που αμα περασει μια συγκεκριμενη ωρα στην οποια νυσταζεις (αλλα μενεις ξυπνιος ή γιατι εχεις διαβασμα ή για να γραψεις παπαριτσες στο ER) μετα δεν μπορεις να κοιμηθεις με τιποτα και πρεπει να ξημερωσει και να εξαντληθεις για να πεσεις για υπνο
που αμα περασει μια συγκεκριμενη ωρα στην οποια νυσταζεις (αλλα μενεις ξυπνιος ή γιατι εχεις διαβασμα ή για να γραψεις παπαριτσες στο ER) μετα δεν μπορεις να κοιμηθεις με τιποτα και πρεπει να ξημερωσει και να εξαντληθεις για να πεσεις για υπνο
Λολ, ό,τι έχω πάθει εγώ τώρα δηλαδή.
Throughout the times of perplexity and illusion
We've got some last Gods left, worth keeping
That go by such names as Kindness and Honesty.
I want us to hold swords again
As in the years of the old tales.
But this time, to fight for Dignity and Solidarity.
Against the waves of darkness and death
I'm walking with Eternal Brightness in my eyes.
καθυστερημενοι σε μετρο λεοφωρεια που δεν περιμενουν να κατεβεις και κλεινουν την εισοδο για να μπουν πρωτοι....
σε στενο δρομο 3-4 γιαγιαδες που ειναι στην ευθεια και πηγαινουν πιο αργα και απο το θανατο..
ψωνια στο γυμναστηριο που κοιταζουν τα σωματα τους στον καθρεφτη....
πωλητριες - πωλητες σε μαγαζια που καθονται απο πανω σου σαν τους χαρους οταν κοιτας για ρουχα πχ
Να δουλεύεις μέχρι τις 5 και να έχεις εργαστήρι στις 8.
και Ο ΜΑΝΑΒΗSCH. είναι ο ίδιος και σε βρίσκει όπου κι αν πας. τον αγαπώ.
επίσης
όταν δε βγάζουν φλας, ειδικά όταν είμαι με τα πόδια. περνάω πρώτος εννοείται.
και οι κάγκουρες που προσπερνάνε από δεξιά στην εθνική. όταν κάνει την κίνηση γκαζώνουμε για να μην προλάβει να ολοκληρώσει. ψόφος.
We work in the dark. We do what we can to battle the evil that would otherwise destroy us. But if a man's character is his fate, this fight is not a choice but a calling. Yet sometimes the weight of this burden causes us to falter, breaching the fragile fortress of our mind, allowing the monsters without to turn within. We are left alone staring into the abyss, into the laughing face of madness.
Λατρεύουμε παλιατζήδες. Και μανάβηδες. Αλλά ειδικά παλιατζήδες. Κι ας ζαλίζουν αρχίδια καμιά φορά. Είναι κάτι που θα βρείς μόνο στην ελλάδα και ανήκει σε άλλη εποχή. Δηλαδή πάρε λέξη τώρα.. Ο ΠΑΛΙΑΤΖΗΣ. Είναι συγκινητικό που υπάρχουν ακόμα.
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΚΑΡΙΟΛΕΣ!!!!!! Πόσες φορες εχω επιθυμήσει να πω "ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΚΛΕΨΩ (honestly) ΜΩΡΗ ΜΑΛΑΚΩ, ΑΣΕ ΜΕ ΝΑ ΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΜΟΥ!". Καποια μέρα θα το κάνω.
Eπίσης, μισω ΘΑΝΑΣΙΜΑ τις ηλίθιες πλαστικες ετικέτες στα ρούχα. Ξέρετε, αυτές που μάλιστα είναι ραμμένες μέσα στη ραφή του ρούχου, ωστέ να μη μπορείς να τις ξηλώσεις, κι οταν τις κόψεις, μένει ένα μικρό κομματάκι να σε τσιμπάει!!!! ΦΤΙΑΧΤΕ ΤΕΣ ΑΠΟ ΜΑΛΑΚΟ ΥΦΑΣΜΑ ΡΕ ΒΟΔΙΑ!!!!!!
Kαι όταν καμιά φορά ΕΙΝΑΙ απο μαλακό ύφασμα, τις ράβουν με ΠΕΤΟΝΙΑ!! Και σε τσιμπάει αυτη!!!!
FFFFFFFFFFFFUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU...
Μόνο το h&m έχει πιάσει τη σωστή γραμμή.
Last edited by Drumsick; 24-11-2009 at 08:00.
Ειδικά όταν συνοδεύεται από βλέμμα "our stuff is too good for you".
Έχω κι άλλο ένα, ακόμη πιο σπαστικό: τα κομμωτήρια -συνήθως τα μεγάλα ή αλυσίδες- που προφανώς τους έχουν πει να είναι φιλικοί με τον πελάτη και αυτοί το έχουν κάνει φυτώριο κουτσομπολιού. Για κούρεμα ήρθα. Όχι για να σου πω την ιστορία της ζωής μου γαμώ το σπίτι σου. Δε βλέπεις ότι κρατάω βιβλίο για να μη μου σπας τ' αρχίδια; Τι με ρωτάς τι δουλειά κάνω κι αν έχω γκόμενο. Πάλι καλά που δεν ρωτάει και πώς το κάνεις να πούμε. Σκάσε.
Εδιτ: τα έσπασε το μπίτσιν θρεντ. Θα πάει δέκα σελίδες γιατί είμαστε γκρινιάρηδες και γουστάρουμε.
Feed my fear
Οι βλαμμένοι στη σχολή που σε ΚΑΘΕ διάλλειμα πάνε να γλείψουν τον καθηγητή ή να τον ρωτήσουν ηλίθιες απορίες απλά για να δείξουν ότι ενδιαφέρονται. Eξέλιξη αυτών είναι όσοι κάνουν το ίδιο μέσα στο μάθημα και ρωτάνε πράγματα που τα καταλαβαίνεις αν σκεφτείς 2 δευτερόλεπτα.
Όσοι στο msn έχουν εικονίδια για το α, το κ κλπ με αποτέλεσμα να δημιουργείται κάτι τέτοιο:
> Σπρωξιδι στα ΜΜΜ απο αυτους που θελουν να μπουν. Κι οταν τους πεις πως το λογικο ειναι οτι πρεπει πρωτα να αδειασει για να γεμισει σε βριζουν.Κι αφου μπουν, ενας απο αυτους ακουμπαει με ολοκληρη την πλατη/κωλο στο στυλο κι εσυ δεν ξερεις απο που να κρατηθεις αλλα ουτε και που να σταθεις γιατι ο συγκεκριμενος αναδιδει μια περιεργη εσανς. Την ιδια στιγμη μια κυρατσα ,ενω ΔΕ χωρανε αλλοι, τρεχει απ εξω με φορα και σε τσακιζει για να μπει, κι εκτος των αλλων σε ολη τη διαδρομη εχεις τα μαλλια της μεσα στη μουρη σου και την τσανταρα της να σε πιεζει.
> Μη μου λες "τι αλλα νεα;" ή "πες τιποτα". Αν ειχα να πω κατι θα το ειχα πει ηδη, οποτε αν βαριεσαι τοσο ανοιξε κουβεντα εσυ!
> Η γειτονισσα που βγαινει στο μπαλκονι της και κοιταει απροκαλυπτα τι ρουχα κρεμαω στην απλωστρα
build your tether rain-out from your fragments
όταν η καριόλα -τυχαίνει πάντα να είναι μια συγκεκριμένη καριόλα- χτυπάει το κουδούνι σαν να έχει έρθει το τέλος του κόσμου κ μόνο εγώ δεν το έχω πάρει πρέφα.
το ενδεχόμενο ή να λείπω ή να κοιμάμαι ή να γαμιέμαι ή να έχω πεθάνει κ δεν μπορώ να ανοίξω δεν το σκέφτεται ποτέ.
αυτοί που παίρνουν τηλέφωνο κ δεν θέλω να το σηκώσω ή δεν μπορώ για τους παραπάνω λόγους κ όμως το αφήνουν να χτυπάει κ να χτυπάει κ να χτυπάει μέχρι να κλείσει μόνο του για να ξαναπάρουν.
παλιοί συμμαθητές που έχουμε να μιλήσουμε από την 1η τάξη του γυμνασίου γιατί μετά δεν συμπαθιόμασταν κ αφού μου πιάνουν την κουβέντα στον δρόμο μετά ρίχνουν το κεφάλι δεξά ή αριστερά με χτυπάνε φιλικά στο μπράτσο κ λένε "μεγαλώσαμε όμως".
ναι μεγαλώσαμε κ προφανώς αποφάσισα να κάνω αυτά που κάνω κ να είμαι όπως είμαι κ όχι να δουλεύω στην δουλειά του μπαμπά μου κ να το παίζω μάγκας.
όσοι δεν ξαπλώνουν στο κρεβάτι γιατί "εε εδώ κοιμάται η γάτα σου; έχει τριχες..."
όπου έχεις βάλει τον κώλο σου έχει κάτσει η λουκρητία.
όταν μου φέρνουν κάτι να τους κοντύνω/στενέψω/μπαλώσω κ θέλουν να γίνει εκείνη την ίδια στιγμή. τράβα σε ράφτη κ πλήρωσε τον αν έχεις τέτοιες απαιτήσεις.
η αδερφή μου που κάθε φορά που θέλει να της κοντύνω κάνα ρούχο/κουρτίνα μπλα μπλα μπλα με ρωτάει αν ξέρω να το κάνω.
κ τέλος όλοι αυτοί οι "καλλιτέχνες" που ανεβάζουν δουλειές στο deviantart ή κ αλλού κ δεν σ' αφήνουν να κατεβάσεις τα έργα τους βάζοντας αυτή τη μαλακία από πάνω που αχνοφαίνεται ή γράφοντας "μη το χρησιμοποιήσεις χωρίς την άδεια μου"
χα! θα το χρησιμοποιήσω κ αν δεν θες μη το ανεβάζεις στο νετ.
κ όλη αυτή η γκρίνια επειδή η καριόλα βάραγε το κουδούνι το πρωί κ με ξύπνησε.
satan was a lez
Να ακους ωραια μουσικουλα, να σερφαρεις στο νετ, και να σου πεταγεται η διαφημιση στην οποια και καλα βαρας τον Christian Bale κι εχει εναν ελεεινο ηχο απο μπουνιδι... Η εκεινη με τις "πιο απιστευτες κλανιες στο κινητο σου".
build your tether rain-out from your fragments
Θα γραψω τα σοβαρα προς το παρον που ειναι και διαχρονικα.
1. Η αδικια
2. Μερικοι ανθρωποι οταν μεγαλωνουν μου σπανε τα νευρα, σκατοπαππουδες και σκατογριες απλα δεν την παλευουν.
3. Οι ηλιθιοι, οχι ομως αυτοι που ειναι πραγματικα ηλιθιοι, αυτοι που βασιζονται στο οτι κανεις τα παντα εσυ γι αυτους επειδη ειναι ηλιθιοι, και το χειροτερο ειναι οτι οντως ειναι και ηλιθιοι, γιατι οταν σκεφτουν κατι λιγο εξυπνο απο ηλιθιο παιρνουν τη φατσα του Νευτωνα οταν ανακαλυψε καποιον απο τους νομους του. Με μια λεξη οι κουτοπονηροι, αλλα ηθελα να το αναλυσω.
Αλλα αυτο που δεν παλευεται με τιποτα ειναι ο συνδυασμος 2 εκ των 3 απο πανω. Και τα τρια δεν δεχομαι οτι υπαρχουν σε οποιοδηποτε ανθρωπινο ζωο γιατι αν εισαι κουτοπονηρος και συμπεριφερεσαι και σαν αρχιδι καποιος θα σε σκοτωσει πριν τα 70 που θα εισαι ενα αδικο πανηλιθιο βαρος για την κοινωνια.
ΥΓ. Συμπεριλαμβανω και τον εαυτο μου στο 2, οταν μεγαλωσω αρκετα καποιος να με σκοτωσει.
στο facebook όταν κάποιος κάνει like σε δικο του βιντεάκι που ανέβασε ή στο δικό του στάτους.
για αυτούς που προσπαθούν να ανεβούν πριν κατέβω απτο λεωφορείο, απλά τους σπρώχνω και τους εκτοπίζω 2 μετρα παρακάτω, δεν τρέχει τίποτα, για αυτούς που μπάινουν μπροστά στις ουρές θα γράψω καποια στιγμη το αποσπασμα από το Μονολογκ.
these walls built to stand come-what-may
lie shattered in the ashes.