τα γενέθλια των Αστερίξ και Οβελίξ

[fandango]

μπαίνω στη Σπηλιά των Κόμικς για τα 2 τελευταία 100 Bullets, τρώω ξενέρωμα γιατί δεν είχε έρθει η παραγγελία, βλέπω το καινούριο Αστερίξ, και είμαι σίγουρος ότι θα φάω χειρότερο ξενέρωμα αν το πάρω. Μετά το πανάθλιο ''κι ο ουρανός έπεσε στα κεφάλια τους" είχα πει ότι δε θα πάρω άλλο Αστερίξ. φυσικά μαλακίες έλεγα, το παίρνω, πάω στον Τάσο και του λέω με μια μικρή δόση ελπίδας ''τουλάχιστον διαβάζεται καθόλου;" για να πάρω την πιο-τρου-δε-γίνεται απαντηση "έλα, πες τώρα ότι το παίρνεις από συνήθεια γιατί έχεις και τα υπόλοιπα".

η αλήθεια είναι ότι δεν φτάνει ως τον πάτο που οριοθέτησε το "κι ο ουρανός...", αλλά αυτό δε σημαίνει τίποτα, διαβάζω Αστερίξ γαμώ τη μπουτάνα μου και θέλω να είναι θείκό, όχι να λέω "ε τουλάχιστον δεν είναι τόσο μαλακία όσο το προηγούμενο". Βαρετό, κουραστικό, άνευρο, ανούσιο, ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ ΥΠΑΡΞΗΣ.

πω ρε γαμώ.

[Mitsmann]

Ενταξει, το πρωτο Αστεριξ, γραφτηκε το 1959. εχουν περασει 50 χρονια και επισης, ο Goscinny, θεος γενικα, εχει πεθανει και φαινεται οτι ο Uderzo δε το πολυεχει. (αν και οφειλω να ομολογησω οτι εγραψε το "ο Αστεριξ και οι Βελγοι" που μολις ανακαλυψα οτι βγηκε μετα το θανατο του Goscinny και δεν το περιμενα, καθ οτι ειναι γαματο, ενω και το Ροδο και Ξιφος δεν ειναι ασχημο.)


Θελω να πω οτι η φθορα ειναι αναμενομενη και λογικη. θα μου πεις "να μην εβγαζε αλλο ρε τρομπετα". Ε, οκ, δικιο θα εχεις.

[Ford Prefect]

E, οι Βέλγοι είναι γραμμένοι από Γκοσινί. Τα μόνα υποφερτά με σκέτο Ουντερζό ήταν ο Μαύρος Χρυσός, Ρόδο και Ξίφος, άντε και ο γιος του Αστερίξ. Και αυτά φυσικά πέντε σκάλες κάτω από το χειρότερο Γκοσινί (το οποίο δεν ξέρω ποιο είναι).

Ο ουρανός που πέφτει στα κεφάλια είναι Ο πάτος.

Εννοείται πως θα αγοράσω και το καινούργιο. Καταραμένο φανμποϊλίκι.

[fandango]

ήταν ο Μαύρος Χρυσός

ε;

[Ford Prefect]

Έλα μωρέ, με το πετρέλαιο, που πάνε στην Παλαιστήνη πώς το λένε...στα αγγλικά το έχω...

[Ford Prefect]

Χμου, η Οδύσσεια του Αστερίξ λοιπόν...

[Nothingface]

είναι ο νταϊθορ...τι δίνεις και εσύ σημασία?

[Mitsmann]

το "επισης μεγαλωσατε" αν ισχυει σε διαφορα πραματα, στανταρ δε φταιει για την ποιοτητα του Αστεριξ, η οποια επεσε κατα πολυ και σιγουρα δεν φταιει γι αυτο το οτι εγινα 29 ξερω γω.


Αντ αυτου ψαχνετε εναλλακτικες (λολ) αιτιες, εκει που ειναι το προφανες. ο Uderzo ΔΕΝ το χει. τι να κανουμε. Σαν σχεδιαστης ιδιως απο ενα σημειο και μετα ειναι πολυ καλος και χαρακτηριστικο σχεδιο κλπ, αλλα σαν συγγραφεας το ταβανι του ειναι το μετριο και το κατω του, αστο καλυτερα.


Ειπα τα 2 μου σηστερσια.

[Ford Prefect]

Ναι μωρέ, δεδομένο είναι ότι δεν το έχει ο άνθρωπος. Και 92 να είσαι και να διαβάζεις πρώτη φορά Αστερίξ στο νοσοκομείο θα κάνει μπαμ ότι ο Αστερίξ στην Κορσική γαμάει και ο Ουρανός ότι είναι τραγική πίπα.

Όταν πέθανε ο Γκοσινί πέθαναν ταυτόχρονα τρία σούπερ κόμιξ. Σάμπως ο Μορίς το είχε; Για τον Ιζνογκούντ δεν ορκίζομαι, δεν τα έχω διαβάσει όλα, ούτε με καμιά χρονολογική σειρά, αλλά δε θα ισχύει το ίδιο;

[carheart]

Dythor, τη διαφορά των Γκοσινί&Ουντερζό-Ουντερζό την καταλάβαινα σε ηλικίες που δεν ήξερα καν πως είναι δύο διαφορετικοί άνθρωποι. Μπορούσα πχ να καταλάβω πως το Ρόδο και Ξίφος και ο Γιός του Αστερίξ παραήταν φτιαγμένα για διαφορετικού τύπου γέλιο από ότι η Κατοικία των Θεών πχ, και αυτό το καταλάβαινα όταν ήμουν δώδεκα, πόσο μάλλον τώρα. Το μόνο που άλλαξε είναι πως "τότε" θα είχα τρέξει άμεσα να αγοράσω κάποιο νέο τεύχος ή θα έπρηζα αρχίδια να μου το αγοράσουν, ενώ σήμερα θα περιμένω να τύχει να πέσει μπροστά μου. Διαβάζω όμως και απολαμβάλω με τον ίδιο τρόπο που το έκανα τότε, και φυσικά όχι τόσο συχνά, τώρα δεν θυμάμαι όλα τα καρέ απέξω, ακόμα και με τα διαφορετικά ονόματα στις διαφορετικές εκδόσεις, τότε ναι. Πέρα από αυτά μεγάλωσα εγώ, μεγάλωσε και ο Uderzo. Και μάλλον εγώ δεν έκανα κάτι πολύ κακό

Τώρα μπορούμε να συζητήσουμε για Morris και να έρθει ο Candiru να ποστάρει κάποιο πενηνταροαριστερό μανιφέστο κατά του Τintin.

[ikonoklast]

Όταν πέθανε ο Γκοσινί πέθαναν ταυτόχρονα τρία σούπερ κόμιξ. Σάμπως ο Μορίς το είχε; Για τον Ιζνογκούντ δεν ορκίζομαι, δεν τα έχω διαβάσει όλα, ούτε με καμιά χρονολογική σειρά, αλλά δε θα ισχύει το ίδιο;

Για τον ιζνογκουντ ίσχυε περισσότερο απο όλα, ο tabary του γάμησε τη μάνα όσο δε πήγαινε (μάλλον γιατί τελικά ήταν παρανοικός - αυτό φαινόταν κι απ' το σκίτσο λολ). Ο μορις πάλι νομίζω δεν ήταν πολύ κακός αλλά μετά αν δε κάνω λάθος έσκασαν κι άλλοι και γράφαν μαλακίες και βγήκαν και ρανταπλαν και τέτοιες πίπες. Με τον θάνατο του γκοσινι πέθαναν πολλά περίσσοτερα απο τρία καλά κόμιξ.

Επίσης στα αστεριξ η διαφορά προφανώς και φαίνεται ακόμα κι όταν είσαι μικρός. Ο γκοσινί επειδή ήξερε πως να γράφει σενάρια κρατούσε πάντα την φόρμα σε συγκεκριμένα πλαίσια: γίνεται ένα σκηνικό, φεύγουμε για ταξίδι, ΔΕΝ πειράζουμε ποτέ τα θεμέλια της φάσης: "γιατί ο αστεριξ είναι εργένης", "πως έπεσε στην χύτρα ο οβελιξ", "πως θα ήταν παιδάκια οι ήρωες μας", "υπάρχουν εξωγήινοι". Ο ουντερζό έμεινε κοντά σε αυτή τη φόρμα μόνο στην οδύσσεια του αστεριξ και λιγότερο στα αστεριξ και η χαλαλιμά και ρόδο και ξίφος, που όλως τυχαίως είναι και τα καλύτερα ουντερζό. Μετά αποφάσισε να του γαμήσει τη μάνα και να κάνει σενάρια χτυπώντας όλα τα "ταμπού" που έχει το αρχικό σενάριο. Αυτό δε δουλεύει ποτέ, τα νεώτερα πλέον δε διαβάζονται και είναι κρίμας.

[carheart]

Η μεγάλη τάφρος είναι το καλύτερο.

[Dythor]

Όταν πέθανε ο Γκοσινί πέθαναν ταυτόχρονα τρία σούπερ κόμιξ. Σάμπως ο Μορίς το είχε; Για τον Ιζνογκούντ δεν ορκίζομαι, δεν τα έχω διαβάσει όλα, ούτε με καμιά χρονολογική σειρά, αλλά δε θα ισχύει το ίδιο;

Για τον ιζνογκουντ ίσχυε περισσότερο απο όλα, ο tabary του γάμησε τη μάνα όσο δε πήγαινε (μάλλον γιατί τελικά ήταν παρανοικός - αυτό φαινόταν κι απ' το σκίτσο λολ). Ο μορις πάλι νομίζω δεν ήταν πολύ κακός αλλά μετά αν δε κάνω λάθος έσκασαν κι άλλοι και γράφαν μαλακίες και βγήκαν και ρανταπλαν και τέτοιες πίπες. Με τον θάνατο του γκοσινι πέθαναν πολλά περίσσοτερα απο τρία καλά κόμιξ.

Επίσης στα αστεριξ η διαφορά προφανώς και φαίνεται ακόμα κι όταν είσαι μικρός. Ο γκοσινί επειδή ήξερε πως να γράφει σενάρια κρατούσε πάντα την φόρμα σε συγκεκριμένα πλαίσια: γίνεται ένα σκηνικό, φεύγουμε για ταξίδι, ΔΕΝ πειράζουμε ποτέ τα θεμέλια της φάσης: "γιατί ο αστεριξ είναι εργένης", "πως έπεσε στην χύτρα ο οβελιξ", "πως θα ήταν παιδάκια οι ήρωες μας", "υπάρχουν εξωγήινοι". Ο ουντερζό έμεινε κοντά σε αυτή τη φόρμα μόνο στην οδύσσεια του αστεριξ και λιγότερο στα αστεριξ και η χαλαλιμά και ρόδο και ξίφος, που όλως τυχαίως είναι και τα καλύτερα ουντερζό. Μετά αποφάσισε να του γαμήσει τη μάνα και να κάνει σενάρια χτυπώντας όλα τα "ταμπού" που έχει το αρχικό σενάριο. Αυτό δε δουλεύει ποτέ, τα νεώτερα πλέον δε διαβάζονται και είναι κρίμας.

Μπράβο Σπύρο, δυο σωστά σε μία μέρα, το ξαναβρίσκεις.

[commissar]

Καλύτερο Αστερίξ εδώ και εικοσιτόσα χρόνια, το έγραψε ο Jean-Yves Ferri και οι χαζομάρες του Uderzo με εξωγήινους disney κλπ είναι παρελθόν.

Ο γκοσινί επειδή ήξερε πως να γράφει σενάρια κρατούσε πάντα την φόρμα σε συγκεκριμένα πλαίσια: γίνεται ένα σκηνικό, φεύγουμε για ταξίδι, ΔΕΝ πειράζουμε ποτέ τα θεμέλια της φάσης: "γιατί ο αστεριξ είναι εργένης", "πως έπεσε στην χύτρα ο οβελιξ", "πως θα ήταν παιδάκια οι ήρωες μας", "υπάρχουν εξωγήινοι". Ο ουντερζό έμεινε κοντά σε αυτή τη φόρμα μόνο στην οδύσσεια του αστεριξ και λιγότερο στα αστεριξ και η χαλαλιμά και ρόδο και ξίφος, που όλως τυχαίως είναι και τα καλύτερα ουντερζό. Μετά αποφάσισε να του γαμήσει τη μάνα και να κάνει σενάρια χτυπώντας όλα τα "ταμπού" που έχει το αρχικό σενάριο. Αυτό δε δουλεύει ποτέ, τα νεώτερα πλέον δε διαβάζονται και είναι κρίμας.