Πειτε.
Πειτε.
Πράγματι, ο καιρός ήτο θαυμάσιος. Ένας καιρός ηδονικός και, όπως λέγουν, θείος. Ο ήλιος έλαμπε καταυγάζων και θερμαίνων τα πάντα – τον ουρανόν, την θάλασσαν, το υπερωκεάνειον, τους επιβάτας. Όλοι σχεδόν ήσαν χαρούμενοι.
το πηρα με την πρωτη, απο τοτε, το αισθημα της επιτυχιας με κατακλυζει, αρκει ενα βλεμμα μου καθως οδηγαω για να κανει ολα τα γκομενετα να σερνονται πισω απ το μιτσμομπιλ το οποιο εχει γινει ερωτικη φωλιτσα μετα απο καθε τετοιο encounter που θα λεγαμε και στα RPG.
"Τι χτυπαω??"
"Ενα μονο με ελιες. Και ενα μονο με πατατες."
Πήρα το δίπλωμα πάρκινγκ και οπισθογωνίας με την πρώτη, τον Ιούλη του 2000 και βγήκα με το ροζ χαρτάκι στους δρόμους με σκοπό να μάθω να οδηγάω κιόλας.
Κόπηκα και 2η φορά χθες, από απόλυτη ηλιθιότητα στην οπισθογωνία. Την έβγαλα και όταν έφερα το αυτοκίνητο παράλληλα με τον δρόμο ξέχασα να ισιώσω το τιμόνι και βρήκα προφανώς πεζοδρόμιο, σου μιλάω για μαλλιά. Στα αρχίδια μου, λεφτά υπάρχουν, να πέφτουν τα κατοστάευρα στην ΦΑΣΗ, την επόμενη φορά θα του καρφώσω την δέκα και θα το πάρω.
ψέμματα, θα λαδώσω απλά.
A loaded gun won't set you free.
So you say.
Με την 1η αν και παραλίγο να γίνει μαλάκία στην οπισθογωνία απο άγχος. Εννοείται δεν ξέρεις να οδηγείς όταν έχεις δίπλωμα, απλά σου δίνεται η ευκαιρία να μάθεις. Έχω κάνει κ γω τις μαλακίτσες μου και γίνανε μαθήματα ζωής!
ॐॐ Straight to the top we headed leaving devils beheaded
Εγώ έχω γίνει κάφρος οδηγός ως αντίδραση στις ΜΑΛΑΚΙΕΣ που μου μαθαίναν για το δίπλωμα.
Προτεραιότητα έχω μόνο εγώ. τέλος.
εγώ είχα τρελό άγχος με αποτέλεσμα, ενώ κανονικά το πήγαινα καλά, να κάνω όλο μαλακίες, με αποκορύφωμα λίγο πριν το τέλος αντί για φρένο να πατήσω μαζί και το γκάζι γιατί διάλεξα και τη μέρα να φορέσω πρώτη φορά vans και δεν είχα συνηθίσει τόσο φαρδύ παπούτσι και τα έπιασα και τα δύο πεντάλ. Ο εξεταστής όμως ήταν γνωστός του πατέρα μου και το πήρα (κωλόβυσμα κλπ). Είχα μπλοκάρει τόσο από το άγχος που με δούλευαν, μου έλεγαν ότι αν καταφέρω να μην το τρακάρω θα με περάσουν, αλλά ήμουν 18 και αθώο και τρομαγμένο σα λαγουδάκι.
Γιατί δε με θες κυρά μου; Επειδή είμαι ψαράς;
από τις 10.000 φορές που έχω παρκάρει έκτοτε (omg πότε έφτασαν τόσες; ) τις 7.362 θα έπαιρνα το δίπλωμα και τις 2.638 θα κοβόμουν.
Όταν έδινα για δίπλωμα ήμουν επιθετικός και απότομος οδηγός, με αβέρτα γκάζι για να μην τύχει και σβήσει το όχημα (σαν κότα πήγαινα εννοείται, αλλά οι στροφές φάση 3.000 και ο δίσκος του οχήματος να μυρίζει στη μισή διάρκεια της εξέτασης). Αποτέλεσμα να μην μπορούν να με κόψουν γιατί δεν έσβησε ποτέ, αλλά να μου δίνει συμβουλές ο εξεταστής στο τέλος, περι ασφάλειας και ότι είσαι νευρικός και να το προσέξεις στην μελλοντική σου οδήγηση.
Έδωσα 2 φορές, χωρίς λάδωμα, την πήρα την δεύτερη αλλά θεωρώ καθαρά από κωλοφαρδία, απλά γιατί μου "έκατσαν" τα σημαντικά, (πραγματικά δεν ένιωθα να έχω πλήρη έλεγχο του οχήματος) και γιατί είχε πιάσει την πάρλα ο δάσκαλός μου με τους εξεταστές και έτσι οι τελευταίοι δεν πρόσεξαν τα ασήμαντα λαθάκια.
Σήμερα θα με χαρακτήριζα αμυντικό και υπομονετικό οδηγό (ας πουν και όσοι έχουν μπει στο αμάξι μου), και θεωρώ πως έχω καλό έως πολύ καλό έλεγχο των συνηθισμένων αντιδράσεων του οχήματος και πολύ καλή αντίληψη του όγκου του. Βατάνεν δεν είμαι σε καμμία περίπτωση και δεν με ενδιαφέρει να γίνω.
Η εξέταση ήτο μια παράσταση ενός αρχάριου ηθοποιού και στάνταρ δεν έπαιξε κανένα ρόλο στην ύστερο εξέλιξή μου.
η αβάσταχτη πλαδαρότητα του αδυνατισμένου θράσερ
Είναι πάντως προφανές πως κανείς δεν μαθαίνει να οδηγεί παρά όταν βγεί στο δρόμο μόνος.
Πολλοί δε μαθαίνουν και ποτέ βέβαια.