Aυτό ακριβώς να κάνει ναι! Ο φανατισμός του δεν δικαιολογείται, παρά μόνο αν είναι 15 χρονών.Originally Posted by Ford Prefect
Κανένας εκνευρισμός κατά τ'άλλα!
Aυτό ακριβώς να κάνει ναι! Ο φανατισμός του δεν δικαιολογείται, παρά μόνο αν είναι 15 χρονών.
Κανένας εκνευρισμός κατά τ'άλλα!
Στο Reptile, όχι το Gorgar. Τέτοιοι στίχοι μένουν και σημαδεύουν:
"You need a shit so you head off to the loo
You're coming to the bog, now what you're gonna do"
Κατά τ'άλλα αν υπερασπιζόμαστε ευάλωτα και με ανασφάλεια και σθεναρά τα μουσικά μας γούστα, το αυτό ισχύει στον κύβο για τους στίχους.
Να, εμένα μου αρέσει πολύ ο Μάρτιν των Skyclad και νόμιζα ότι ήμουν ασφαλής και περνιόταν για σοβαρή και κουλτουρέ έγκυρη επιλογή αλλά μετά με πληροφόρησαν ότι είναι μελό-τυρί, γιαλαντζί μποέμ και φαφλατάς. Πολύ με πλήγωσε αυτό.
42
-------
Δεν ελπίζω τίποτα
Δεν φοβάμαι τίποτα
Είμαι ξέμπαρκος
Μα δε με ενδιαφέρουν οι καλοί στίχοι στο κάτω κάτω, αυτό λέω! Με ενδιαφέρει να μεταφέρουν συναισθήματα, αγωνίες, υπαρξιακή αναζήτηση. Και σε αυτά το χέβι και το προγκ τα καταφέρνει αρκετά καλά, άμα δε σ' αρέσουν εσένα άκου μπρέηκορ μελοποίηση Αλέν Γκίνσμπεργκ ξέρωγω.
"we are not evacuating this house, we don't believe in you and your wrecking crew"
Δεν είπα για τα άλλα, αυτό φτάνει. Σου πρέπει πάντως να εγκλωβιστείς με ένα μάτσο ντεθάδες να σου ξεφτιλίζουν τον Waits ως βαρετό και μαλάκα και να σου εξυμνούν διθυραμβικά την στιχουργία του Κρις Μπαρνς. Επίσης ο Ρόμπιν Γούιλιαμς στο Ντεντ Πόετς Σοσάιετι θα στην έλεγε.Aυτό ακριβώς να κάνει ναι! Ο φανατισμός του δεν δικαιολογείται, παρά μόνο αν είναι 15 χρονών.
Κανένας εκνευρισμός κατά τ'άλλα!
Στα σοβαρά, δεν λέγεται φανατισμός, ενθουσιασμός και καύλα λέγεται και είναι ωραίο να το βλέπεις πάντοτε, ασχέτως ηλικίας. Αν εσένα σου φαίνεται ανώριμο και χαζό ή κάτι, πιπέρι.
42
-------
Δεν ελπίζω τίποτα
Δεν φοβάμαι τίποτα
Είμαι ξέμπαρκος
Είσαι κόμπλας και προκατειλημμένος γιατί εγώ δεν έχω πει πουθενά ότι οι στίχοι είναι μαλακία. Εσύ τους υπερασπίζεσαι χωρίς καν να είσαι στο κονσεπτ, εγώ ρωτάω τον κρουξ τι σημαίνουν γι' αυτόνα. Και θέλω να δω ακριβώς αυτό να πούμε, έναν καβλωμένο τύπο που γράφει για έναν αγαπημένο του δίσκο να εξηγεί την κάβλα του. Επίσης δες τι είπα παραπάνω για τους σωστούς μεταλ στίχους.Μα δε με ενδιαφέρουν οι καλοί στίχοι στο κάτω κάτω, αυτό λέω! Με ενδιαφέρει να μεταφέρουν συναισθήματα, αγωνίες, υπαρξιακή αναζήτηση. Και σε αυτά το χέβι και το προγκ τα καταφέρνει αρκετά καλά, άμα δε σ' αρέσουν εσένα άκου μπρέηκορ μελοποίηση Αλέν Γκίνσμπεργκ ξέρωγω.
εδιτ: και τελοσπάντων άντε γαμηθείτε, ένα ρηβιους σεξιον σε ένα ΦΟΡΟΥΜ είναι για να ->κουβεντιάζεις<- τα ρηβιούς.
Last edited by ikonoklast; 25-02-2010 at 16:17.
@ φορντ
Καταρχην, get off me.
Απο κει και πέρα, δεν είμαι καν φαν του Τομ Γουέιτς, αλλά ναι ρε φίλε, είμαι σκεπτόμενος άνθρωπος και μπορώ να αντιληφθώ γιατί ο μεν είναι τιτάνας ενώ ο ντεντσοουλτράιμπ δεν είναι! ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ πάντα.
Τεσπά, εδώ αποχωρώ.Έχω βαρεθεί να τσακωνομαι με κολλημένους μεταλοπατέρες.
Πολύ ωραίο δισκάκι, αν και οχι ιδιαίτερα σοβαρή μουσική.
Γειά σας!
α συγνώμη ικονο, εσύ είπες "τι λέει αυτός ο στίχος", εγώ το κατάλαβα "μία μαλακία και μισή λέει". Συμφωνώ και είναι ενδιαφέρον να δούμε εάν μπορεί να το καθορίσει αυτό που γουστάρει ο Κρούξ. Χέστηκα τι θεωρείς τους σωστούς μέταλ στίχους!
πσ. μας έχωσε και η παραπάνω όλους με το αντικειμενικά μεγάλους, λολ. Και νομίζω ότι τα λέει σοβαρά.
"we are not evacuating this house, we don't believe in you and your wrecking crew"
Εμένα με είπε κολλημένο μεταλοπατέρα. Επίσης νομίζω σοβαρά.
Αντικειμενικά πιο μεγάλος είναι ο Γουέιτς πάντως, εγώ δεν έχω πρόβλημα, συμφωνώ, πιο πολύς κόσμος τον ξέρει και θα στοιχημάτιζα ότι πιο πολύς κόσμος θα τον θυμάται γενικά (δεν έχω άλλο κριτήριο για το μεγαλύτερος). Αλλά επιμένω ότι αυτό δεν του αποδίδει κανένα αποκλειστικό δικαίωμα στα εκθειαστικά και φανμπόι σχόλια. Αντικειμενικά μιλώντας ο Γουέιτς είναι μια σκατούλα για άπειρο κόσμο και ο Ντέβον θεός. Έτσι είναι αυτά για μας τους μεταλλοπατέρες.
42
-------
Δεν ελπίζω τίποτα
Δεν φοβάμαι τίποτα
Είμαι ξέμπαρκος
Last edited by ikonoklast; 25-02-2010 at 16:41.
αχαχαχα.. Καριόλη!
ρε την κουλτουριαρα
Ρε μαλακες ποιος ειναι αυτος ο Γουειτς? Που παιζει?
1) e4, c5
2) Νf3
Ντράμσικ, με το συμπάθειο κιόλας, αλλά παπάρια μπορείς να αντιληφθείς. Και κολλημένος ____πατέρας είναι αυτός που χρησιμοποιεί τη λέξη ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ. Πόσο μάλλον όταν τη χρησιμοποιεί ενώ είναι τραγικά και φανερά άσχετος επί του θέματος. Εν πάση περιπτώσει, αγαπώ πολύ τον Γουέητς και γι' αυτό δε θα μπω στο τριπάκι να τον μειώσω με παρόμοιο τρόπο για να αποδείξω αυτό που θέλω. Απλά, πρόκειται για τον BUDDY LACKEY. ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ. Τεράστιο καλλιτέχνη ξέρετε σε ποια μουσική; Στο METAL. Ναι το metal που είναι so yesterday για τις indie ή hardcore ή οτιδήποτε αισθητικές σας. Αν κάτσει να διαβάσει κανείς τους στίχους του Social Grace και του Into The Everflow (ειδικά) σε συνδυασμό με ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ συνέντευξή του μέχρι σήμερα, θα το σκεφτεί 10-20-100 φορές παραπάνω πριν γράψει κάτι για τους στίχους του A Murder Of Crows. Θα αντιληφθεί ότι πρόκειται για ευφυέστατο άνθρωπο με ιδιοσυγκρασία που ποτέ δε θα σκεφτόταν έτσι όπως νομίζετε.
Οι στίχοι του δεν οι παιδιάστικοι πολυσήμαντοι στίχοι που "ερμηνεύονται ανάλογα με τον ακροατή" ενώ στην ουσία δε σημαίνουν απολύτως τίποτα και είναι απλώς κλισέ γενικότητες. Όποιος έχει αγαπήσει έστω και λίγο κάτι από τον BUDDY LACKEY καταλαβαίνει ότι δεν πρόκειται ποτέ να γράψει κάτι στην τύχη. Μπορεί να είναι τίγκα εσωστρεφείς, μπορεί να χρησιμοποιεί αλληγορίες με αίματα και κοράκια που είναι πολύ αφελείς για δήθεν αυτάκια, αλλά τίποτα δεν είναι στην τύχη. Όλα σημαίνουν κάτι και θα έβαζα το χέρι μου στη φωτιά γι' αυτό.
Δε θα κάτσω να πάρω μία μία τις στροφές και να εξηγήσω τι σημαίνουν ή τι μου αρέσει σε αυτές γιατί 15 χρονών δεν είμαι πχια. Όπως το ίδιο ηλίθιο θα ήταν να πάρω 4 στίχους από έναν καλλιτέχνη και να πω τι βρίσκετε σε αυτό. Δε θέλω να γίνομαι κακός, αλλά είναι αυταπόδεικτο μ; Μπορώ να κάτσω να πω τι σημαίνουν οι στίχοι σύμφωνα με τη γνώμη μου, αλλά εκτός του ότι θα ακουστώ ηλίθιος, βαριέμαι κιόλας. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι οι στίχοι είναι ΙΔΑΝΙΚΟΙ για όλο το ανατριχιαστικό και ψυχρό αίσθημα του κενού που βγάζει ο δίσκος. Οι εικόνες που σχηματίζουν είναι ιδανικές. Ο κήπος φτιαγμένος από πέτρες. Το χέρι που σε χαιρετάει ενώ πνίγεσαι και του φωνάζεις για βοήθεια. Και στο τέλος ανακαλύπτεις ότι δε σε χαιρετούσε μα και αυτό ζητούσε βοήθεια. Κάποιοι περίεργοι επισκέπτες που ξεχνουν τα "κόκαλά" τους. Βρε λες να είναι αλληγορικό; Μπα, έτσι τα γράφει, για να ψαρώνουν οι κιτς μαλλιάδες με τη λέξη κόκαλα και να το παίζουνε μοβόροι και ψαγμένοι. Να πω τώρα και για την κομματάρα Angels In Vertigo;
Πωω, τι κάθομαι και κάνω, κάθομαι και τους αναλύω έναν έναν. Κρατήστε της υλιστικές ορθολογιστικές εαακίτικες αντιλήψεις για το πόλιτιξ. Μακριά από τους στίχους μου. Δε χρειάζεται όλα να σημάινουν κάτι. Η αίσθηση που σου βγάζουν, ο τρόπος που χρησιμοποιούνται οι λέξεις η γεύση που σου αφήνουν είναι πολύ σημαντικότερες. Πόσο μάλλον σε αυτόν το δίσκο που οι στίχοι είναι καλύτεροι από το 85% των metal δίσκων. Και λίγο λέω.
Εντάξει δεν περιμένω να το αγαπήσετε όταν κάτι μέσα σας σας τραβάει λέγοντας ότι αυτή η αισθητική είναι τζιζ και είναι μεταλ χάμμερ και είναι δερμάτινα και καρφιά. Ούτε περιμένω να αγαπήσετε τους στίχους του A Murder Of Crows αν δεν ανατριχιάζετε σε κάθε λεπτό του. Με γεια σας και χαρά σας. Απλά μη λέτε τον Krux κολλημένο. Too much.
Να πω και 2 λεξούλες για το ΦΟΒΕΡΟ ντραμινγκ του φίλου μας του μουσταφά (που το πιο πιθανό να έχει γράψει τις γραμμές των ντραμς ο ίδιος ο BUDDY LACKEY). Όταν λέτε κατσαρολικά, τότε μάλλον αναφέρεστε στον ήχο τους. Τι να πω, ίσως έχει κάποιο πρόβλημα το ΕΜ ΠΙ ΘΡΗ που κατεβάσατε. Επί της ουσίας, είναι τίγκα πληθωρικό, τράημπαλ σε ορισμένες περιπτώσεις, τουλ σε ορισμένες άλλες (ΝΑΙ ο δίσκος πέρα από Psychotic Waltz και Jethro Tull έχει κάμποσο ΤΟΥΛ μέσα). Η αντίθεση που κάνουν τα πληθωρικά ντραμς με τις ευφυέστατα απλές κιθάρες είναι αυτό που ξενίζει. Είναι όμως και ο λόγος που το A Murder Of Crows είναι καλύτερο από το ντεμπούτο των DST. Θα το συνηθίσετε. Ή και όχι.
Συγχωρέστε τα τυπογραφικά, ήθελα να το ελέγξω αλλά ήταν tl;dr.
I just posted on ER... Take that, society!
Οπότε αποφάσισες να γράψεις χίλιες λέξεις που σε κάνουν να ακούγεσαι τέρας ευφυίας.
Σε έχωσε, και ρόκιν - ίαρ 1-0.
"we are not evacuating this house, we don't believe in you and your wrecking crew"
Posting Permissions
vBulletin Skin by Bluepearl Skins
