Ψ.Χ. Lyrics
Για όσους ψάχνουν στίχους Ψ.Χ. και δεν μπορούν να βρουν
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΠΟΥΝΤΡΟΥΜΙΑ
Κάτω στο μπουντρούμι
η παγωνιά θερίζει
και θανατίλα να μυρίζει
η μυρωδιά του θανάτου με διεγείρει
και οι αλυσοδεμένοι ψυχοραγούν
Ποταπό ανθρωποειδές
Πάνω στην φάτσα σου βλέπω τα σκατά όλου του κόσμου
Πάνω στο χειρουργικό κρεβάτι θα σου γαμήσω την μορφή
Πυρομένες βελόνες στα ανοιχτά σου μάτια
έτσι να σε τρυπάνε, να δείς το φως το αληθινό
Χέρια βγαλμένα και τα αυτιά σου κομμένα
γλώσσα βγαλμένη να κρέμεται ανέπαφη
Πόδια διαλυμένα, λιωμένα
να σέρνεσαι σαν σκουλίκι
και να τα σέρνεις σηχαμένο πιθηκοειδές
Να κάνεις κύκλους απεγνωσμένα στα τυφλά
και τα αίματά σου να σχηματίζουν θανατιφόρα σύμβολα
για την ίδια σου την θυσία
Σε βλέπω και μου γαμιέται η ψυχολογία
Μπρος μες στον κάδο με τους πεινασμένους αρουραίους
να σε θάψω κάτω από την γη μαζί τους
να σε τρώνε για να ζήσουν και να τους δαγγώνεις για να ζήσεις
Γαμημένη αρρώστια βρομοκόπισε στο κατόϊ
Να και η βρομερή πουτάνα
κτηνοβάτισσα της σπηλιάς
Ο ήλιος δεν την έχει δει ποτέ
Μια ζωή γαμιέται με τις ύαινες
Τώρα γυμνή μες στα αίματα
τραβάει σφιχτά τα λουριά
από τρεις διψασμένες ύαινες
Και οι ψοριάρες ύαινες να σκούζουν σαν πουτάνες
και να δαγγώνουν λυσασμένα την χεσμένη άμορφη κωλοφατσά σου
να μπίγουν με μανία τα γαμημένα δόντια τους στο κρέας σου
να σου ξεσκίζουν την σάρκα
Και να ουρλιάζεις σαν ξεφτιλισμένο γουρούνι
Έτσι γαμημένο ανθρωποειδές να ψωφάς σαν γουρούνι
Και η πουτάνα h κτηνοβάτισσα να χύνει με την κατάντια σου
και να σφάζει το μουνί της με σταυρό και να ψοφάει γελόντας
έτσι για να σου γαμήσει την ψυχή
Τέρμα οι ύαινες
Τσεκουριές στα κεφάλια τους
Και ράψιμο στο αιματοβαμμένο σώμα σου
να κρέμονται σαν χαϊμαλιά
Τώρα με το λουρί είσαι σαν σκατά
Σύρσιμο στο δρόμο
και κατευθείαν μες στην κίνηση της πόλης
να σε πετάξω ζωντανό
Τί να τους πείς για μένα (χωρίς γλώσσα)
Τί να τους ζωγραφίσεις (χωρίς χέρια και πόδια)
Τί να ακούσεις (χωρις αφτιά)
Μόνο θα βλέπεις την εφιαλτική μου φάτσα
και θα θυμάσαι
τις αξέχαστες αναμνήσεις από το κατόϊ
εκείνον τον καιρό.
ΤΟ ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ
Γαμημένες πουτάνες, θυμηθήκανε να γίνουν μάνες
Μα δεν το αξίζει όμως καμμιά σας, γι'αυτό θα μάσω τα παιδιά σας
Μπάσταρδα νεογνά, να κλαίνε γοερά
με λιγμούς και ουρλιαχτά
Γαμημένα κωλόμωρα σε τσουβάλια όλα μαζί
να τα χτυπάω σαν χταπόδια πάνω στα βράχια στην ακτή
Και να γεμίζει το νερό κουφάρια και αίματα
Και να κλαίνε οι μανάδες και να κλαίνε τα μωρά
και να συνεχίζω να σκοτώνω και να πετάω τα ψοφίμια στα βαθιά
Μαυροφορούσες γυναίκες που θρηνούν
μέσα στην θάλασσα προσπαθούν να μπούν
να σώσουν τα γαμημένα τους παιδιά
Μα τώρα ειν'αργά
Είναι πλέον αργά
Και τα κύμματα κατακόκκινα
από το αίμα των παιδιών τους
να τις παρασέρνουν
και να τις βγάζουν πάλι έξω
Και να βάφουνε το χώμα
Κόκκινη η ακτή
Να τους θυμίζει μια ζωή
ότι εγώ θα είμαι εκεί
Πάντα θα με βρίσκουνε μπροστά τους
και θα μαζεύω τα παιδιά τους
ΚΑΙ ΘΑ ΜΕ ΤΡΩΩ ΖΩΝΤΑΝΟ
Για το φαϊ και το νερό
τα μούτρα σας θα ξαναδώ
Για το φαϊ και το νερό
απ'τα σκοτάδια θα με βγάλουνε νεκρό
Γαμημένες σαπιόγριες θα με κοιτάζουν σαν λεπρό
με τα έντρομα μάτια τους
Ηλίθια βλέμματα γεμάτα άγνοια
θα με τρυπάνε
Μέσα σ'ένα στρόβιλο χαχανιτών και βουητών
σαν σε βούρκο θα πνιγόμαστε
θα ζαλιζόμαστε
Κι ο γαμημένος ήλιος θα μας γαμάει
Θα μας ανατριχιάζει
σαν ψόφιες ματωμένες γάτες
να σπαρταράνε μες στην πλάτη μας
Σας έχω σηχαθεί ποταπά ανθρωποειδή
Για το φαϊ και το νερό
τα μούτρα σας θα ξαναδώ
αιώνια να κοιμηθώ
από τις φάτσες σας να λυτρωθώ
Δεν μπορώ να σας βλέπω άλλο
Θέλω να σκάψω ένα λαγούμι
μέχρι την κόλαση να μπώ
Με νύχια και με δόντια να σκάβω
Να σκάβω...
μέχρι να βρώ βράχο
Και να ψοφάω σκάβοντας
νύχια και δόντια να πετάγονται
Αίματα μαυρισμένα απο την σηχαμάρα
να ζωγραφίζουν πονεμένες φάτσες
...και σπαρταρόντας να σκάβω
από τις φάτσες σας να λυτροθώ
μέχρι να βρώ νερό
μέχρι να βρώ νερό
και θα με τρώω ζωντανό
μόνο απ'τις φάτσες σας να λυτροθώ.
Originally Posted by panos1982
