Ήρθαν λοιπόν κι αυτοί οι Βέλγοι (τι τους δίνουν εκεί και βγάζουν μόνο φονικές κορίλες). Το An είχε ψιιιιλοκαλό κόσμο (200 άτομα;-πολλά ΓΚΟΜΕΝΑΚΙΑ να πούμε), με το κλασικό φαινόμενο να φεύγουν πολλοί από αυτούς όταν τέλειωναν οι φίλοι τους από το support, πράγμα περίεργο. Τόσο γιατί οι R&F σκοτώνουν, όσο και γιατί στα support σόρι αλλά βαρέθηκα. Κάθε χρόνο βλέπω 3-4 live της φάσης και πάντα υπάρχουν νέες μπάντες που δε βγάζουν κάποια δουλειά και συνήθως διαλύονται μετά από μερικά lives, και παίζουν τα ΙΔΙΑ πράγματα. Και να πω ότι δεν ξέρουν να παίζουν γμτ ή ότι δεν έχουν ωραίες ιδέες, οι Endsight πχ είχαν δύο ωραία κομμάτι που χάνονταν μέσα στις υπόλοιπες γενικούρες- λίγη σουηδίλα, κανα beatdown κλπ. Δεν είναι ότι δεν είναι φιλότιμη μουσική (και για τους I want you dead το ίδιο, τους πρώτους τους έχασα), αλλά έπρεπε να παίξουν σχεδόν όση ώρα και οι r&f ας πούμε; Και το κοινό (εμένα δλδ) κουράζουν εφόσον δεν ξέρει και κανά κομμάτι να γουστάρει στα γνωστά σημεία, και τον εαυτό τους αδικούν γιατί σίγουρα έχουν προοπτικές.
Τώρα που κοιτάω αυτό το πάνω φαίνεται να λέω ότι οι ελληνικές μπάντες ήταν σκατά χθες, που δεν ισχύει- γενικά τα γράφω, μην το παίρνετε προσωπικά...
Τέλος πάντων, μετά ακολούθησαν οι ωραίοι Βέλγοι, που όταν άκουγα το Hellmouth πριν κάμποσα χρόνια δεν περίμενα ότι θα κρατήσουν τόσο καιρό, θα πάνε deathwish και θα σκάσουν κι ελλάδα. Με νέο δίσκο μπόμπα και σε λίγο πιο crust-post φάση από τα παλιά (οριακά holy terror) άλμπουμ τους, έπαιξαν κομμάτια από όλες τις περιόδους, με αρνητικό ότι βάραγαν μόνο για 40 λεπτά ξέρω γω; Νταξ, πλάκα είχε γενικά, ένα ωραίο live από μια ωραία μπάντα, όπως περίμενα πάνω-κάτω. Ας φέρει κάποιος τώρα Reign Supreme. Πάρτε και εναρκτήριο σκάσιμο: