απίστευτα mindfucks σχεδόν σε όλες του τις ταινίες. Eternal Sunshine και Being John Malkovich με άνεση μέσα στις 10 πιο αγαπημένες μου ταινίες, ενώ η περιγραφή του writer's block στο adaptation είναι περιγραφικότατη. Γενικά respect. Στηρίζουμε.

[Parasight]

Μεγάλος Θεός εννοείται. Συμφωνώ σχεδόν με όλους τους προλαλήσαντες.
Το Synecdoche το έχω δει μόνο μία φορά και πρέπει να το ξαναδώ, τη στιγμή που το έβλεπα ήμουν συνεπαρμένος και δεν έπιασα το μεγαλύτερο μέρος του. Σίγουρα οι σκηνοθεσίες του Jonze και του Gondry είναι πιο εύπεπτες (σε καμία περίπτωση βέβαια απλοϊκές ή άσχημες, προς Θεού) σε σύγκριση με τη σκηνοθετική απόπειρα του ίδιου του Kaufmann, και θέλω να το ξαναπροσπαθήσω. Γενικά δε με ψήνουν πια οι ταινίες με πολλά ψαξίματα και νοήματα και κουράζομαι εύκολα, ο Kaufmann όμως αποτελεί εξαίρεση. Είμαι φανμπόης.

[Phoebus]

Απλά λατρεία. Τον αγάπησα με το Adaptation το οποίο ΟΚ, απλά μου γάμησε τα σώψυχα. Νομίζω ότι πέραν του writer's block, ήταν και η εμπειρία μίας ολόκληρης γενιάς που νιώθει πως δεν έχει κάτι να πει ενώ θέλει να πει τόσα πολλά. Αυτό το "κόλπο" αυτοαναφοράς ήταν απλά θεϊκό και οι εναλλαγές που δε ξέρεις αν πρέπει να γελάσει ή να κλάψεις απλά γαμάνε.

[Dythor]

Eternal Sunshine πολύ καλό, Synecdoche αριστούργημα. Θέλω οπωσδήποτε να δω John Malcovich

[Drumsick]

Μιας και είδα το ανταπτέισον χτες:

Being John Malcovich - Καλούτσικο
Adaptation - Μετριούτσικο
Eternal Sunshine of a Spotless Mind - Αριστούργημα
Synecdoche New York - Καλούτσικο

Ντανό.. ενώ έχει υπέροχα καμμένες ιδέες, στην πράξη με κουράζει και μου προκαλεί ένα απροσδιόριστο δυσάρεστο συναίσθημα. Κάτι σαν εκνευρισμό, αλλά όχι ακριβώς.

[rat_poison]

Δε θα προσθέσω κάτι στους παραπάνω. Κατά σύμπτωση είδα χτες για πρώτη φορά την αιώνια λιακάδα και έχω και δει και το μάλκοβιτς πιο παλιά. Από το λίγο που είδα ΓΑΜΕΙ o τύπος τον ευχαριστιέμαι πολύ. Θα τιμήσω και τα αποδέλοιπα που αναφέρατε εν ευθέτω χρόνω.

[rudie]

To being john malkovits itan kako. Tosos kosmos leei oti einai kali tainia,emena mou tin eixe spasei. Xeirotera, me eixe EKNEVRISEI.
To eternal sunshine mou xe aresei aposo thimamai, pane xronia kai zamania, kai ta ipoloipa psinomai na ta dw kapoia stigmi.

malkovits, malkovits, malkovits.

[Dragonlord]

στα top cinema moments

[Kaserinos]

στα top cinema moments

Προτιμω και γω Καουφμαν σε σεναριο.
ειναι πιο "προστατευμενος" και παραλληλα ριχνει το βαρος εκει χωρις να αναλωνεται αλλου.
αν και μου αρεσε το οτι πηγε ενα βημα μπροστα και ρισκαρε με σκηνοθεσια. αναμενω λιγοτερο ανισο αποτελεσμα στο μελλον.
το καθενα ειναι ενα μικρο ή μεγαλο αριστουργημα, αλλα το "Being John Malkovic" μου εχει μεινει τοσο εντονα απο αισθητικη και απο σκηνες οπως ή παραπανω.
To "Synecdoche Νew Υork" πρεπει να το ξαναδω. Μου θυμιζε εντονα το "8 1/2" σαν κεντρικη ιδεα.

ενας ευφυεστατος σεναριογραφος με εμμονη στην υπαρξιακη βυθιση. καποιες ιδεες του ειναι τοσο σουρεαλ, τοσο λεπτοδουλεμενες, τοσο πολυσχιδεις...που απορω πως εξασφαλιζει καλα μπατζετ ακομα και αν δεν γραφει μπλοκμπαστεριες.

Επισης να ξαναδω το "Adaptation", δειχνει πολλα για την παρτη του.

[Esteban]

στα top cinema moments

Προτιμω και γω Καουφμαν σε σεναριο.
ειναι πιο "προστατευμενος" και παραλληλα ριχνει το βαρος εκει χωρις να αναλωνεται αλλου.
αν και μου αρεσε το οτι πηγε ενα βημα μπροστα και ρισκαρε με σκηνοθεσια. αναμενω λιγοτερο ανισο αποτελεσμα στο μελλον.
το καθενα ειναι ενα μικρο ή μεγαλο αριστουργημα, αλλα το "Being John Malkovic" μου εχει μεινει τοσο εντονα απο αισθητικη και απο σκηνες οπως ή παραπανω.
To "Synecdoche Νew Υork" πρεπει να το ξαναδω. Μου θυμιζε εντονα το "8 1/2" σαν κεντρικη ιδεα.

ενας ευφυεστατος σεναριογραφος με εμμονη στην υπαρξιακη βυθιση. καποιες ιδεες του ειναι τοσο σουρεαλ, τοσο λεπτοδουλεμενες, τοσο πολυσχιδεις...που απορω πως εξασφαλιζει καλα μπατζετ ακομα και αν δεν γραφει μπλοκμπαστεριες.

Επισης να ξαναδω το "Adaptation", δειχνει πολλα για την παρτη του.

Ναι το adaptation και γω γι αυτό το γουστάρω. Όταν αρχίσει και χαώνεται ο τύπος επειδή γράφει για τον εαυτό του είναι από τα καλύτερα mindfucks που έχω δει σε ταινία

[rudie]

I moni kali skini tis tainias

[Dythor]

Τεραστιος εννοειται. Προτιμω τις ταινιες που γραφει μονο το σεναριο και δεν σκηνοθετει, εχω διαφορες ενστασεις για το Synecdoche, New York το οποιο αποφασισα μετα απο καιρο που το ειδα οτι τελικα δε μαρεσε και πως προτιμω τα Being John Malkovich, Adaptation που εχουν γαμω τις σκηνοθεσιες απο Spike Jonze, και ακομα περισσοτερο το Eternal Sunshine απο Michel Gondry.

Α, αυτός τώρα δεν ορίζεται ως "νέο τρεντ στους κύκλους των δήθεν", ε; Πού μπαίνει η γραμμή φικσκσκσερ; Στη μούρη του Νίκολας Κέιτζ και δώθε;