Αφού γαμάει!
Αφού γαμάει!
I went down into the valley to pray.
I got drunk and I stayed all day.
Χωρίς να το φιλοσοφίσω πολύ, μια δεκάδα που έχω λιώσει:
1. Isis - Panopticon (2004)
Γιατί ακόμα δεν πατάω skip σε κανένα κομμάτι.
2. Omega Massif - Geisterstadt (2007)
Ένα απο τα πιο ισοπεδωτικά εναρκτήρια riffs.
3. Buried At Sea - Migration (2003)
Καταστροφή.
4. Knut - Terraformer (2005)
Τα RIFFS.
5. Buried Inside - Chronoclast (2005)
Απίστευτο συναίσθημα.
6. Tides - Resurface (2005)
Χωρίς λόγια.
7. High On Fire - Death Is This Communion (2007)
Έχω κάνει άπειρα χιλιόμετρα μαζί του.
8. Keelhaul - Subject To Change Without Notice (2003)
Γιατί έτσι.
9. Sun Of Nothing - In The Weak And The Wounded (2007)
Γιατί κάθε φορά που το ακούω χάνομαι.
10. Boris - Feedbacker (2003)
Για τη φουκαριάρα τη γιαπονέζα.
Άν υπήρχε άλλη μια εξάδα θα ήταν:
Mastodon - Remission (2002)
Soilent Green - Confrontation (2005)
Μοuth Of The Architect - The Ties Tha Bind (2006)
Kylesa - Static Tensions (2009)
Callisto - Providence (2009)
Cult Of Luna - Eternal Kingdom (200
με τα τρία τελευταία να μένουν έξω επειδή είναι πάρα πολύ φρέσκα.
High on fire - the art of self defence
Δε το'βαλε κανεις εως τωρα και το καβατζωνω..
Σιγουρα ο πιο αγαπημενος δισκος high on fire, σιγουρα η πιο sleep στιγμη τους, σιγουρη και η τερμα αλητεια σε παραγωγη, φωνητικα, ντραμμινγκ, σιγουρη και η μαλακια που τον δερνει κιεσπασε το χερι του και τελικα εκανα 1000κμ για να δω μονο mastodon..
Ufomammut - Snailking
Δισκος της χρονιας για το monolith οταν ειχε βγει, αργησα κανα χρονο να τον ακουσω αλλα τελικα αποδειχθηκε η βασικη γεφυρα μου σε πιο "ακραια" doom ακουσματα περα των κλασσικων. Αρα πολυ σημαντικος για μενα απο μονος του.
Ωραια παν τα 2, μενουν αλλα 8..
Πιθανότατα δεν θα έμπαινε στην πρώτη διακοσάδα μου, αλλά αυτό είναι πολύ σοβαρό album.Originally Posted by Om
Ό,τι να ναι λίστα σε εντελώς τυχαία σειρά, αποφεύγω τις πολλές στονεριές γιατί θα μονοπωλήσουν τη δεκάδα και δεν είμαι τέτοιος τύπος:
Nile - In Their Darkened Shrines
Ήμουν μικρός και τρυφερός και ταράχτηκα από το πόσο βίαιος μπορεί να γίνει ο άνθρωπος. Αυτός ο δίσκος με έβαλε και με έβγαλε από το ντεθ μεταλ, δε νομίζω να ξαναϋπάρξει ποτέ παρόμοιος, ήταν και η αραβική αισθητική που με γοητεύει από τη μέρα 0, πάμε παρακάτω.
Boris - Feedbacker
Κάποια πράγματα σήμερα τα θεωρούμε "δεδομένα", κατοχυρωμένα κλπ. Δεν ήταν έτσι με αυτό το δίσκο όταν βγήκε, με 2 συγχορδίες φτιάχτηκε ένα τείχος ήχου και αισθητικής, που ακόμη και 6 χρόνια μετά ο μόνος πηθικισμός του περιορίζεται σε κουλ μπλουζάκια, γιατί παικτικά εξακολουθεί και είναι μοναδικός. Η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι η μπάντα σήμερα τρομπάρει με αλα-μελβινς ανουσιότητες, αλλά το έργο της το προσέφερε και στους πιο δυσκοίλιους και με το παραπάνω.
Pelican - Australasia
Ακριβώς το ίδιο με το παραπάνω, σε διαφορετικό ηχητικό πλαίσιο. Ουσιαστικά ένας επαναπροσδιορισμός του doom metal, που παρά τον αντικειμενικά δύσκολο ήχο του, έφερε κάποια πράγματα στο προσκήνιο, όχι όμως με retro αναβιώσεις και νοσταλγίες μίας 70s-80s αισθητικής, που καλές είναι κι αυτές αλλά δεν έχουν να προσφέρουν κάτι.
Burial - Untrue
Τα παν άλλοι καλύτερα από μένα. Το μόνο που έχω να προσθέσω είναι η γοητευτική μελαγχολία που μπορούν ώρες ώρες να βγάλουν sub ήχοι από κει που δεν το περιμένεις.
Hocico - Disidencia Inquebrantable
Δεν ξέρω πώς την έχω δει, ίσως είμαι αδερφή! Αλλά σίγουρα δεν απολογούμαι γι αυτό, μιλάμε για τεράστια μπαντάρα, μού ξυπνάει χορευτικά ένστικτα που δεν ήξερα ότι είχα. Φοβερή αισθητική, η οποία απογειώθηκε παραδόξως σε αυτό το EP 5 κομματιών.
Wooden Shjips - Wooden Shjips
Γιατί, παρότι κάποιος θα λεγε "ε σιγά, κραουτ ροκ είναι, τα χουμε ξανακούσει", όχι, δεν είναι έτσι, είναι κάτι φρέσκο που παρότι πιο απλό από τους προγενέστερους, δεν έχει ξαναπαιχτεί ποτέ. Είναι τέραστια μπάντα, εμένα προσωπικά μου κανε ζημιά στο επίπεδο να θέλω να παίζω τα ίδια με την ταπεινή μου μπάντα, αν αυτό σημαίνει κάτι σε κάποιο επίπεδο.
Virus - Carheart
Θεωρώ πως όποιος προσπαθήσει να ψυχολογήσει το τι του αρέσει σε αυτή τη μπάντα με ρεαλιστικούς όρους, όπως πχ "παίξιμο", "μελωδίες" κλπ, θα μπει σε μία ιστορία χωρίς νόημα. Εγώ προσωπικά δε μπορώ να βρω τι είναι ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό που με τραβάει σε αυτή τη μπάντα (ενώ στους Ved Buens Ende μπορώ να πω ότι το βρήκα) και ίσως γι αυτό να μου αρέσει τόσο πολύ.
Black Rebel Motorcycle Club - Black Rebel Motorcycle Club
Σχετικά πρόσφατος για μένα, μεγάλο σοκ, τόσο συνθετικά όσο και αισθητικά. Εκεί που τα προσωπικά γούστα και το μανιώδες κάψιμο με φόρμες, ήχους κλπ πάει κι έρχεται, μία ΑΠΛΗ ροκ μπάντα για άλλη μία φορά με μία ολοδικιά της προσέγγιση στα απολύτως βασικά σε αφήνει μαλάκα με το πόσο αγνώμονας μπορείς να σαι με την ουσία την ίδια.
Replikas - Koledoyuran
Προσωπικό κόλλημα που δε λέει να φύγει καιρό τώρα. Όταν το τσιφτετέλι συναντά τον υψίσυχνο grunge πειραματισμό, ο πρώτος (και καλύτερος) δίσκος των τουρκαλάδων Replikas γεννιέται. Δύσκολο εγχείρημα, όμως καμία σύγχυση, καμία επιτήδευση, μόνο συναίσθημα.
Dengue Fever - Venus On Earth
Ένα πολιτισμικό πείραμα που προσωπικά με πήρε κωλοφεράτζα: χαλαρό ψυχεδελοσέρφ με καμποτζιανή φολκ. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, τέτοιες προσπάθειες κουβαλάνε φανέλα βαρύτερη από αυτή της επίτευξης ενός μουσικού έργου, τελεία.
Mercan Dede - Su
Τα χω πει σε διάφορα θρεντ και καταντώ γραφικός. Μεγάλος καλλιτέχνης, μουσική από την Οθωμανία του Σουλεϊμάν, μία μελαγχολία με πυγμή (πώς λέμε "δημοκρατία"), παράδοση με τεχνολογία, ένα πισογύρισμα με άποψη. Το κεντρικό θέμα του Ab-i Hayat είναι μία μελωδία-αναφορά στα αυτιά μου πλέον.
Menace Ruine - The Die Is Cast
Πρόσφατη ανάκαλυψη, καμία αμφιβολία όμως για τη θέση του εκεί που τού αρμόζει. Θα μπορούσαν να μπουν πολλές φιλόδοξες ταμπέλες στο ηχητικό αποτέλεσμα, όπως black metal, drone, folk και τρέχα γύρευε, όμως αυτή του σκέτου "θρήνου" είναι η αντιπροσωπευτικότερη.
Αυτή ήταν καθυστερημένα η λιστάρα μου, βγήκαν 12, ποιος χέζεται.
χαχαχαχαχααχχααχαχαχααχχαχαχαχαχαχαχαχαχα
χαχαχααχχααχχαχαχααχαχχαχαχα χοκικο λέει ξαφνικό ήταν αυτό.
δισκάρα, δεν αντιλέγω, κι εγώ τους αγαπώ πολύ κλπ κλπ
ΑΛΛΑ πρέπει κάποια στιγμή το ER να ανακαλύψει τους Jesus & Mary Chain!!!
Psychocandy λοιπόν για ακόμα μεγαλύτερα σοκ!
Menace Ruine - The Die Is Cast
Πρόσφατη ανάκαλυψη, καμία αμφιβολία όμως για τη θέση του εκεί που τού αρμόζει. Θα μπορούσαν να μπουν πολλές φιλόδοξες ταμπέλες στο ηχητικό αποτέλεσμα, όπως black metal, drone, folk και τρέχα γύρευε, όμως αυτή του σκέτου "θρήνου" είναι η αντιπροσωπευτικότερη.
....went away with my fathers, to gather the fallen.
To return with the wisdom of the kings....
Let me dream. (Let the jewels gleam.)
Let the fallen hear:
"It never rains around here."
The sand smothered on my chest....
Was music choir...
Εσύ ευθύνεσαι γι αυτό κούκλε!
Και εσύ για Μερκαν Ντεντε, που με το δερβισοδισκο με έχει στοιχειώσει άσχημα!
Last edited by Entrancemperium; 28-10-2009 at 23:50.
....went away with my fathers, to gather the fallen.
To return with the wisdom of the kings....
Let me dream. (Let the jewels gleam.)
Let the fallen hear:
"It never rains around here."
The sand smothered on my chest....
Was music choir...
Καθαρα υποκειμενικα
01. Ulver - Shadows of the Sun
02. Arcturus - The Sham Mirrors
03. Anathema - A Natural Disaster
04. Dead Congregation - Graves of the Archangels
05. Celtic Frost - Monotheist
06. Arkangel - Hope You Die By Overdose
07. Fall Of Efrafa - Owsla
08. Primordial - The Gathering Wilderness
09. Nevermore - Dead Heart In A Dead World
10. Kari - Pilot
Θεση 11. Bonus. Isis - Oceanic
Aς γράψω και εγώ.
Χωρίς σειρά (εκτός ίσως απο τα 3 πρώτα).
1. Τhorns - Thorns
2. Arcturus - The Sham Mirrors
3. Ulver - Perdition City
4. Deathspell Omega - Fas -- Ite, Maledicti, In Ignem Aeternum
5. Mayhem - Grand Declaration Of War - (το Ordo Ad Chao επίσης θα μπορούσε να είναι εδώ)
6. Τοοl - Lateralus
7. Celtic Frost - Monotheist
8. Isis - Panopticon
9. Antaeus - De Principii Evangelikum
10. Fleurety - Department of Apocalyptic Affairs
Bonus.
Emperor - Prometheus- The Discipline of Fire & Demise
Cobalt - Eater of Birds
December Wolves - Blasterpiece Theatre
DHG - Supervillain Outcast (Αν το προηγούμενο δεν ήταν το 666 θα ήταν αυτό στη δεκάδα)
Enslaved - Monumension
Lurker Of Chalice - Lurker Of Chalice
Tiamat - Judas Christ
Electric Wizard - Let Us Prey
Sun Of Nothing - ...and voices, words, faces complete the dream
Edit για μια αναφορά στο Ιn The Woods - Three Times Seven On A Pilgrimage
(κάπως εναλακτική δεκάδα βγήκε και πάλι έχω άπειρες ελλείψεις - δεν γαμιέται και δεν βάζω το Slagmaur)
Last edited by ion_storm; 30-10-2009 at 13:51.
I don't do drugs. I am drugs.
Φοβερή μπάντα Παύλε, όμως το Psychocandy στα δικά μου αυτιά 1ον είναι αδιάφορο και 2ον άσχετο με τον παραπάνω δίσκο.δισκάρα, δεν αντιλέγω, κι εγώ τους αγαπώ πολύ κλπ κλπ
ΑΛΛΑ πρέπει κάποια στιγμή το ER να ανακαλύψει τους Jesus & Mary Chain!!!
Psychocandy λοιπόν για ακόμα μεγαλύτερα σοκ!
Και τελοσπάτων η καλύτερή τους στιγμή είναι το Automatic
η καλύτερή τους στιγμή είναι το Stoned & Dethroned αλλά σοβαρέψου κι εσύ ρε και άκου προσεκτικά το Psychocandy. δλδ πως αδιάφορο αν σου αρέσει γενικά το γκρουπ δλδ πως.
έντιτ: τι καλό που βγήκε το τόπικ μου :πινκ:
κάτι ΥΠΕΡΘΕΪΚΕΣ ΚΟΤΑΡΕΣ τύπου παππά μόνο είπαν ότι και τελικά δεν.
~
"Why didn't it kill him?" she said.
"Unforgivably sloppy workmanship at the hand grenade factory," I said.
~
γειά σας, ωραίο τόπικ!
1) Katatonia - Last Fair Deal Gone Down
2) ISIS - Celestial
3) Knut - Challenger
4) Nasum - Helvete
5) 5ive - The Telestic Disfracture
6) Entombed - Uprising
7) Neurosis - A Sun That Never Sets
8) Converge - Jane Doe
9) Switchblade - s/t (2003)
10) Amon Tobin - Supermodified
Posting Permissions
vBulletin Skin by Bluepearl Skins
