Το βάπτισμα του πυρός

[Tyler_Durden]

Ίσως να έχει ξαναγίνει τέτοιο θρέντ, αλλά επειδή δεν ήξερα με τι τίτλο να το ψάξω, ανοίγω νέο. Λοιπόν εδώ γράφουμε δίσκους, και τραγούδια που ήταν οι πολύ πρώτες μουσικές μας εμπειρίες, που μας άνοιξαν το δρόμο και έγιναν η αφορμή για τις μουσικές που ανακαλύψαμε μετά, και ακούμε μέχρι τώρα. Αν θέλετε γράφτε και την εποχή που πρωτο-ήρθατε σε επαφή με "δίσκους και τραγούδια - αφορμές", που ξεκίνησαν την πορεία σας ως ακροατή.

[Tyler_Durden]

Η δική μου ιστορία ξεκινά το 1995, όταν στην 5η δημοτικού, σκάει ένας συμμαθητής μου με μια κασετούλα με επιλογές σε ένα πάρτυ και μας λέει "έφερα μια κασέτα που μου έγραψε η αδερφή μου. βάλτε να ακούσουμε". (Η κασέτα είχε επιλογές απο Nirvana, σχεδόν το μισό "Smash" απο τους Offspring, Beatles(!!!), τo "Zombie" απο τους Cranberries και μερικά ακόμη.) Απο κει ξεκινάει η μεγάλη αγάπη για την μουσική με κιθάρες. Ένα χρόνο αργότερα πάω και αγοράζω σε αυθεντική κασέτα το Nevermind των Nirvana και παθαίνω πλάκα όπως όλα τα παιδάκια της ηλικίας μου, ώσπου τον Ιανουάριο του 1997, μου γράφει σε κασέτα ένα φιλαράκι, το Powerslave. Ε απο κει και μετά, δεν ήθελε και πολύ. Όλα πήραν το δρόμο τους.

Spoiler

Να σημειώσω πως την πρώτη ΘΡΑΣ εμπειρία την είχα σε ηλικια 13 χρονών (1997) όταν έπεσε στα χέρια μου το "Nemesis" των Grip.Inc (εννοείται σε κασέτα ) .Μου φαινόταν απίστευτη καφρίλα για τα ακούσματά μου τότε, και τα πρώτα χρόνια είχα ένα δέος που είχα κάτι τόσο "κάφρικο" στο σπίτι, άσχετα που για να ακούσω σοβαρά θρας έπρεπε να περάσει ακόμη μια 5ετία....

[00i00]

δεν θυμαμε χρονια....εφηβος ειμανε οποτε οκ καντε μαθηματικα...ξαδερφος με εκανε δωρο ελληνικο αθλιο ωινυλιο του Closer

θυμαμε οτι το aAtrocity Exhibition με απωθησε αλλα τελικα με εκανε το ολο αλμπουμ να αντιληφθω την μουσικη οπως ειναι...τεχνη

[Amnesiac.]

Πρώτη μου μεγάλη αγάπη ήταν Το Πάρτυ των Στρουμφ, ειδικά το "Δευτέρα κάτι έχω, την Τρίτη δεν αντέχω κτλ" και το "Περιστέρια άσπρα πετούν" που ήταν πιο επικό/μελαγχολικό και το θεωρώ ως το βάπτισμα του πυρός για την ενασχόληση μου με τη μίζερη/καταθλιπτική μουσική, ακολούθησε τρελό κόλλημα με Καρβέλα, θυμάμαι ακόμα να ακούμε με τον ξάδερφο μου το "διαβολάκι, δώσμου ένα φιλάκι" και "τα κόκκινα, τα μαύρα τα εσώρουχα σου που με φέρνουν πιο κοντά σου" (κάπως έτσι τελοσπάντων) και να ανακαλύπτουμε το ΜΟΥΝΙ, ενώ το '91 που μου φέραν οι γονείς μου σιντιπλέιερ από τη Γερμανία πήγα και αγόρασα το πρώτο μου σιντί που ήταν το Hey Stoopid του ΑΛΙΣ, το οποίο με έφερε πιο κοντά στο ΜΕΤΑΛ και αμέσως μετά ένα σιντί με επιτυχίες της εποχής μεταξύ των οποίων και Dr. Alban το οποίο τα έσπαγε και το έχω χάσει εδώ και χρόνια και πολύ έχω στενοχωρηθεί.

[Amnesiac.]

Επίσης το Πατέρα των Manowar όποτε το ακούω μου θυμίζει τον πατέρα μου που έχω να τον δω από την Πέμπτη.

[Boris-san]

Τριανταφυλλος και Κορκολης.Μας τα εβαζε στο ριπιτ η νηπαιγωγος.


Ντυσου προχειρα κααι βγαλε το κραγιον σου πες ο ερωτας πως ειμ ο παιδικος σουυυυυυυυυ

[UC.Hammer]

Καλα,σχολειο επαιζαν πολλες κασσετες με maiden,metallica,zeppelin κλπ.edit:ραντομ συλλογες.
Πρωτη κασσετα που μου εγραψαν ολοκληρη,Prodigy-fat of the land το 97(15-16 ετων)πριν απο αυτο πολυ μα πολυ τηλεοραση(mtv&mcm,μανίκας,jammin)πρωτες αυθεντικες:and justice for all και black album,πρωτα cd:best of thin lizzy,best of steppenwolf και mellon collie & the infinite sadness.edit ξανα:μετα αγορασα μια αθλια aria pro II απο τον doremi.Ολα εκει γυρω στο 97-98.

[00i00]

οκ ειμαι μαλακας καταλαβα οτιναναι

[Tyler_Durden]

Ισως να μην το είπα κι εγώ καλα. Προφανώς δεν εννοώ φάσεις τύπου "σιδέρωνε η μανα μου και άκουγε ράδιο, κι ενώ έπαιζα με τα τουτού και τα λέγκο άκουσα Ρίτα Σακελλαρίου και ήταν η πρώτη μουσική μου εμπειρία". Εννοώ μουσικές που ακούσατε και ηταν η αφορμή να αρχίσετε να ακούτε ροκ πχ, ή ποια ακούσματα σας έκαναν μεταλλά, χιπχοπά, κλαρινιτζή ή αποτυχημένο αστειάτορα. Δεν ξέρω αν έγινα σαφής

[Boris-san]

Ποιος σου ειπε οτι δεν ακουω ακομη σημερα Κορκολη και Τριανταφυλλο

[antimusic]

νάτος ο ανοιχτόμυαλος.

[Swollen]

spiritual beggars - another way to shine και live low stone nothing
αα κ ένα αντιγραμένο cd με down - nola μέσα που, μην έχοντας ιδέα τι είναι, όνομα μπάντας, ποιοι παίζουνε, το είχα λιώσει με σκέψεις του στυλ "ρε τι μου θυμίζει η φωνή.."

όλα αυτά καπου στο 2004 αν ενθυμούμε καλά

[animae]

Mικρός μικρός, κάπου στις πρώτες τάξεις του δημοτικού λάτρευα ΚΩΣΤΑ ΜΠΙΓΑΛΗ
αχ μελισσούλα,μελισσακι, πήγες σ αλλο λουλουδακι
στης μονεμβασιας τα κάστρα
κατερίνα
και φυσικά εξτασι-εξτανο

Αργότερα 6η δημοτικού ('94)έρχεται η πρώτη κασσέτα με Αerosmith το Nine lives και λίγο αργότερα το fear of the dark. Εκεί κάπου έγινε η ζημειά

[MoRmEnGiL]

Αθλια κασσέτα, με ράντομ συλλογή από manowar songs που μου έγραψε συμμαθητής που ουδεμία σχέση είχε με μέταλ. (Μάλλον ο αδερφός του άκουγε η κάτι τέτοιο)

The rest is history

[freak brother]

πρωτη κασσετα το 94 με το κιλλ εμ ολλ και το σμας των οφσπρινγκ.. μετα μια κασσετα γκριν ντευ... και πρωτο σιντι το ΡΑΙΝΤ ΔΕ ΛΑΙΤΙΝΓΚ!