Suicidal Angels – Enforcer – Steelwing – Cauldron
Escape Wien, 04.05.10

Ήταν μία εξαιρετική βραδιά, από όλες τις απόψεις. Έχασα λίγο στην αρχή τους Cauldron, καθώς είχε πιάσει κουβέντα με τους δικούς μας thrashers, αλλά στη συνέχεια κατέβηκα κάτω και χάζεψα τους Καναδούς. Λοιπόν, αυτοί εδώ είναι ενδιαφέροντες, τουλάχιστον live βγάζουν μία θετική ενέργεια, που σε κάνει να τους συμπαθήσεις. Αν και μου άρεσαν το λιγότερο σε σχέση με τους υπόλοιπους, το κλασικό Heavy Metal που παίζουν ακούγεται άνετα και πολύ ευχάριστα ζωντανά. Έχω ούτως ή άλλως μία συμπάθεια και σε καναδικές μπάντες, αλλά και σε τριμελείς μπάντες, και αυτοί εδώ τα έχουν και τα 2. Ότι πρέπει για ζέσταμα λοιπόν.



Τα καλύτερα όμως δεν είχαν αρχίσει ακόμα. Οι πρώτοι Σουηδοί της βραδιάς ήταν πολύ καλύτεροι από ότι τους περίμενα τελικά. Εδώ να δείτε (ή μάλλον να ακούσετε) πόσο καλύτερα ακούγονται τα τραγούδια της μπάντας ζωντανά. Το παρθενικό άλμπουμ τους “Lord of the Wasteland” κυκλοφορεί αυτόν τον καιρό και τυχόν φίλος του είδους δε θα χάσει κάτι να το ακούσει. Κλασικός ήχος και συνδυασμός Priest – Maiden, με ωραίες μελωδίες και συνθέσεις. Ο τραγουδιστής τους δε αποτελεί μεγάλη μορφή. Όσο μικροκαμωμένος είναι, τόση όρεξη και κινητικότητα βγάζει στη σκηνή, ενώ και από φωνή δεν πάει πίσω. Απολαυστικοί λοιπόν.



Μία από τα ίδια και για τους Enforcer. Αυτωνών το πρώτο άλμπουμ είχε κυκλοφορήσει το 2008, και τέλος του μήνα αυτού κυκλοφορεί το δεύτερο. Αυτοί έχουν περισσότερες Maiden επιρροές στο παραδοσιακό Heavy Metal τους. Τα καινούρια τραγούδια που έπαιξαν δεν τα γνώριζα, αλλά από το πρώτο ακούστηκαν σίγουρα τα: “Black Angel”, “Mistress from Hell”, “Into the Night”, “On the Loose”, “Scream of the Savage” και “Evil Attacker”. Συνολικά, μία καλή από τα ίδια και εδώ. Απολαυστικότατοι και αυτοί, ακολουθούν παράλληλα και τον κανόνα του «κράχτη» frontman (cult εμφάνιση, κινητικότητα, κλπ...).



Το τέλος ήταν το καλύτερο όμως. Αλλαγή ύφους και μπαίνουμε σε thrash μονοπάτια με τους συμπατριώτες μας. Όπως μου είπαν και οι ίδιοι, η Βιέννη τους έχει κάτσει καλά, για κάποιο περίεργο λόγο, και πάντα έχουν πολύ καλή αποδοχή από το κοινό εδώ. Έτσι και έγινε, για άλλη μία φορά. Ακούσαμε κλασικό thrash παλαιάς σχολής, όπως μας αρέσει και γουστάραμε αρκετά. Η μπάντα βρίσκεται εξάλλου συνεχόμενα στο δρόμο και έχει αποκτήσει μία αρκετά καλή εμπειρία από τις συναυλίες. Τόσο το καλύτερο λοιπόν. Λίγο αγνό κοπάνημα για να κλείσει η βραδιά, μία βραδιά που πραγματικά καλυτέρευε με κάθε γκρουπ, και αναρωτιώσουν πόσο καλύτερη μπορεί να γίνει. Ακούσαμε σχεδόν όλο το δεύτερο δίσκο, ένα τραγούδι από το πρώτο, και μετά από παρακάλια για encore ένα καινούριο, στο ίδιο στυλ και ύφος. Απολογισμός βραδιάς: τέλεια περάσαμε πάλι...