VNV Nation - 24 March 2010 - Music Hall Of Williamsburg, Brooklyn NY
ΟΞΩ ΝΥΧΤΕΡΙΔΕΣ!!!!
Ετσι για να ξεκιναμε απο τα βασικα. Καπου εδω να διευκρινισω οτι αυτο ειναι ενα gay post για να ειστε προετοιμασμενοι, εχει να κανει αποκλειστικα με futurepop/synthpop με λιγα ψηγματα απο EBM και electronica, γι αυτο οσοι ειστε αλλεργικοι σταματηστε να διαβαζετε απο τωρα για μικροτερη αυξηση της εντροπιας του συμπαντος. Λοιπον, χθες βραδυ πηγα για πρωτη φορα σε συναυλια ηλεκτρονικης μουσικης και ηταν μια εμπειρια οπως και να χει. Εδω και λιγα χρονια ηθελα να δω το αισιοδοξο και ανεβαστικο ηλεκτρονικο σχημα των Ronan Harris και Mark Jackson, τους VNV Nation, και δεν ειχα καταφερει να τους δω στην Ελλαδα. Καλυτερα, γιατι τους ειδα σε ενα πραγματικα πολυ καλο venue, το Music Hall Of Williamsburg. Αυτο βρισκεται σε μια γειτονια του Brooklyn, τη γειτονια της Νεας Υορκης δηλαδη που τα τελευταια 10 χρονια εχει παρει πολυ τα πανω της οσον αφορα τη μουσικη και διοργανωνονται πολλα μουσικα φεστιβαλς και live events, ενω απο οσο μαθαινω απο διαφορους εδω περα ολοι οι καλλιτεχνες που παλια εμεναν στο Lower East Side εχουν μετακομισει στο Brooklyn γιατι τα ενοικια ανεβηκαν.
Αρχικα ανεβηκαν στη σκηνη οι Ayria, το support group που ηρθε τελευταια στιγμη και αντικατεστησε τους Γερμανους SITD που λογω γραφειοκρατιας δεν ειχαν βιζα. Αυτο το σχημα ειναι η(πολυ ωραια για) νυχτεριδα Jennifer Parkin στα φωνητικα, τα ροζ μαυρα ξανθα μαλλια και στα λευκα μπουτια και ενας αδιαφορος τυπος στα πληκτρα. Απο τις ελαχιστες φορες που το support group μου κανει εντυπωση, συνηθως δε θυμαμαι καν το ονομα τους μετα. Η τραγουδιστρια (και ουσιαστικα το 99% του γκρουπ) ηταν χαρμα οφθαλμων, ειχε πολυ καλη φωνη (μαλιστα βλεποντας μετα youtube μπορω να πω οτι την προτιμω live απο studio που εχει εφφε και μαλακιες) και λογω κανα 2 μπυρων παραπανω την εβλεπα πραγματικα σαν οπτασια εκει πανω με τα διχτυωτα της καλτσον και τα ροζομαυροξανθα κοτσιδακια και τα σεξι δερματινα της κολλητα, αν και ακομα και με τοση μπυρα η μυτη του κονδορα εκανε μπαμ. Πολυ πιασαρικα τραγουδια, χαζοχαρουμενα ρεφραιν και πολλη αγαπη στο κοινο, ολοι ειχαν κεφι και ψιλοχορευαν και η τραγουδιστρια ηταν απλα πινκ. Μετα απο 8 κομματια τα οποια δεν ειμαι σιγουρος ποια ακριβως ηταν (τα εψαξα ομως youtube και τα ψιλοθυμαμαι τα περισσοτερα, μας αποχαιρετησαν ωστε να ανεβει στην σκηνη μετα απο 20 λεπτα ο Ιρλανδος κοντοχοντρος θεος του συμπαντος.
Setlist (rough)
1. Bad List
2. Blue Alice
3. Girl On The Floor
4. Disease
5. Analog Trash
6. Six Seconds
7. It's Been Fun
8. My Revenge On The World
Εδω ενα προμοσιοναλ βιντεακι της νυχτεριδας
Και μια φωτογραφια απο περυσι, φετος ειχε καλυτερα κοτσιδακια
Η ωρα πηγε 21:30 και τα φωτα χαμηλωσαν καθως ακουγεται απο τα ηχεια το Pro Victoria.. o ηχος ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ, εμφανως πιο δυνατα απο το support (μη μας κλεψουν και την παρασταση ε) και το μπασο να κανει το ξυλινο πατωμα του Music Hall Of Williamsburg να τριζει, συντονιζοντας ολους εκει μεσα. Καπου εκει αρχιζει το φοντο, δηλαδη ενας τεραστιος τοιχος απο LED λαμπακια, να μας πεταει στα μουτρα με εκτυφλωτικο φως τις λεξεις FAITH, POWER, GLORY διαδοχικα και μπαινουν στη σκηνη ο Ιρλανδοφατσας θεουλης Ronan Harris με το μικροφωνο, ο Mark Jackson απο το Essex της Αγγλιας στα τυμπανα και τα δυο session μελη της μπαντας στα πληκτρα και στο computer (ποσταραν λογικα).
Δεν περιμενα τοσο ζωντανο ηχο σε ηλεκτρονικη συναυλια. Ο drummer καταρχας ειναι μορφη, ειναι ενας Αγγλαρας 1.90 και παιζει (ηλεκτρονικα φυσικα) τυμπανα ΟΡΘΙΟΣ και με απιστευτο ρυθμο, προσκυνησα ορθιο ντραμερ, τι να πω, δεν το ειχα ξαναδει και φαινοταν πολυ ωραια στη σκηνη η ολη φαση. Πρωτο κομματι το ξεσηκωτικο Tomorrow Never Comes και ολοι χοροπηδανε, η Κινεζα διπλα μου με τη φιλη της την Αμερικανα (μολις 10% νυχτεριδες), ο διμετρος με το μαλλι αφανα μπροστα στη σκηνη, ο Μεξικανος γκοθας διπλα μου που κουναει τα χερια λες και ειναι μαεστρος, ο ξεφωνημενος που κουνιεται πιο γυναικεια απο ολες τις γυναικες εκει μεσα στον εξωστη και η ατραξιον της συναυλιας. Ο Bad Wolf. Ενας τεραστιος μαυρος γκοθας (λολ) με ασπρους φακους στο ματι, 150 κιλα στο χαλαρο, φατσα και στησιμο σαν του Michael Clarke Duncan, με μια μπλουζα που λεει Bad Wolf. O οποιος ειχε σκασει στη συναυλια με ενα ΡΑΒΔΙ μαυρο λες και ηταν βρυκολακας. Και φορουσε φυσικα μαυρα δερματινα και διαφορα στα χερια. Αλλα δεν τελειωνει εκει η ιστορια. Ο εν λογω τυπος χορευε ολη την ωρα με δεξιοτεχνια παρολα τα 150 του κιλα, και οταν πωρωνοταν, ουρλιαζε σαν λυκος και το κεφαλι του εννοειται ηταν προς τα πανω. Καποιοι ανθρωποι εχουν σοβαρα issues! Τι να πω, προσκυνησα παντως γιατι το ευχαριστιοταν, ενω ο Ronan Harris ειχε λιωσει με αυτον τον τυπο, "we have seen some strange things over the years, but this is one of the best! I wonder how did they let you come in with that stick at the entrance, did you promise you re not gonna hurt us? Or did you say you re the leader of the Lycans?"
Το σετλιστ περιλαμβανει ΟΛΑ τα γαματα τους τραγουδια οσο περναει η ωρα και πραγματικα ενω ειχα αμφιβολιες για το αν επρεπε να παω σε ΑΛΛΗ μια συναυλια μονος μου, τελικα αποφασισα οτι πολυ καλα εκανα και αξιζε και τα 29.10 δολλαρια που εδωσα, οπως επισης και τα 6 δολλαρια για δυο μπυρες. Μετα απο χασιμο σε Darkangel και πωρωση σε Testament, σκανε και τα δυο album openings στη σειρα, το Chrome απο το "Matter + Form" του 2005 και το Sentinel απο το περσινο "Of Faith, Power And Glory" και χοροπηδαει ολο το κοινο, ενω ο Ronan δινει ρεστα, φωναζει, τρεχει απο δω κι απο κει και για την ηλικια των 43 χρονων απορεις πως εχει τοση ενεργεια, γαμω τους frontmen. Ακολουθει το νεο single The Great Divide και ο κοντοχοντρος παει σε εναν που ηταν μπροστα μπροστα, ο οποιος προφανως δεν ξερει ουτε ενα τραγουδι και τον ρωταει αν ηρθε εδω περα για γκομενα, και ο αλλος ο θεος του λεει ναι, οποτε του κανει ο Ronan "ok, I m not sure if youre gonna get it today since you dont know any songs, but enjoy the gig anyway". Στη συνεχεια εχουμε ρομαντικη και ταξιδιαρικη στιγμη με το αισιοδοξο Illusion και αφου ακολουθησει το αγαπημενο μου Homeward, παμε σε Farthest Star, Defiant και κλεινουμε με το πραγματικα ΙΣΟΠΕΔΩΤΙΚΟ Nemesis που δεν εκτιμουσα και τοσο πριν το live αλλα τωρα πλεον πιστευω ειναι must για οποιοδηποτε live τους.
Oh wait, ειχε και encore. Τυφλωνεται λοιπον ο Ronan και λεει στον John τον υπευθυνο για τα φωτα να χαμηλωσει λιγο την ενταση γιατι νιωθει οτι ειναι στην εναρκτηρια σκηνη του Πεμπτου Στοιχειου. Standing λοιπον απο το "Εmpires", το αλμπουμ που τους εκανε γνωστους το 1999 και στα καπακια Epicentre απο το "Futureperfect" του 2002. Και κλεινει μια υπεροχη συναυλια που θα τη θυμαμαι για παντα. Oh wait, ειχε και δευτερο encore. Legion παλι απο το Empires και Honour απο τα πολυ παλια και απο το μολις δευτερο τους αλμπουμ "Praise The Fallen" του 1998. Και καπου εδω σκεφτομαι οτι ηταν τελεια, αλλα ειμαι λιγο ξενερωμενος καθως δεν πιστευω οτι δεν επαιξαν τα δυο καλυτερα τους κομματια, το Beloved και το Perpetual. Oh wait, ειχε και τριτο encore με ακριβως αυτα τα τραγουδια, συγκινητικη εκτελεση και των δυο (το 2ο κρατησε 5 λεπτα παραπανω με τον κοσμο να τραγουδαει ολη αυτην την ωρα "Let there be... let there always be... neverending light). Οταν ελεγε κατι για τους Γερμανους ο Ιρλανδαρας καποιος ειπε μια μαλακια (προφανως για τη Γερμανια) απο το κοινο, και τα πηρε στο κρανιο ο Ronan και αρχισε τα δικα του "Excuse me? Who said that? You should NEVER say that again in a VNV Nation concert, cause I don't know what kind of crap you're getting from your tv, but I live in Germany and it is a beautiful country and our sound engineer is German and that was very wrong of you. You should be thankful that you did not say anything about Ireland, cause I would come down and beat the shit out of you"
Setlist
1. Pro Victoria
2. Tomorrow Never Comes
3. Testament
4. Darkangel
5. Further
6. Sentinel
7. Chrome
8. The Great Divide
9. Illusion
10. Homeward
11. The Farthest Star
12. Defiant
13. Nemesis
--------------
14. Standing
15. Epicentre
--------------
16. Legion
17. Honour
--------------
18. Beloved
19. Perpetual
Originally Posted by LokiTricksterGod
