Δεν ενοχλούμαι καθόλου από τις φιγούρες της λαογραφίας, ίσα-ίσα που τις συμπαθώ ιδιαιτέρως. Αντίθετα, η φασιστική επιβολή του Κακαουνάκη σε όποιον έκανε το λάθος ν' ανοίξει κουβέντα μαζί του κι ο πλουτισμός του πατώντας ακριβώς πάνω σ' έναν βλακώδη λαϊκισμό και σε συμπαθούντες ηλίθιους (καλή ώρα) με εκνευρίζουν πάρα πολύ.
Ο μόνος λόγος που δεν χτυπάει ροκ μπότομ είναι κάτι Χατζηνικολάουζ, Τράγκαζ και Ευαγγελάτοζ.