Τα πλας:
Η σκηνή στο κλαμπ-τα Ρομπότ-ο Κάστορ (όλα.τα λεφτά.λουλούδια), τα καταπληκτικά εφφέ στις σκηνές με τους αγώνες-τα παιχνίδια-τα οχήματα, το OST και η 13 έκαναν την ταινία να αξίζει τα λεφτά της, και πινκσ και ανατριχίλες και φανμποϊσμοί.
Τα wtf:
Οι χωρίς λόγο τρύπες στην ιστορία (και η πρώτη δεν ήταν κανένα σεναριακό θαύμα), οι διάλογοι που θα μπορούσα να έχω γράψει εγώ που δεν έχω χιούμορ, ο Κλου που βγήκε από το Polar Express, ο γιος του Dillinger που πουλάει λόγω Inception και δεν έκαναν καν τον κόπο να του δώσουν μια πραγματική σκηνή, ε μεταξύ μας, πάτος.
Και οι δύο ταινίες είναι ΓΑΜΩ μόνο όσον αφορά τα εφφέ τους, που δεν είναι καθόλου κακό πράμα, γιατί η μεν πρώτη πρέπει να άφησε πολύ κόσμο σύξυλο, ε και με το Legacy xορταίνει το μάτι σου αν μη τι άλλο.
Φυσικά ένιωσα σοκ και δέος σε πολλά σημεία, λόγω του συνδυασμού εφφέ και μουσικής όμως, τιποτάλλο. Φυσικά και θα την ξαναδώ όταν βγει σε DVD(rip) αλλά όχι σεκς και έπος.
tl;dr