Spoiler
edit: credits to atahou
Spoiler
edit: credits to atahou
Last edited by jack the ripper; 30-01-2011 at 13:56.
εσυ που δεν εχεις δει ακομα την ταινια, μη διαβασεις το αποπανω ποστ.
There is a light that never goes out
η σκηνοθεσία για άλλη μια φορά τρομερή, πραγματικά καταιγιστική σε σημεία (ειδικά τα τελευταία δεκα λεπτά), όμως νομίζω οτι υπήρχε ένα θέμα με την ιστορία.
ε τομπούστη, σε κάθε ταινία του σε κάνει να θες να σταματήσει η προβολή γιατί αγχώνεσαι πιο πολύ κι από τον πρωταγωνιστή. από τη μία καταφέρνει να βάλει το θεατή όσο πιο μέσα στο μυαλό του άλλου γίνεται. από την άλλη, η μόνη ταινία που ήταν κάπως πιο χαλαρή-ζωντανή, το wresteler, είναι η καλύτερή του λέω γω.
Καλη ταινια, αν και δεν μπορω να πω οτι ευχαριστηθηκα βλεπωντας την. Λιγο το μπαλετο, λιγο η πορτμαν, λιγο η παρανοια με κουρασαν. Πολυ κουλτουρα για τα γουστα μου μαλλον.
1) e4, c5
2) Νf3
Ήταν Αρονόφσκι.
I went down into the valley to pray.
I got drunk and I stayed all day.
το αποπάνω συνοψίζει τέλεια την ταινία άμα έχεις δει και άλλες του δλδ, ο άνθρωπος δε ξέρει τι θα πεί διακριτικότητα και στα ρίχνει όλα στη μάπα με τους πιο απλούς δυνατούς συμβολισμούς
δε πέρασα και άσχημα, θεαματικό και υποβλητικό ήταν και η πόρτμαν τα 'δινε όλα αλλά η ρηχότητα ρηχότητα
απο παλαιστή και ρέκβιεμ ήταν λιγότερο σκληρή...την είδα πριν βγει στο σινεμά και δεν ήξερα οτι ήταν του αρανόφσκι..ε μετά όλα μου φάνηκαν λογικά
"Society, have mercy one me
i hope you're not angry, if i disagree..."
τίγκα στα στερεότυπα (καταπιεστική μάνα/σέξι αντίζηλος/έκφυλος ΓΑΛΛΟΣ σκηνοθέτης), ψυχώσεις/νευρώσεις όπως γουστάρουμε όποτε γουστάρουμε χωρίς καμιά συνέπεια, απλά για να βγεί το θέαμα (και να το ocd και να η διπλή προσωπικότητα και να η μανία καταδίωξης και να το σεξ με τη μανούλα), σύμβολα ταϊσμένα με το κουταλάκι (η λίλυ είναι απελευθερωμένη και γιαυτό της πασάρει ναρκωτικά και της λέει να ΑΦΕΘΕΙ), γενικά όσο πιο επιφανειακό και νιανιά γίνεται
και δεν έχω πρόβλημα με αυτό, είναι ένας τρόπος να γίνονται τέτοιου είδους πράγματα, δε περιμένω τίποτα παραπάνω από τον αρονόφσκι και απ'τα γήπεδα που παίζει μπάλα και γι'αυτό το φχαριστήθηκα αλλά μέχρι εκεί
Χμ δε διαφωνώ, όλα αυτά υπάρχουν, πάντα υπήρχαν στις ταινίες του, αλλά εμένα αυτό είναι που με κάνει να τον λατρεύω, ότι χώνει όλα αυτά τα στερεότυπα (το ρέκβιεμ ας πούμε είχε απείρως περισσότερα) για να "καθαρίσει" από παράπλευρους συνειρμούς, να τα κάνει όλα εύκολα και φιλικά στη σκέψη για να επικεντρωθεί στο μήνυμα που θέλει να περάσει και να κατευθύνει εκεί ακριβώς που γουστάρει τη σκέψη του θεατή. Κάτι σαν ακουστική εκτέλεση κάποιου ροκ κομματιού ας πούμε.
Για μένα αυτό είναι ταλέντο και δε το βρίσκω ρηχό για να είμαι ειλικρινής.
I went down into the valley to pray.
I got drunk and I stayed all day.
τώρα που το λέτε... θα συμφωνήσω με τον λοκι.
αν έχω λίγο χρόνο θα ήθελα να σχολιάσω για άλλη μια φορά πόσο μηδέν ήταν το requiem. merzi
satan was a lez
ποθτανα ολα
<Mitsmann> ολοι ειστε αβαγκαρντς αλλα οταν μπαινει το ΜΠΑΗ ΜΟΥΝΛΑΗΤ ΓΟΥΗ ΡΑΗΝΤ θυμαστε ολοι τι ειστε και απο που ερχεστε
iola 11
www.facebook.com/iola11 www.reverbnation.com/iola11 www.soundcloud.com/iola11 www.twitter.com/iola11band