Μια ακόμα πιο εξαιρετική εποχή.

[Raven Lord]

μα - imho πάντα - δεν υπάρχει γενικά "πιστός" και "θεός" δεν είναι μια αφηρημένη έννοια. οι δύο λέξεις προσδιορίζονται στα πλαίσια της εκάστοτε θρησκείας. αν τώρα οι περισσότεροι που αυτοπροσδιορίζονται ως πιστοί κάποιας θρησκείας, παίρνουν τα στοιχεία που τους αρέσει από διάφορα δόγματα + ολίγη από ηθική που έχουν στο κεφάλι τους και έχουν δημιουργήσει μια άλλη προσωπική θρησκεία η οποία λίγη σχέση έχει με οικουμενικές συνόδους ή κοράνια είναι άλλη συζήτηση. ούτε οι ίδιοι όμως δε θα το παραδεχθούν αυτό.

[sfinotouvlaki]

Μα η εκαστοτε θρησκεία δεν είναι κάτι στατικό. Επίσης, κάνει ακριβώς το ίδιο με τον μεμονομένο πιστό. Κόβει και ράβει ώστε να φέρει τα γραπτά εκεί που τα θέλει, δεν προκύπτει αλλιώς δόγμα. Μέσα από την πολλάπλότητα των ερμηνειών, αυτή που έχει μεγαλύτερη κοινωνική και πολιτική επιρροή (για τον οποιονδήποτε λόγο) θα επικρατήσει. Οι ίδιες οι θρησκείες προσαρμόζονται στα ιστορικά δεδομένα και δεν ακολουθούν τα γραπτά, απλώς δηλώνουν ότι το κάνουν. Οι ίδιες οι σύνοδοι ακύρωναν η μια την άλλη, σε διαφορετικές εποχές διαφορετικό δόγμα ήταν το ορθόδοξο, ενώ ο κανόνας σταθεροποιήθηκε αργά και στα κείμενα που διαλέχτηκαν υπάρχουν αντινομίες που δίνουν το δικαίωμα διαφορετικών ερμηνειών.

Η ιστορία, η ψυχολογία, η κοινωνιολογία, η φαινομενολογία της θρησκείας και λοιποί σχετικοί επιστημονικοί κλάδοι, δείχνουν (κατά προσέγγιση) πώς πού και γιατί προέκυψαν αυτές οι διαφοροποιήσεις και οι αντιφάσεις. Αν ρίξεις μια ματιά σε κάποια αυτά που ανέφερα, θα δεις ότι υπάρχουν πιστοί που δεν έχουν πρόβλημα να το παραδεχτούν -- αντιθέτως, θεωρούν επιβεβλημένο να αναγνωρίσει ο πιστός (και ο άθεος θα έλεγα εγώ, αφού πολλοί από αυτούς δεν ξεφεύγουν στην ερμηνεία τους από τον τρόπο σκέψης και τη λογική των θειστών) και να συμφιλιωθεί με το προφανές, δηλαδή τον ιστορικό καθορισμό του μεγαλύτερου μέρους της ηθικής των ιερών γραπτών. Το να ξεσκαρτάρεις είναι αυτό που πρέπει να γίνεται (και γίνεται, αλλά μερικώς, με χρονοκαθυστέρηση και άνευ παραδοχής συνήθως), δεν αποτελεί πρόβλημα. Έτσι φεύγει το στοιχείο που ήταν χαρακτηριστικό άλλων εποχών και μένει αυτό που ακόμη δεν έχει κατακτηθεί. Αυτό το ξεδιάλεγμα και η αντίφαση, βέβαια, δε συμβαίνει μόνο στο πλαίσιο της θρησκευτικής πίστης, αλλά και σε αυτό της εθνικής ιστορίας, των πολιτικών πιστεύω κ.ο.κ.

[Shirime]

Κοίτα, όταν βρεις κάποιον άθεο που επιμένει να πιέζει τον χριστιανό γιο του να μην βαφτήσει το εγγόνι του, τότε μπορούμε να αρχίσουμε να μιλάμε για συγκρίσεις.

[stam and the witches]

Λίγο κάφρικη παρέμβαση, αλλά η θρησκεία είναι ένα κοινωνικοπολιτικό μοντέλο οργάνωσης της κοινωνίας, ακόμα κι αν έχει υποχωρήσει αρκετά, κι έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Ειδικά από ανθρώπους ένα κλικ πιο πολιτικοποιημένους. Οι θεολογικές συζητήσεις περί τήρησης των όσων λέει ο χριστιανισμός είναι λάθος και επικίνδυνη, γιατί:

- Δε μπορείς να αδειάσεις κάποιον που δεν υποστηρίζεις έτσι κι αλλιώς χρησιμοποιώντας τα δικά του επιχειρήματα (στην προκειμένη θεολογικά)
- Πάντα θα βρεθεί ένας μαλάκας που θα πει "α, εγώ απλά πιστεύω", ή "ο τάδε σκατόγερας στο Όρος κάνει ασκητική ζωή και δεν έχει σχέση με αυτά", "μιλάω για την ουσία της πίστης" κλπ, κι εκεί δε θα χεις τι να του απαντήσεις.

[sfinotouvlaki]

Λίγο κάφρικη παρέμβαση, αλλά η θρησκεία είναι ένα κοινωνικοπολιτικό μοντέλο οργάνωσης της κοινωνίας, ακόμα κι αν έχει υποχωρήσει αρκετά, κι έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Ειδικά από ανθρώπους ένα κλικ πιο πολιτικοποιημένους. Οι θεολογικές συζητήσεις περί τήρησης των όσων λέει ο χριστιανισμός είναι λάθος και επικίνδυνη, γιατί:

- Δε μπορείς να αδειάσεις κάποιον που δεν υποστηρίζεις έτσι κι αλλιώς χρησιμοποιώντας τα δικά του επιχειρήματα (στην προκειμένη θεολογικά)
- Πάντα θα βρεθεί ένας μαλάκας που θα πει "α, εγώ απλά πιστεύω", ή "ο τάδε σκατόγερας στο Όρος κάνει ασκητική ζωή και δεν έχει σχέση με αυτά", "μιλάω για την ουσία της πίστης" κλπ, κι εκεί δε θα χεις τι να του απαντήσεις.

Συμφωνώ ότι είναι κοινωνικοπολιτικό φαινόμενο, μοντέλο οργάνωσης δεν είναι απαραίτητα (άσχετα αν έχει υπάρξει τέτοιο). Διαφωνώ ότι δεν μπορείς να αδειάσεις κάποιον χρησιμοποιώντας θεολογικά επιχειρήματα. Δεν είναι κάθε θεολογία εσωτερικά συνεπής. Για το "α, εγώ απλά πιστεύω" δεν βλέπω γιατί να θέλεις να απαντήσεις ντε και καλά κάτι. Σε κάθε περίπτωση, αντί να απαντήσεις, μπορείς να ρωτήσεις τι εννοεί.

[tsimpouklano]

[freak brother]

"Πως βαζω Καρρα" ;

[ikonoklast]

Τους έθαβα όλους ζωντανούς.

[Phantom Duck]

και το μόνο που σκεφτόμουν

[Jacknife]

Oι ιδιοι καθυστερημενοι παπαδες ειμαι σιγουρος πως κραζουν τις αδερφες/λεσβιες ως ανωμαλους,ομως τους φαινεται φυσιολογικο και εναρετο να φιλανε ενα πτωμα.Fuck logic

[Sotos_The_Tequiler]

ξερατό κινηματογραφημένο λιγότερο ανώμαλο θα ήταν

εδιτ: για να συνδεθούμε και με τα προηγούμενα: "αυτοί ακουμπάνε και βαφτίζουν τα παιδιά σας...."

[takuma]

πέρα απο τα νεκροανωμαλοχριστιανικοταλιμπανέζικα με τους παπάδες, τα εθιμοορθοδοξοχριστιανικα του τόπου και τα πλήθη χριστιανοτουριστίλας που θα προσελκύσουν τα λείψανα απο τις λειψανοθήκες σε κοινή θέα και το τουρ που θα γίνει απο εκκλησιά σε εκκλησιά, σκεφτείτε λίγο την διαδικασία μόνο, δεν είναι μακάβρια??

..εε σκεφτείτε τώρα ότι ανακομιδή αναγκάζουν να κάνουν και στους κοινοί θνητοί ΧΟ,
συγγενείς περνάνε αυτήν την μακάβρια διαδικασία γιατί απλά πρέπει.

Απτην αρχή μέχρι το τέλος ρε γμωτι, απο την βάπτιση μέχρι αφότου έχεις πεθάνει σου βάζουν χέρι, τους ανήκεις

[OniBocho]

Το ζήτημα του νηπιοβαπτίσματος σε αυτή τη χώρα ξεπερνάει τα όρια της γελοιότητας. Μια υποχρεωτική μύηση που θέσπισε ο Ιουστινιανός για να αυξήσει τα ποσοστά των "πιστών" στην επικράτεια και να εδραιωθεί το χριστιανικό μόρφωμα, έχει καθιερωθεί πλέον ως η μοναδική μορφή ονοματοδοσίας και λησμονάται τελείως η πρόστυχη και κατάφωρη θρησκευτική της λειτουργία. Το ότι δηλαδή η πιο αγνή μορφή ζωής, ένα μωρό, πρέπει να βαπτιστεί εις το όνομα της ομοουσίου τριάδος για να σβηστούν τα αμαρτήματά του (!!!!!!) και να ζήσει μια ενάρετη και πεφωτισμένη ζωή, στο δρόμο του γιαχβέ.

Για να απαντήσω και στον ασιμούλη, το μόνο που χρωστάμε στους γονείς μας είναι το ότι "ζούμε", δεν μας εκβίασαν με κάποιο τρόπο, ούτε νιώσαμε την υποχρέωση να το κάνουμε επειδή μας βοηθούν με όποιο τρόπο περνάει από το χέρι τους. Ήθελαν πολύ να γίνει, οι γονείς της Σοφίας είναι από μικρό χωριό και δε θα τους ήταν εύκολο να εξηγήσουν στον καθένα τα διάφορα γιατί ο εγγονός τους δεν βαπτίζεται, οι δικοί μου έφαγαν μεγάλο σκάλωμα και άσκησαν μια ψυχολογική πίεση μέσα στο άγχος τους, γιατί απλά ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΝ πως γίνεται να μη βαπτιστεί ένα παιδί, έπαιξε και η γελοία -παραδέχομαι- σκέψη ότι "το παιδί θα έχει πρόβλημα αργότερα, θα είναι εξαίρεση, θα είναι δαχτυλοδεικτούμενο, θα έχει πρόβλημα στο σχολείο" οπότε κυρίως εγώ ήρθα σε μεγάλη ρήξη, την οποία περισσότερο για χάρη της γυναίκας μου -όχι μόνο όμως- αποφάσισα να τερματίσω.

Βεβαίως η πίεση ήταν τεράστια για μένα, αλλά βοήθησαν πολύ τα λόγια του Κοιλιά (και τον ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτό) και του παπά, ο οποίος όπως έχω ξαναγράψει είναι ένας νέος άνθρωπος, που δέχθηκε πόλεμο από τη μητρόπολη επειδή δεν τα έπαιρνε, που πάντα ήταν κοντά κυρίως στους εφήβους και που θα έπρεπε, κατά τη γνώμη μου, να μην είναι παπάς γιατί η παρουσία του, όχι μόνο "δικαιώνει" την εικόνα που έχουν διάφοροι πιστοί για τους θρησκευτικούς τους καθοδηγητές, αλλά δικαιολογεί και την υπόλοιπη μούργα της δουλειάς του. Βλέποντας το μωρό στην αγκαλιά μου ήρθε να με φιλήσει και να του πει "Ορφέα, τα σκεύη μου" ενώ κατάλαβε πως δεν ήμουν καλά και με ρώτησα αν ήταν κούραση αυτό που έβλεπε. Στην αρνητική μου απάντηση, είπε "κατάλαβα, είσαι πιεσμένος και στεναχωρημένος. Μην στεναχωριέσαι, σε καταλαβαίνω απόλυτα" κι αφού γνώρισε τους νονούς (σημείωση, δε χρειάστηκε να ρωτήσει κανένα όνομα δεύτερη φορά, πέρα από το δικό μου που ήξερε από την προηγούμενη συνάντησή μας, μία φορά του σύστησα τη Σοφία και τους δύο φίλους που θα συμμετείχαν) έγινε ένας μικρός τζέρτζελος για την ομοιότητά του με τον Lennon και προχώρησε εντελώς χαλαρός και με χιουμοριστική διάθεση την κατάσταση, αντιλαμβανόμενος πλήρως ότι γονείς και νονοί έπαιζαν απλά ρολάκι για χάρη των παππούδων.

Αφού χαβαλεδιάστηκε αρκούντως το "πιστεύω" με crossed fingers και devil horns, η πιο δύσκολη στιγμή για μένα προσωπικά, που προσπάθησα να κρατήσω όσο μεγαλύτερη απόσταση μπορούσα από την κολυμπήθρα και το "έργο" των υπολοίπων, ήταν το "βαπτίζεται ο ΔΟΥΛΟΣ του θεού" όπου μέσα μου έβραζα, έβαλα τα κλάματα (αφελείς συγγενείς και φίλοι των γονιών μου νόμιζαν ότι συγκινήθηκα) και στροβίλιζα στο μυαλό μου ένα ακατάπαυστο "συγγνώμη" προς το παιδί μου, μέσα στα δάκρυά μου κατάφερα να πω ένα "ούτε θεός, ούτε αφέντης" και βγήκα έξω για να ξεσπάσω με την ησυχία μου.

Η άποψή μου ήταν και συνεχίζει να είναι η ακόλουθη, στην οποία θα ήθελα να συνοψίσω όλη την εμπειρία: Όπως είπα και στην αδελφή του μπαμπά μου, που ήταν η μόνη που κατάλαβε ακριβώς τι παίχτηκε "αν ήμουν ο Ορφέας και είχα τον Θανάση για πατέρα, δε θα με συγχωρούσα ποτέ. Ο δικός μου μπαμπάς είχε άλλα μυαλά και δεν μπορώ να τον κατηγορήσω που έκανε αυτό που πίστευε, αλλά αυτό που επέτρεψα να γίνει στο παιδί μου, είναι ασυγχώρητο από μέρους μου".

Το πρόβλημα δεν είναι ότι οι διάφοροι Ονιμπότσο δέχονται να βαπτίσουν τα παιδιά τους και να τους δώσουν ονόματα σαδιστών δολοφόνων αυτοκρατόρων του Βυζαντίου. Το πρόβλημα είναι ότι τεκνοποιούν, για αρχή.

Οι διάφοροι Ονιμπότσοι τεκνοποιούν, αλλά το πραγματικό πρόβλημα είναι εκείνοι που γεμίζουν τον κόσμο με σκατοψυχίαση και καταφέρνουν να την περάσουν με θρασύδειλο νταηλίκι στα παιδιά μας. Και για αυτούς βέβαια, κάποιοι Ονιμπότσοι που τεκνοποίησαν μπορεί να ευθύνονται, σωστά;

[BLiTzER]

Αυτή τη στιγμή, λοιπόν, θεωρείς ότι έκανες τη λάθος επιλογή και αν γυρνούσες πίσω, θα έκανες κάτι διαφορετικό;

[Κυρία Μαριάννα]

φαντάσου να είχε συμβεί και τίποτα πιο σοβαρό, δλδ...