THE ARRIVAL OF SATAN - Vexing Verses

[Necromanzee Cogent]

1.Tragic Awakening
2.Phantasms of Hatred
3.For Psyichatry
4.Aborted Voices
5.Vexing Verses
6.Morbid Libido
7.Fascist Whore
8.She's Dead
9.Unworthy


Ομολογώ πως η Γαλλική μαυρομεταλική σκηνή με κάνει να νιώθω τους Γάλλους λιγότερο "αδερφές" απ’ όσο τους ένιωθα στο παρελθόν και μπορώ να πω ότι αρχίζω να νιώθω εγώ λίγο "λούγκρα" μπροστά τους.
Από την άλλη όταν είδα το παραπάνω εξώφυλλο δεν "ψάρωσα" για να μαι ειλικρινής, αλλά η μαύρη αλήθεια είναι πως θα έπρεπε.
Η μπάντα αυτή δεν είχε ένδοξο παρελθόν, ήταν μάλλον μόνο για τους fans του είδους που θα έβαζαν το χέρι στην τσέπη στα κουτουρού μόνο για την κλασική ασπρόμαυρη αισθητική τους. Αν και προσωπικά το split με Morte Incandescente (γουστάρω) του 2005 το βρήκα συμπαθές δεν ήταν δα και κάτι το σπουδαίο.
Μπορεί λοιπόν να γουστάρετε τα Leviathan-ικά Tragic Awakenin και Phantasms of Hatred ή αν δεν το βλέπετε αυτό για το οπαδικό τους black metal, την τρέλα του For Psychiatry και την γενική κατάσταση στο απλωτό Aborted Voices μέχρι να αρχίσει ένας άπαικτος τυμπανισμός που μπορεί και ξεσκίζει σβέρκα (ο Rafal “τα σπάει” καθ όλη την διάρκεια του album και είναι στα συν.)
Η συνθετική τους αντιμετώπιση δεν σκαμπάζει από "τερτίπια" πάσχουν από μονομανία αλλά φέρουν στο πέρασμα τους το αίσθημα της λύτρωσης, ίσως βέβαια αυτή η λύτρωση να είναι μονάχα παροδική, αλλά να εξηγούμαστε λυτρωτικοί αν είσαι σε διάθεση να λυτρωθείς, διαφορετικά ίσως βγάλουν μαυρίλες ανικανοποίησης, βέβαια η λύτρωση αγγίζει κάποτε και τον ανικανοποίητο.
Δείτε την ερμηνεία του Necropiss στην τετραλογία που ακολουθεί. Αρχικά στο "ηδονικό" Morbid Libido, δείτε και το εξώφυλλο σε αυτό το σημείο, η σφήνα προς τα γεννητικά όργανα, μια παραλλαγή της αγιορείτικης «αγνείας» με τον τρόπο που είδε ο Ωριγένης το θέμα. Βέβαια εδώ υπάρχει πρώτα το αίσθημα της αηδίας προς τον εαυτό και έπειτα μια διανοητική κατάσταση πνευματικών αποκαταστάσεων. Το Fascist Whore συνεχίζει την θεματολογία στο ίδιο μοτίβο με στοίχους που φέρνουν στο μυαλό τα "γνωστά" Γαλλάκια αλλά μέσω s & m αισθητικής που δίνει σαφώς δημιουργική ευχέρεια αλλά βγάζει και μια κουταμάρα-ανωμαλία που δεν μπορείς να πάρεις και στα σοβαρά με λογάκια όπως (sodomise me, sodomise me, in my ass, go on and go on ‘til I rot..)
Αφου περάσετε και στο She's Dead και μέχρι την οριστική λύση με το Unworthy που κλείνει έξοχα το album μέσα από ένα ενιαίο riff και έντονο φυματικό βήχα αναζητήστε κατ’ εμέ την βαθύτερη "Αφιξη του Σατανά" που για να μην κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου στην αρχή θεώρησα «της πλάκας» ιστορία αλλά είναι κάτι αρκετά ενδιαφέρον.


http://www.myspace.com/darknessdealer

[shora]

το αλμπουμ γαμαει πολυ.

το αβαταρ το ιδιο, οπως και το νικνεημ.

καλη συνεχεια.

[12 stars circle your brow]

ε πες και για τον γιούζερ αφού τα 'πες όλα.

[phthoggon]

τίμιο ριβιού, δε πολυακούγεται βέβαια αυτό το πράγμα αλλά δε πειράζει. Για μπλακμέταλ καλό είναι υποθέτω. Κορυφαίο όνομα μπάντας πάντως. Γουάου.

[shora]

ε πες και για τον γιούζερ αφού τα 'πες όλα.

τι να πω; θα μας πηξει στα ριβγιου (\m/), μονο εδω θα ποσταρει, γιατι στο μπλογκ του πηγαιναν στραφι.

[phthoggon]

για στείλε το μπλογκ του νιουμπά εδώ ή στο μσν, έχω όρεξη για διάβασμα!

[shora]

χεχε, τα εσβησε τις προαλλες ολα, υπαρχουν ομως σε μπακαπ.

εδω το μπλογκ, για ιστορικους λογους.

[carheart]

Δίκαιο album, τώρα ΚΑΙ σε πολύχρωμη έκδοση από Black Hate. Και το πρώτο ήταν ισχυρό, αλλά αυτό είναι καλιακαλύτερο. Ποιός θα πει πρώτος και για το νέο Kill;