(\ /)
( . .)
c(")(")
Playing with the hand I was dealt - Playing to win.
If I blow your mind, do you promise not to think in my mouth?
Την είδα χθες δυο φορές στο καπάκι και κατενθουσιάστηκα, αν και πολύ απρόσμενα απότομο το τέλος, που αποτελεί το μόνο μείον στην ταινία.
Βασικά νομίζω πως η ουσία της ταινίας ήταν το αρχικό απόφθεγμα "Receive with simplicity everything that happens to you" " ή κάπως έτσι ηταν η διατύπωση, και αυτό απεικονίζεται στην παραβολή με το ραββίνο που τον θεωρούσαν νεκρό, ο οποίος αντιμετώπιζε και το παράδοξο του θανάτου του και την δολοφονική επίθεση της γυναίκας με χιούμορ και στωικότητα σαν να μη συνέβαινε τίποτε. Σε αντίθεση με τον ήρωα της ταινίας που μπορεί να του τύχαιναν τα χίλια μύρια στραβά, πολλά από αυτά και από κακόβουλη σκοπιμότητα (γυναίκα και εραστής της), ο οποίος όμως αναζητούσε επίμονα αιτία για να βρει τη λύση και τη λύτρωση.
Στο wikipedia γράφει για την αρχική παραβολή ότι πιθανόν να υπονοεί μια κατάρα του ραββίνου που διώχθηκε με τέτοια βία, η οποία πέρασε από γενιά σε γενιά και χτύπησε μετά από χρόνια τον πρωταγωνιστή. Αλλά αυτή η ερμηνεία είναι ανούσια, αυτή που αναφέρω κάνει πιο ενδιαφέρουσα και χιουμοριστική την ταινία.
Οι ραββίνοι, στους οποίους απευθυνόταν, ουσιαστικά του έδειχναν να ακολουθήσει τη στάση του αρχικού ραββίνου στην παραβολή, αλλά δεν τον ικανοποιούσε αυτή η υπεράνθρωπη χαλαρότητα μπροστά στα τεράστια προβλήματα που του τύχαιναν.
Spoiler
Ξέρετε γιατί όταν κάνετε μπάνιο στον Αμαζόνιο πρέπει να φοράτε... προφυλακτικό;
http://www.trollart.com/sound/candiru/index.html
http://rockandecology.blogspot.com/
Από τις χειρότερες που έχω δει.
Hava nagila,
Hava nagila,
Hava nagila,
Ve' nismecha.
(\ /)
( . .)
c(")(")
Playing with the hand I was dealt - Playing to win.
If I blow your mind, do you promise not to think in my mouth?
Θέλετε να το μοιραστείτε και μαζί μας το γιατί τόση Δυστυχία ή προτιμάτε να μην; Τώρα που το σκέπτομαι ΑγοραφόμπικΣΙ, εγώ θα προτιμούσα να μην για 'σένα, να πει ο Γκουλ!
Γυρναγα απο "επισκεψη" σε κορασιδα στην Σαντα.
Dythor, είπα άλλο πράγμα από τον αγκοραφόμπικ, οπότε μάλλον πρέπει να σου απαντήσει και ο ίδιος.
τα βασικά: φλατ χαρακτήρες, αδιάφοροι διάλογοι και καθόλου δυνατές σκηνές (μόνη ίσως εξαίρεση αυτή με το μαθουσαλοραββίνο και το πιτσιρίκι). τα οποία μαζί με το σενάριο είναι και τα ατού συνήθως των κοέν. περί σεναρίου, εντάξει καταλάβαμε τι ήθελε να πει ο ποιητής, όμως αφενός δεν είχε να πει κάτι το τρομερό/εξωπραγματικό (αντιθέτως), αφετέρου ο τρόπος που το αποτύπωσε μου ήταν εντελώς αδιάφορος. γενικά δε συγκίνησε, δεν έβγαλε μιζέρια, δεν σε έκανε να χαμογελάσεις, για την ακρίβεια δε μου έβγαλε κανένα συναίσθημα. σα να μην έγινε τίποτα σε όλη την ταινία. πέρασε και δεν ακούμπησε.
κατα τ' άλλα, ναι είχε ηθοποιία, καλή σκηνοθεσία, καλογυρισμένη γενικά αλλά αυτά είναι τα μίνιμουμ που περιμένεις από σκηνοθέτες τέτοιας κλάσης.