Αν κατασκευάσεις ένα πρόγραμμα που δέχεται ως είσοδο την αναπαράσταση και τις ιδιότητες των διαφόρων μηχανικών συστατικών και μοντελοποιεί, με αυτόματο τρόπο, ρολόγια, τότε προφανώς γνωρίζει να κάνει αυτή τη διαδικασία. Σκέφτεται και αντιμετωπίζει τις παραμέτρους που έχουν σχέση με την μοντελοποίησης κατασκευής ρολογιών.
Δε μπορώ να καταλάβω με ποιο κριτήριο θεωρείς ότι δεν σκέφτεται, εφόσον οι διαδικασίες είναι ακριβώς οι ίδιες.
Αντίστοιχα, στα προηγούμενα παραδείγματα σου, το A.I. του Pro μπορεί να μην ξέρει να παίζει ποδόσφαιρο (λίγο δύσκολο χωρίς σώμα), αλλά σαφώς ξέρει να προσομειώνει την σκέψη ενός ποδοσφαιριστή. Καλείται να λύσει τα ίδια ακριβώς προβλήματα που σκέφτεται ένας ποδοσφαιριστής την ώρα που παίζει και να πάρει τις ίδιες αποφάσεις (πρέπει να κρατήσω την μπάλα; προς τα πού πρέπει να κινηθώ; κλπ).
Το ότι δεν μπορεί να εφαρμόσει, χωρίς επέμβαση του προγραμματιστή, τις ίδιες γνώσεις και σε άλλους τομείς, αυτό είναι σαφώς περιορισμός στις νοητικές ικανότητες του, αλλά σε καμία περίπτωση δεν υποδηλώνει την ανυπαρξία τους.
Υπάρχει μία ουσιώδης διαφορά μεταξύ του λογισμικού και άλλων εργαλείων, η οποία προκύπτει από την δυνατότητα για αυτονομία, προσαρμογή και συμμετοχή στην διαδικασία λήψης αποφάσεων. Ένα σφυρί δε σκέφτεται πώς θα χτυπήσει σωστά ένα καρφί. Οι κινήσεις του εξαρτώνται αποκλειστικά από τον χειρισμό του χειριστή του. Ένα λογισμικό, από την άλλη, όπως π.χ. τα συστήματα πρόβλεψης καιρικών συνθηκών ή τα συστήματα υποστήριξης αποφάσεων, μπορεί να λειτουργεί αυτόνομα, χωρίς την διαρκή αλληλεπίδραση με τον χρήστη, να προσαρμόζεται και να βγάζει συμπεράσματα με βάση νέα δεδομένα και να συμμετέχει, κατ' αυτόν τον τρόπο, αυτόνομα, ως ξεχωριστή οντότητα, σε μία διαδικασία επίλυσης ενός προβλήματος.