Paradise Lost -- Faith Divides Us - Death Unites Us (2009)

**Kuolema** · 16-10-2009, 14:21

Το ακούω 2-3 φορές καθημερινά εδώ και αρκετό καιρό προσπαθώντας να καταλήξω κάπου. Δεν ξέρω πώς θα μου φαίνεται μετά από λίγα χρόνια, όταν ας πούμε οι PL θα έχουν βγάλει κι άλλα albums ή όταν θα έχουν διαλύσει, αλλά προς το παρόν: κάποια ΚΑΛΑ κομμάτια, κάποια πιο μέτρια, όμως δυστυχώς συμφωνώ με αυτόν που είπε ότι πάνε να κάνουν κάτι που δεν τους βγαίνει πια, it's not there. Βλέποντάς το αναδρομικά, και παρότι έκτοτε έχουν κυκλοφορήσει δίσκους από αξιοπρεπείς ως πολύ καλούς, για μένα ο κύκλος έκλεισε στο Host. Δεν λέω ότι οι Paradise Lost τέλειωσαν στο Host, αλλά ότι μέχρι τότε υπήρχε αισθητή αλλαγή από το ένα album στο επόμενο, κι αυτό γινόταν με συνέπεια. Από τότε είναι λες και με κάθε δίσκο προσπαθούν να ακολουθήσουν προς τα πίσω την πορεία αυτή! Ε και προφανώς ρε φίλε δεν βγαίνει. Δεν είσαι πια 20 ή 25 και δεν περιμένουμε να είσαι τόσο ή να βγάζεις δισκάρες κ.λπ. Αλλά ρε μαλάκες, σας αγάπησα για το αυθόρμητο, για το συναίσθημα. Κι αυτό δεν είναι πια εκεί.

ΠΣ: Δεν πειράζει που τα είπα στο θρεντ για τον προηγούμενο δίσκο ε;

**antimusic** · 16-10-2009, 14:45

fixxxed.

το σχόλιο "ούτε οι φανς δεν ξεχωρίζετε πλέον τον ένα δίσκο PL από τον άλλον" δεν το κάνω.

παμε: kuolema

**GuardianOfIvorytower** · 16-10-2009, 14:47

Τις 2-3 φορές ποπυ το άκουσα μ' άρεσε, τώρα για πόσο κ συγκρίσεις με προηγούμενα κλπ θα ακουστεί ξανά κ εδώ είμαστε...

**12 stars circle your brow** · 16-10-2009, 14:47

γελάω γαμώτο.

**Kuolema** · 16-10-2009, 14:50

Γιατί; Κατά το "γελάει ο κόσμος";

**12 stars circle your brow** · 16-10-2009, 14:52

Όχι όχι,

ΠΣ: Δεν πειράζει που τα είπα στο θρεντ για τον προηγούμενο δίσκο ε;

γι' αυτό.

**Kuolema** · 16-10-2009, 15:02

Κοκκινίζω :/ Δε θυμάμαι και το αντίστοιχο σμάιλι...
Ρε Ρινς, τώρα είδα το "Ρινς". Λέω ποιος είναι αυτός ο ιντερνετοπέφτουλας

**Amnesiac.** · 16-10-2009, 15:41

Συμφωνώ γενικά με αυτόν τον Κουολέμα.

Το Χοστ ήταν το τελευταίο πραγματικά εμπνευσμένο άλμπουμ των Paradise Lost, κάπου το χάσαν στη συνέχεια αλλά είναι τόσο ταλαντούχοι οι γαμημένοι που σε κάθε άλμπουμ έχουν κάποιες κομματάρες. Ακόμα και στα 2 χειρότερα τους, το Believe in nothing και το ομώνυμο βρίσκεις 2-3 κομμάτια που να αξίζουν τον κόπο (στα symbol of life και in requiem περισσότερα). Το καινούριο δε τόχω ακούσει σχεδόν καθόλου γιατί το είχα κατεβάσει σε σκατά ποιότητα, τώρα απότι βλέπω έχει κυκλοφορήσει ε;

**Zoonchild** · 16-10-2009, 15:57

δεν χανεις και τιποτα, τραγικα μετριος δισκος...

**Boom!** · 16-10-2009, 19:25

Εμενα ακομα και μεχρι το In Requiem, λιγοτερο ή περισσοτερο οι Lost ειχαν κατι να μου προσφερουν. Οσον αφορα στην αντιστροφη εξελιξη της μπαντας απο το Believe In Nothing και μετα, που ανεφερε η Kuolema, εστω κι ετσι ηταν μια εξελιξη.
Με τουτο δω ειναι η πρωτη φορα που αισθανομαι οτι οι Paradise Lost μου σερβιρουν τον ιδιο ακριβως δισκο με τον προηγουμενο, μονο που ειναι και αισθητα χειροτερος, οχι χαλι, αλλα περιμενα κατι αρκετα καλυτερο.

**pitchfork** · 16-10-2009, 19:41

Το έχω ακούσει αρκετές φορές (κατεβασμένο) προκειμένου να το συμπαθήσω με το ζόρι αλλά μου φαίνεται απαράδεκτα επίπεδο και ανούσιο με ούτε ένα τραγούδι να σου μένει στο μυαλό.
Η δε βγαίνει σε αυτούς όπως είπε και ο φίλος κουόλεμα ή δε μου βγαίνει εμένα πια αυτή η μουσική και πρέπει σιγά σιγά να τη κάνουμε.

**FIXXXER** · 17-10-2009, 03:19

Δεν ξερω γιατι τα βλεπετε τοσο αρνητικα τα πραγματα, εγω μαλλον εχασα καθε ελπιδα για καλο αλμπουμ μετα το υπερμετριο In Requiem, και στο καινουριο μην εχοντας προσδοκιες για συγκεκριμενο ειδος μουσικης και ξεροντας οτι θα ειναι το ΜΕΤΑΛ που τους εκανε γνωστους, μαλλον ειχα συμφιλιωθει με την ιδεα και βρισκω τα κομματια απο πολυ καλα εως εκπληκτικα, οσον αφορα το συναισθημα.

Πιθανον πριν καμποσο καιρο που το πρωτοακουσα να μου ειχε φανει κι εμενα λιγο απογοητευση, αλλα πλεον επειδη ακριβως δεν περιμενω το σουπερ πρωτοποριακο και καθοριστικο αλμπουμ απο τους PL, κομματια οπως First Light, In Truth, I Remain, Last Regret μου θυμιζουν παλιες καλιες εποχες, και οχι σε φαση "πω ρε πουστη ημουν 15 και ακουγα Draconian και ελιωνα", αλλα σε φαση "χμμ σε λιγα χρονια θα ακουω In Truth και θα λιωνω". Εκτος απο αυτα που ανεφερα, το ομωνυμο, το As Horizons End και το Frailty ειναι στο συνηθισμενο υφος των Paradise Lost των τελευταιων χρονων, ενω στο Living With Scars παιζουν οπως δεν εχουν ξαναπαιξει (οι ιδιοι, αλλοι εχουν παιξει) και για μενα το αποτελεσμα ειναι γαματο για μενα προσωπικα, γιατι πολυ απλα μου χει κολλησει το κομματι και μουρχεται στο μυαλο σε ασχετες φασεις.

Θα συμφωνησω με την Kuolema

οτι μεχρι και το Host ειχαν να δωσουν το κατι παραπανω, αλλα οχι οτι προσπαθουν να παιξουν σε γνωριμα μονοπατια με καθε επομενο τους δισκο. Για μενα η ισορροπια χαθηκε στο In Requiem, το οποιο μου φαινεται επιτηδευμενο και σχετικα ανεμπνευστο (κι ας εχει 3 τεραστια κομματια). Για το Symbol Of Life ποτε δεν περιμενα να ακουσω αρνητικα λογια απο φανς των PL γιατι θεωρω οτι αγγιζει το μαξιμουμ που μπορουσε να προσφερει η μπαντα εν ετει 2002 και μετα απο τοσα αλμπουμ, ενω μολις ενα σκαλι παρακατω τοποθετω το Paradise Lost. Το Βelieve In Nothing με μια παραγωγη που θα απειχε χιλιομετρα απο αυτην που τελικα ειχε, θα μπορουσε να ειναι στο τοπ 3 των PL δισκων, αφου οι συνθεσεις ειναι κορυφαιες.

**Kuolema** · 17-10-2009, 08:19

Ναι, δε διαφωνούμε στο ότι το Believe In Nothing έχει κομματάρες ή στο ότι το Symbol of Life βλέπεις ψήγματα παλιών PL, αλλά οι τύποι δεν είναι "μια μπάντα" για εμάς και πάντα σαν φάνμποϊζ/-γκερλς περιμένουμε κάτι παραπάνω. Από αυτήν την άποψη πιστεύω ότι έχει τελειώσει το πράγμα και το μόνο στο οποίο ελπίζω πλέον είναι να μη γίνουν από αυτούς τους γραφικούς που βγάζουν τον έναν ίδιο δίσκο πίσω από τον άλλο ποντάροντας σε κάτι τύπους σαν εμάς. Τουλάχιστον στο live ελπίζω να μη μας τη χαλάσουν. Καμία από τις φορές που τους έχω δει δεν έχω απογοητευτεί

**Parasight** · 17-10-2009, 10:29