Τους αδικείς, χρόνια τώρα δεν ακούγονται.
Τους αδικείς, χρόνια τώρα δεν ακούγονται.
John Cleese: Political Correctness Can Lead to an Orwellian Nightmare
Ενταξει μωρε, δεν ειναι δυσκολο να καταλαβεις γιατι για καποιους οι Paradise Lost δεν ακουγονται αρκετα χρονια τωρα. Δε μου φαινεται περιεργο που πολλοι δεν γουσταρουν τη μετα-One Second περιοδο (θεμα γουστων), ουτε που καποιοι δε βρισκουν καλα κομματια στα τρια τελευταια (θελει υπομονη να τα ακουσεις κι οι περισσοτεροι δε την εχουν). Και αμα βρουν καλα κομματια, τα περισσοτερα θα θυμιζουν τη μετα-One Second περιοδο, αρα ενα ποσοστο παει ξανα στο (θεμα γουστων). Περισσοτερο παραξενευομαι βασικα που τοσος κοσμακης χυνει μολις ακουσει μια νοτα απ τη κιθαρα του Μακιντος σε φαση ΑΑΑ ΕΡΧΕΤΑΙ, ΤΟ ΕΠΟΣ, παρα στο γιατι καποιοι δε γουσταρουν νεοτερους Lost. Θα μου πεις σε τετοιο τελμα που χει φτασει το gothmetal, στην ανομβρια καλο και το χαλαζι.
ποτέ δεν μου άρεσαν
"I am Ubik. Before the universe was, I am. I made the suns. I made the worlds. I created the lives and the places they inhabit; I move them here, I put them there. They go as I say, then do as I tell them. I am the word and my name is never spoken, the name which no one knows. I am called Ubik, but that is not my name. I am. I shall always be."
www.monolith.gr
Ηρθα να κραξω ΠΟΛΥ, και ειχα γραψει ενα ποστ στο οποιο τους εβριζα για αναχρονιστικες αναλωσιμες μαλακιες, RIP Paradise Lost και αλλα βαρυγδουπα πραγματα.
Τα εσβησα ολα οταν μπηκε το σολο κιθαρας του Greg που κερασε πονο, και μετα ΕΝΙΩΣΑ.
Ακομα διαφωνω με τη χρηση ηλιθιων καφρικων φωνητικων απο τον Χολμς, αλλα τους αναγνωριζω οτι βγαζουν πολυ συναισθημα τα καριολια.
Δε νομιζω οτι θα μπορεσω να ακουσω το νεο αλμπουμ πολυ συχνα με τετοια μουσικη που παιζουν, αλλα πιστευω οτι το νιωθουν οι τυποι.
Ισως I'm too old for this shit. Δε νομιζω ομως, γιατι Tragic Idol το βρηκα σχεδον αψογο.
Χωρις καφρικα φωνητικα, χωρις και πολλη εμπνευση ομως... :/
Last edited by FIXXXER; 08-05-2015 at 04:18.
Εγώ πάλι όταν τ'άκουσα σκέφτηκα ωπ, οι Paradise Lost ζουν! και μ'έπιασαν κάτι 90ς ανατριχίλες. Γαμάει.
Το Punishment... θυμίζει "pity the sadness",μιας και έπιασες το "shades...".
Το κομμάτι είναι έπος... Για μένα αυτή η επιλογή φωνητικών είναι η ιδανική αυτή τη στιγμή, σαν να ακούς άλλη μπάντα σχεδόν, αλλά με το χαρακτηριστικό στυλ των Paradise Lost. Και να πω ότι γενικά δεν είμαι τόσο φαν, αλλά αν ο νέος δίσκος ακολουθήσει αυτό το μονοπάτι, θα γίνω.
Το άσθμα με άρερε πολύ. Ειδικά κάποια σημεία μου θύμισαν και τους αργόσυρτους ογκόλιθους που κάποτε τσούλαγαν οι ✝ Type O Negative ✝ (βλέπε World Coming Down). Κάποια σχόλια στα νετς λένε ότι οι Greg Mackintosh & Σια έχουν τελματώσει τόσο από ιδέες που ξεσκονίζουν παλιά κόλπα (brutal vox) για να ακουστεί καμιά ιδέα της προκοπής. Ακόμα και έτσι να είναι, δεν βρίσκω λόγο να μην αρέσει το κομμάτι ή και το άλμπουμ, αλλά τι ξέρω κι εγώ... που σήμερα ένιωσα την ανάγκη να ακούσω για άλλη μία φορά όλο το Triarchy Of The Lost Lovers...
Deafening, painstaking, BB King
Αποφασισα οτι γαμαει το Beneath Broken Earth, και πως θα σταματησω να γκρινιαζω για την (καπως βλακωδη και πληρως περιττη κατα τα αλλα) επιστροφη στις ριζες (<----τελευταια φορα)
Για οσους δεν το ειχαν ακουσει παρεμπιμπτοντως πριν 2 χρονια, τα σημαδια επερχομενης DOOMιλας στο επομενο αλμπουμ ειχαν ηδη ερθει απο το compilation Tragic Illusion που ειχε b-sides 2007-2013 και κανα 2 επαναηχογραφησεις παλιων τραγουδιων. Βαζω απο εκει το Loneliness Remains που εδειχνε που παει η δουλεια, και μπονους το Last Fallen Saviour γιατι ειναι επικη κομματαρα, b-side του Tragic Idol και γενικα απο τα καλυτερα τους τραγουδια εδω και παρα πολλα χρονια.
Ας βαλουμε κι αυτο που θα ειναι b-side, και πιστευω θα ειναι απο τα καλυτερα τραγουδια του δισκου, κλασικα για Paradise Lost. Παρα πολυ ωραιο το Longest Winter, κατι καινουριο για τους Paradise Lost (σε παλια μονοπατια ομως) αλλα νομιζω το υπολοιπο αλμπουμ θα ειναι με καφρικα φωνητικα = RIP PL. Ας ελπισουμε ολος ο δισκος να ειναι στο ιδιο υφος και με τοσο γαματες ιδεες. Μεχρι πριν κανα μηνα περιμενα πως θα κανουν την απιστευτη εκπληξη και θα βγαλουν χειροτερο αλμπουμ απο το Plague Within (κατι που θεωρουσα αδυνατο πριν 1 χρονο ας πουμε) αλλα τωρα ευελπιστω οτι δε θα ειναι τελικα τοσο σκατα ο δισκος.