Αν έφερνε ο Βικερνες τον ΞΗΓΑ όμως;
Αν έφερνε ο Βικερνες τον ΞΗΓΑ όμως;
Εχω εγω μια παιδαριωδη απορια! Αν ο Γιουρονιμους ειχε σκοτωσει τον Βικερνες, ποιανου η μουσικη θα ηταν πιο γαματη?
Δεν είναι ακριβώς έτσι. Δεν είναι μόνο θέμα αισθητικής. Εάν ήταν μόνο θέμα αισθητικής δεν θα είχε νόημα η κουβέντα καθώς δεν μπορεί να υπάρξει επιχειρηματολογία πάνω στο γούστο του άλλου. Είναι αστείο να κάθεσαι και να μας εξηγείς γιατί χώρεσε ο βίγκερνες στην αισθητική σου και μέσα σου γενικότερα, δεν σε κατηγόρησε κανείς για αυτό, μεγάλο παιδί (σε όγκο) είσαι, τόσο χώρο έχεις, χώρεσε! Εάν ήταν μόνο θέμα γούστου η μόνη κουβέντα που θα είχε νόημα θα ήταν να κάθεστε να καβλώνετε με το εκάστοτε άλμπουμ οι φανμπόηδες, καθώς κάθε argument δεν θα ήταν valid αφού δεν υπάρχει βάση, αντικειμενικότητα.Originally Posted by carheart
Παρατηρώ όμως οτι γενικότερα, λαμβάνεται ως δεδομένο οτι ο τύπος είναι "ΥΠΕΡκαλλιτέχνης", "σημαίνει στην τέχνη" κλπ. Αυτά γιατί; Και σαφώς τα επιχειρήματα δεν είναι αυτά που αναφέρεις στο γιατί χώρεσε μέσα σου κάρχαρτ. Ας μας πεί κάποιος γιατί η μουσική του ΜΠΟΥΡΤΖΟΥΜ είναι τόσο σημαντικό κομμάτι της Τέχνης! Γιατί θα τον γράφουν οι εγκυκλοπαίδειες της μουσικής αύριο μεθαύριο δίπλα στους "μεγάλους" και όχι μόνο το φόρεστ ή τα webzine σας. Εγώ προσωπικά την βρίσκω (την μουσική του) ρυθμικά και αρμονικά αδιάφορη όσο δεν πάει, καμιά καινοτομία δεν εντοπίζω ενώ είναι επαναλήψιμη μέχρι αηδίας. Συμπτωματικά, τα ίδια ακριβώς θα μπορούσα να πω για κάποια πράματα που αρέσουν και σε μένα αλλά με τίποτα δεν θα τα χαρακτήριζα ως "διαμάντια της τέχνης" μόνο και μόνο επειδή μου αρέσουν.
Επιπρόσθετα, δεν είναι εύκολο να "απορρίπτεις". Προσωπικά - πάλι - πριν απορρίψω κάτι ευρέως (λολ) αποδεκτό το ακούω και το αναλύω με αντικειμενικότητα. Αυτό στην περίπτωση που πρέπει να ακούσω την πλειοψηφία των έργων κάποιου που δεν έχουν κάποιο ενδιαφέρον ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΚΑΠΟΥ ΚΑΠΩΣ ΚΑΠΟΤΕ εμφανιστεί ενα ενδιαφέρον σημείο, ένα κάτι, είναι δύσκολο. Όπως ακριβώς στην περίπτωση του "καλύτερου αλμπουμ της τέχνης" που αναφέρατε περι ούλβερ. Προσοχή λοιπον στους χαρακτηρισμούς που κάνουν τον μισητό σας "η." να ακούγεται πολύ ωριμότερος όταν μιλάει για "υπερβολές του ερ".
Συνολικά λοιπόν εφόσον είναι καθαρά θέμα γούστου, συνεχίζω να βρίσκω αξιοπερίεργο να εκθειάζεται κάποιος πνευματικά ανάπηρος. Γιατί κάρχαρτ δεν μιλάμε για κάποιον συγγραφέα με νόμπελ που είχε ναζιστικές διαθέσείς. Μιλάμε για κάποιον νεαρό που έπαιζε dnd και είχε πατριωτικές διαθέσεις που παραπέμπουν σε λιακόπουλους και απλά έβγαζε δίσκους που αρέσουν σε εσένα και μεταλλάδες. Κατα τη γνώμη μου επειδή τους ακούγατε μικροί και δεν είχατε διαμορφώσει κρίση, ούτε μουσική άποψη. Η τελευταία μάλιστα, όπως και το γούστο σας, διαμορφωνόσαντε τότε.
Last edited by The Good Son; 23-11-2009 at 11:14.
Δεν περίμενα ότι θα το πω ποτέ αυτό, αλλά γενικά συμφωνώ με Good Son. Εννοώντας δλδ τη διάσταση που έθιξε περί "Τέχνης" κλπ. Τέχνη (με κεφαλαίο Τ) και μαλακίες, αν με ρωτάτε. Ο ορισμός αυτής της λέξης στη σημερινή εποχή (ειδικά όσον αφορά τη μουσική) είναι τόσο αόριστος και υποκειμενικός, όσο και το γούστο του καθενός. Δεν υπάρχει μία στο εκατομμύριο να δεχτώ ότι ο Varg ή οι Ulver κάνουν τέχνη περισσότερο από όσο κάνουν οι AC/DC πχ (αναφέρω αυτούς χάριν αντίθεσης/έμφασης, δεν το λέω επειδή γουστάρω AC/DC σε σχέση με νορβηγίες, γιατί δεν είμαι και κανένας τρελός οπαδός τους anyway). Το θέμα είναι τι αγγίζει τον καθένα, όλα τα άλλα είναι ελιτισμοί και απλές οδοντόκρεμες.
ας το κάνει λοκ κάποιος, θα γράψει και ο άτομσμάσερ σε λίγο όπως πάμε!!!
Είπα "ελιτισμός"; Συγνώμη, τι σκεφτόμουν;
του MortiisIn 2005 the Norwegian government declared The Grudge as a cultural artifact, requiring the album by law to be in libraries across the country
Vielen Dank für alles was mal war
τι θες ρε μαλάκα; άντε γαμηθείτε όλοι αρχιδάκια.
Throughout the times of perplexity and illusion
We've got some last Gods left, worth keeping
That go by such names as Kindness and Honesty.
I want us to hold swords again
As in the years of the old tales.
But this time, to fight for Dignity and Solidarity.
Against the waves of darkness and death
I'm walking with Eternal Brightness in my eyes.
σε σενα πηγαινε αυτο μαλακισμενο
Throughout the times of perplexity and illusion
We've got some last Gods left, worth keeping
That go by such names as Kindness and Honesty.
I want us to hold swords again
As in the years of the old tales.
But this time, to fight for Dignity and Solidarity.
Against the waves of darkness and death
I'm walking with Eternal Brightness in my eyes.
Παρασάητ, εάν κατάλαβα καλά αυτά που γράφεις, λέμε αντίθετα πράματα.
Σε γενικές γραμμές είμαι με Αμνίζιακ. Ας ακούει ο καθένας ό,τι θέλει, δεν χρειάζεται μετά να κάνει τον μπάτσο της ηθικής για αυτούς που καβλώνουν με Σόντομ και χεστήκανε αν τους έφερε ο Ξήγας ή ο Βαργκ.
Από εκεί και πέρα, συμφωνώ με Γκουντ Σαν και κατάλαβα τι λες, αν και προσωπικά βάζω ως κριτήριο σχετικά αντικειμενικό την επίδραση και την ομόφωνη υποδοχή που έχει ένας καλλιτέχνης ή δίσκος. Εν προκειμένω, μπορεί να μου φαίνεται σκατά το Φιλόσοφεμ, δεν μπορώ να αρνηθώ όμως ότι κάτι πρέπει να βρίσκουν τόσοι πολλοί ειδικά σε αυτό το δίσκο, δεν μιλάμε και για πλύση εγκεφάλου ΕμΤιΒι και έχει αντέξει και στο χρόνο. Οπότε, ναι. Δεν εξαντλείται η αντικειμενικότητα στην πρωτοτυπία των ρυθμών, των μελωδιών κλπ, στα επιμέρους συστατικά εννοώ, υπάρχει και το σύνολο και η "αύρα", τα βάιμπς ρε αδερφέ μιας κυκλοφορίας που δίνει.
Το μόνο που μου χτύπησε κάπως, είναι ο χαρακτηρισμός "πανέξυπνος" για τον Βαργκ. Άτομο που έχει ζωγραφίσει εκείνο το σχεδιάγραμμα με την καλή και κακή μουσική δεν είναι πανέξυπνο. Δηλαδή.
42
-------
Δεν ελπίζω τίποτα
Δεν φοβάμαι τίποτα
Είμαι ξέμπαρκος
του Garm.
υπομονή
autounou h mousikh einai h pio gamath outws h alliws
Remembrance of Things Past
I swarm deserted away, like glass...
Warm, and as fevers,
I am as flame.
I am death...
For I, I weave our blasphemies...
Wicthes painted me,
Like the mysteries created me...
Like where the poets breathe,
I were woven into blasphemies.
Οφείλω να σου πω ότι είσαι εξαιρετικά ανώριμος στο τρόπο που προσεγγίζεις τον άλλον και την οπτική του, ένα έργο τέχνης και τη σχέση διαφορετικών ανθρώπων μαζί του. Μην ξαναχρησιμοποιήσεις όρους όπως αντικειμενικότητα, μου ανάβουν τα λαμπάκια όταν τα βλέπω ειδικά από άτομα που φαίνονται σοβαρά και έχουν μία κάποια επαφή με το αντικείμενο. Δε θα μπορέσεις ποτέ να καταλάβεις το γιατί γουστάρει ο καρχαρτ burzum όσο και να σου εξηγεί, η εμπειρία δε μεταφέρεται, περιγράφεται υποκειμενικά μόνο (θες πραγματικά να αρχίσουμε να σου λέμε για σκοτάδια και ανέμους και βουνά και χιόνια?) ο μόνος τρόπος είναι ξέρω γω να τον γεμίσεις καλώδια και μετά να αναπαράγεις τα εφφέκτς. Είσαι διαφορετικός άνθρωπος από τον κάρχαρτ και εμένα και εκλαμβάνεις τα ίδια δεδομένα διαφορετικά. "Αντικειμενικότητα" είναι ότι αποφασίζει η πλειοψηφία. Τέλος.
"we are not evacuating this house, we don't believe in you and your wrecking crew"
Γω αγαπώ Πάρη. Με έχει πραγματικά συγκινήσει γιατί γράφει σοβαρά, κάτι εξαιρετικά σπάνιο -και παράδοξο θα έλεγα- για αυτόν. Επίσης, να συμπληρώσω ότι συμφωνώ μαζί του εν γένει.
...when worms are granted wings, angels have to crawl...
Posting Permissions
vBulletin Skin by Bluepearl Skins
