Ripcord-Poetic Justice lp (1988)

[Reject]

και ΓΑΜΩ την παναγια!
Οταν η αγγλικη σκηνη του χαρντκορ της δεκαετιας του 80 μεσουρανουσε,οι Ripcord εδειχναν τον δρομο προς την μουσικη καταγραφη ενος ζωντανου μπαχαλου.
Με επιρροες απο την πρωιμη Βοστωνεζικη σκηνη ( ssd,dys) την καφριλα των siege και φυσικα τον ηχο των Discharge,οι Ripcord (που αποτελουνταν απο μελη των Heresy,Napalm Death) εβγαλαν 2 δισκαρες που σταθηκαν οροσημο του μπριτκορ ηχου.οχι πουστριλικια,οχι μελωδιουλες,οχι ποπ-πανκ καταστασεις,μονο ανελεητο χαρντκορ για νεολαιους που νιωθουν οτι πρεπει να σπασουν ΚΑΤΙ,να ανοιξουν μια κεφαλα τελος παντων,εστω να βγαλουν κανενα ματακι.
αγαπημενος δισκος,ιδανικο ακουσμα για να περασεις καλα και να μην χρειαστει να βαλεις τον εγκεφαλο σου σε διαδικασια να ψαχνει για κρυφες μελωδιες και να αναλυει καταστασεις και αλλες ΑΡΧΙΔΙΕΣ.
η κριτικη αυτη ειναι αφιερωμενη στην 1η Ιουλιου,και στον κοσμο που θα την περασει στα εφημερευοντα.

[00i00]

μερικες φορες νομιζω εισαι ενας ηρωας...χαρας το κουραγιος

[atom_smasher]

anti- ηρωας θα ελεγα εγω. αλλα στην πραξη το ιδιο ειναι.

[Reject]

anti- ηρωας θα ελεγα εγω. αλλα στην πραξη το ιδιο ειναι.

+1926