Τζαζοκάτι
Το πράγμα έχει ως εξής. Άκουσα το Chet Baker & Strings του Chet Baker και έμεινα κάπως έτσιμε το πόσο υπέροχος δίσκος είναι. Το ξέρω σταρχιδιασας, αλλά αν κάποιος γνώστης έχει να προτείνει κάτι αντίστοιχο, είμαι όλος αυτιά.
Κατά προτίμηση instrumental, χαλαρό σίγουρα. Δεν χρειάζεται να είναι πνευστό το κύριο όργανο, δηλαδή κάτι σε πιάνο ή κιθάρα δεν με χαλάει.
Αυτά.
Kill the wise one!
I'll bury you in your god's fucked garden
Keith Jarrett - The Köln Concert.
Oπωσδήποτε. Ό,τι πιο κλασσικό στο είδος.
Πολύ καλός είναι και ο Jimmy Giuffre.
Τέλος δες το δίσκο που έχουν ο John Coltrane με τον Duke Ellington.
Aπό κει και πέρα στο ίδιο κλίμα, αλλά με περισσότερο πειραματισμό, τσέκαρε Charles Mingus. Εγώ πιο συχνά ακούω Let my Children Hear Music και το Charles Mingus and friends in Concert.
Well, there's egg and bacon; egg sausage and bacon; egg and spam; egg bacon and spam; egg bacon sausage and spam; spam bacon sausage and spam; spam egg spam spam bacon and spam; spam sausage spam spam bacon spam tomato and spam;
Dexter Gordon - Autumn in New York
John Coltrane and Johnny Hartman - John Coltrane and Johnny Hartman
Duke Ellington & John Coltrane - Duke Ellington & John Coltrane
Keith Jarett - The Kolhn Concept και At the Deer Head Inn
Ίσως και Manhattan Soundtrack.
Black-and-white TV with the sound turned low.
—μόλις τελείωσα πήρα βαθειές ανάσες κρατούσα ακόμα τό τσιγάρο μου τό πέταξα στήν μπανιέρα τήν ξέβγαλα απ’ τά ξερατά έριξα νερό στή μούρη μου ξέπλυνα τό στόμα μου άρπαξα μιά πετσέτα που μύριζε Βιθέντε σκουπίστηκα νά δείς τώρα που θά βγώ έξω θά τήν έχει αράξει στήν πολυθρόνα καί θά γελάει ή κουφαλίτσα…
Dal-, σε πρόλαβα σε 2 στα 4 (ίσως και 2 στα 5)!!!
Νιανια νιανιανια
Well, there's egg and bacon; egg sausage and bacon; egg and spam; egg bacon and spam; egg bacon sausage and spam; spam bacon sausage and spam; spam egg spam spam bacon and spam; spam sausage spam spam bacon spam tomato and spam;
Ναι ρε πούστημ και εγώ αυτό σκέφτηκα, πότε πρόλαβε και πόσταρε το αρχίδηναπούμε.
Επίσης τσέκαρε και Stan Getz και Lester Young.
Black-and-white TV with the sound turned low.
—μόλις τελείωσα πήρα βαθειές ανάσες κρατούσα ακόμα τό τσιγάρο μου τό πέταξα στήν μπανιέρα τήν ξέβγαλα απ’ τά ξερατά έριξα νερό στή μούρη μου ξέπλυνα τό στόμα μου άρπαξα μιά πετσέτα που μύριζε Βιθέντε σκουπίστηκα νά δείς τώρα που θά βγώ έξω θά τήν έχει αράξει στήν πολυθρόνα καί θά γελάει ή κουφαλίτσα…
m, δεν ακούω τέτοια, αλλά κάπουτε που έψαχνα μου άρεσε μια τυχαία συλλογή που είχα πάρει νομίζω πως λεγότανε Paul Desmond Quartet (with Jim Hall) - δεν ξέρω αν ήταν πριν ή μετά το Take Five - πάντως γενικά Jim Hall στην κιθάρα & Paul Desmond στο σαξόφωνο τα σπάγανε σε αυτό το χαλαρό ύφος που λες - με ενα απο δαύτα τα κλασσικά - A taste of honey που φυσικά το είχαν πει και οι Beatles και μου ήταν πιο familiar το κομμάτι... http://www.youtube.com/watch?v=G_laBQ9YqgU
δεν θα την χαρακτηριζα την καλυτερη δουλεια του Baker. Το Round about Midnight που ποσταρε το Χτικιο λειτουργουσε παντα ως ενας "καθρεφτης" τεχνικης/μελωδιας στις απεικονισεις της τζαζ γενικα, ειναι καλη επιλογη. Για μενα η εξισου κλασσικη εκδοση του Round Midnight του Alan Broadbent (2005) ειναι μια καλη αρχη για να νιωσεις οτι σε "στελνει" ενας δισκος τζαζ. Μιλωντας για Baker ομως, οι πιο καλες του δουλειες βρισκονται εκει καπου αναμεσα σε Italian Sessions, Comin' on, Stairway to the Stars και η συνεργασια του στο Bird and Chet του 1952.Originally Posted by animae
Το πράγμα έχει ως εξής. Άκουσα το Chet Baker & Strings του Chet Baker και έμεινα κάπως έτσι
Κατά προτίμηση instrumental, χαλαρό σίγουρα. Δεν χρειάζεται να είναι πνευστό το κύριο όργανο, δηλαδή κάτι σε πιάνο ή κιθάρα δεν με χαλάει.
Αυτά.
Βασικο το σχολιο του ικονοκλαστ σχετικα με τους αραπηδες στην τζαζ, δεν θα μπερδευα τις ακροασεις. Για καποιο λογο η λευκη τζαζ ειχε παντα διαφορετικο ειδικο βαρος απο τη μαυρη (ή εστω αν θελεις το αντιθετο) - αυτο και σε σχεση με το οτι καποιοι ανεφεραν επιρροες λευκων απο μαυρους ή το αντιθετο. Για μενα ειναι δυο τελειως ξεχωριστα κεφαλαια στην ιστορια του ειδους και αν ξεκινησες να ακους Baker, συνεχισε να ακους Baker ή τον εκπληκτικο Evans που ποσταρε ο ικονοκλαστ και μαζι με αυτους τον πολυαγαπημενο μου λευκο του ειδους Mose Allison.
δεν θα την χαρακτηριζα την καλυτερη δουλεια του Baker. Το Round about Midnight που ποσταρε το Χτικιο λειτουργουσε παντα ως ενας "καθρεφτης" τεχνικης/μελωδιας στις απεικονισεις της τζαζ γενικα, ειναι καλη επιλογη. Για μενα η εξισου κλασσικη εκδοση του Round Midnight του Alan Broadbent (2005) ειναι μια καλη αρχη για να νιωσεις οτι σε "στελνει" ενας δισκος τζαζ. Μιλωντας για Baker ομως, οι πιο καλες του δουλειες βρισκονται εκει καπου αναμεσα σε Italian Sessions, Comin' on, Stairway to the Stars και η συνεργασια του στο Bird and Chet του 1952.Το πράγμα έχει ως εξής. Άκουσα το Chet Baker & Strings του Chet Baker και έμεινα κάπως έτσι
Κατά προτίμηση instrumental, χαλαρό σίγουρα. Δεν χρειάζεται να είναι πνευστό το κύριο όργανο, δηλαδή κάτι σε πιάνο ή κιθάρα δεν με χαλάει.
Αυτά.
Βασικο το σχολιο του ικονοκλαστ σχετικα με τους αραπηδες στην τζαζ, δεν θα μπερδευα τις ακροασεις. Για καποιο λογο η λευκη τζαζ ειχε παντα διαφορετικο ειδικο βαρος απο τη μαυρη (ή εστω αν θελεις το αντιθετο) - αυτο και σε σχεση με το οτι καποιοι ανεφεραν επιρροες λευκων απο μαυρους ή το αντιθετο. Για μενα ειναι δυο τελειως ξεχωριστα κεφαλαια στην ιστορια του ειδους και αν ξεκινησες να ακους Baker, συνεχισε να ακους Baker ή τον εκπληκτικο Evans που ποσταρε ο ικονοκλαστ και μαζι με αυτους τον πολυαγαπημενο μου λευκο του ειδους Mose Allison.
opa opa. Ti tha pei kaluterh douleia? Ti den tha berdeves tis akroaseis? ti malakies tsabounas? Nai ok xasmatikh diafora metaksi mavrou / asprou mh mou arxiseis tis analuseis. Alla ti tha pei den tha berdeves tis akroaseis? Ti einai oi protaseis tupou "kathrefths" texnikh/melodias? giati poios den paizei me kalh texnikh?(gia melwdia de to suzhtaw, eidika o monk egrafe tis pio anorthodokses. de tha ton elega kai toso melwdiko) ti thes na peis?
Epishs thn ektelesh pou proteines den thn exw sta upopshn mou, omws mono apo thn hmeromhnia borw na bgalw kapoia suberasmata kai genika pistevw oti xronologika prepei na to pareis ligo apthn arxh.
Ws kataklida, xairomou pou paizei bala sto thread, alla mh grafete pramata sa poustodhmosiografoi pou prospathoun na poulisoun diskakia kai lene oxi afto einai etsi to allo einai allios kai vrikoun diafores pantou kai ta kanoun mantara. Bill Evans evgale tous diskous tou me ton pio gnwsto na einai to Vanguard Village (logo tou thanatou tou Scott LaFaro (vlepe Cliff Burton) ) ALLA otan ton akous kai paizei sto Kind of Blue, prosopika, den tha elega oti paizei lefkos ean den hksera to styl pou paizei o Bill Evans. Tespa.
parte kiena dwraki
Last edited by Xtikio; 19-11-2010 at 11:28.
τσιζες φακιν κραηστ.
Ακούγοντας το Ole το τραγούδι ένα μεσημέρι στο 2ο πρόγραμμα, με το τέλος του, πρακαλούσα να πει ο εκφωνητής ποιο είναι, και το είπε))
ο χριστός κι η μάνα του...
Last edited by rat_poison; 28-11-2010 at 22:02. Reason: image fixed
Well, there's egg and bacon; egg sausage and bacon; egg and spam; egg bacon and spam; egg bacon sausage and spam; spam bacon sausage and spam; spam egg spam spam bacon and spam; spam sausage spam spam bacon spam tomato and spam;
Posting Permissions
vBulletin Skin by Bluepearl Skins
