κανα ενδιαφέρον RPG για PC;

[antimusic]

των τελευταίων 3-4 χρόνων, εκτός από witcher και mass effect.

πληζ.

θενξ.

[sabbattack]

fallout 3

oblivion

ektos kai an to 8es pio "classic", opote de kserw na proteinw auth th stigmh.

[antimusic]

χμ ναι ταχω παίξει και τα δυο αυτά, θενξ. βασικά ρωτάω μπας και παίζει κανα πιο άγνωστο που να αξίζει, τα μπεστσέλλερ τα έχω παίξει/δει/υπόψιν.

[sabbattack]

ok, proxwraw se ligo pio "2h kathgoria" monopatia. Neverwinter Nights 2 me ola tou ta expansions, yperoxa senaria kai poly kalo gameplay (sxetika).

Jade empire, kserw fthno "rpg" (gelaei o kosmos), alla exei liiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiga rpg stoixeia.

Kotor 2, akoma kai an to exeis paiksei ksanapaixto

Ama exeis oreksh gia malakies Titan Quest kai Loki, grinding tou kerata alla sigoura kalytera apo to sixama pou legetai Sacred 1 kai 2.

xm....pame se pio palia meta re gamwto, typou Vampire the masquerade: bloodlines, to opoio an kai arketa palio (ta grafika fainontai re paidi mou 5 xronia pisw toulaxiston) to eixa brei tote yperoxo, wntas poutanitsa ths white wolf klp.

telos, etsi gia to gelio ths ypo8eshs, fable kai marvel ultimate alliance (exoun level ups, as ta onomasoume rpg ) gia euxarista apogeumata.

my gawd, i need to get a life

[Ruthless]

Σε σοβαρό witcherικό στυλ, The Dark Eye: Drakensang. Στην αρχή το έπαιξα, φαινόταν ωραίο, στηρίζεται σε ένα σύστημα που παίζει πολύ σε Γερμανία(όχι κλασσικά dnd και τέτοια).

Σε γιαπωνέζικο στυλ, αν και γενικά δεν τα συμπαθώ, το Last Remnant μου άρεσε και το προχώρησα αρκετά. Κάποια στιγμή θα το τερματίσω. Στα συν του οι ΠΟΛΥ ωραίες μάχες και γενικά το όλο big scale battle/strategy στοιχείο του.

[H.]

Το sacred 2 είναι πολύ όμορφο παιχνίδι και τεράστιο (και σε ώρες gameplay αλλά και σε μέγεθος που πιάνει στον σκληρό) και αξίζει να ασχοληθείς. Ακόμα καλύτερο δε αν και παλιότερο είναι το Titan's Quest με το expansion του Immortal Throne.

Το μόνο που κάνει την διαφορά όμως με αυτά τα δύο είναι ότι είναι hack n' slash παιχνίδια (a la diablo) και είναι μακρινή η σχέση του με τα rpg.

[Abruzzi]

μονο εγω βρηκα το gameplay του sacred 2 απιστευτα εκνευριστικο;

[Kelldorain]

Ούτε μένα μου άρεσε όσο περίμενα. Για rpgs πάντως ότι είπε ο Sabbatack, ειδικά το Jade Empire είναι απίστευτα υποτιμημένο επειδή οι μάχες είναι υπερβολικά action

[casshern]

Δεν υπάρχει λόγος να παίξουμε ψυχαναγκαστικά κάποιο καινούριο RPG, ειδικά αν, όπως ο ρινς, έχουμε τσεκάρει τα μαστ χεβ του είδους.
Οπότε, τι κάνουμε?

Ψάχνουμε να βρούμε μια κόπια του Wizardry 8, ή του Arx Fatalis αν προτιμούμε one man show RPG, και δίνουμε στην υπερσύγχρονη GPU μας άδεια για μερικές βδομάδες.

[cloud]

Σε γιαπωνέζικο στυλ, αν και γενικά δεν τα συμπαθώ, το Last Remnant μου άρεσε και το προχώρησα αρκετά. Κάποια στιγμή θα το τερματίσω. Στα συν του οι ΠΟΛΥ ωραίες μάχες και γενικά το όλο big scale battle/strategy στοιχείο του.

Ισχύει ότι πέρα από τις μάχες δεν έχει πολύ ενδιαφέρον;

[Ruthless]

Κλασσικό γιαπωνεζοσενάριο. Μικρή δερφή απαγάγεται, αδερφός(aka ήρωας) τρέχει να την βρει, βρίσκει κάποιους στο διάβα του, τον βοηθάνε, ψιλοανατροπές(καλοί που γίνονται κακοί κλπ) υπάρχουν, όλα γίνονται ενώ γίνεται λίγο της πόρνης στο όλο continent, ε και κάπως έτσι κυλά το σενάριο(γενικά και spoiler free), παρόμοια με πολλά παιχνίδια του είδους.

Αν περιμένεις βάθος ανάπτυξης σεναρίου/χαρακτήρων επιπέδου baldur's gate, ατύχησες(πχ σπάνια σου δίνει την επιλογή να κάνεις μια κακή πράξη και αυτό συνήθως δυσκολεύει την συνέχεια του παιχνιδιού). Αν περιμένεις επίσης τρελή ανάπτυξη των χαρακτήρων στο θέμα stats, πάλι ατύχησες καθότι έχει το κλασσικό random γιαπωνέζικο τρόπο και γενικά είναι ένα κλασσικό κονσολοrpg. Αξίζει όμως γιατί ενώ δεν επιλέγεις ακριβώς πως θα είναι ο καθένας, το σύστημα με τις μάχες σου δίνει πάρα πολλές επιλογές(όχι τόσο στην αρχή, αλλά πιο μετά που έχεις πολλαπλά άτομα και πολλές ομάδες στον έλεγχό σου μετράει). Και έχει μέσα κάποιες μάχες επικών διαστάσεων που τις καταευχαριστιέσαι(και κρατάνε και ώρα και εκεί γίνονται τα άπειρα). Επίσης έχει μερικά πολύ ωραία σκηνικά που γίνονται στην διάρκεια του παιχνιδιού, από τα καλύτερα που έχω δει σε παιχνίδια γενικότερα.

HINT: Μην δοκιμάσεις να κάνεις κάτω από rank 55 νομίζω μια μάχη που πολεμάς σε ένα φαράγγι 2 bosses και διάφορα groupάκια κακών(κάπου στα μισά του παιχνιδιού είναι). Θα σε θερίσουν. Πήγαινα στην αρχή με το main story μόνο, αγνοώντας όλα τα side quests και αφού τον ήπια 3-4 φορές σε εκείνο το σημείο, επέστρεψα αφού μάζεψα καμπόσα ranks μέσω side quests και λίγου grinding(και πήρα και upgrades στα skills/spells δηλαδή).

ΥΓ: Δείτε το όνομα του κακού δράκου εδώ. Μιλάμε γέλαγα κάθε φορά που το όνομα αυτό έβγαινε στο παιχνίδι.

[asimoulis]

να σου πώ να το παίξω με πληκτρολόγιο ή να πάρω το κλασσικό logitech pad των 10 ευρώ μιας και θέλω να το τερματίσω?

[Ruthless]

Το joypad με βόλεψε εμένα, αφού άλλωστε κονσολοπαίχνιδο είναι. Αλλά και με πληκτρολόγιο παίζεται στο άνετο, λίγα κουμπιά έχει, turn based πρακτικά είναι(και καλά έχει κάτι σημεία με συγχρονισμό για combos/defenses/etc αλλά έχει και auto mode), βγαίνει και με keyboard.

Αν είναι να πάρεις joypad δεν θα το πάρεις γι'αυτό, πάρ'το να παίξεις κανά pro ή κάτι χρήσιμο. Για τέτοιο rpg είναι πεταμένα 10 ευρά νομίζω.

[Deggial]

των τελευταίων 3-4 χρόνων, εκτός από witcher και mass effect.

πληζ.

θενξ.

Σε σειρά προτίμησης:
Fallout 3
Oblivion
Drakensang
Neverwinter Nights 2 μαζί με expansions (οι μάχες είναι γελοία εύκολες και ξενερώνεις, αλλά το σενάριο είναι ικανοποιητικό)

[cloud]

(οι μάχες είναι γελοία εύκολες και ξενερώνεις, αλλά το σενάριο είναι ικανοποιητικό)

Ενώ για oblivion και fallout δεν ισχύει ακριβώς το ίδιο;