...ξαφνικά, ξυπνάς σε ένα δωμάτιο..

[When Black Roses Bloom]

..Το πάτωμα είναι κρύο, αλλά δεν είναι πέτρα. Δεν έχει την υφή της πέτρας. Θυμίζει περισσότερο ένα κομμάτι απο κοράλι, μια σπογκώδης επιφάνεια, σαν ένα κομμάτι που σου είχε φέρει ο πατέρας σου απο κάποιο ταξίδι πριν απο χρόνια. Το πάτωμα, σου γδέρνει τις παλάμες.

Προσπαθόντας να συνέλθεις απο την ζαλάδα και να σηκωθείς στα πόδια σου συνειδητοποιείς ότι το backpack και τα όπλα σου βρίσκονται δίπλα σου. Προφανώς δεν είσαι φυλακισμένος ή παρά την θέλησή σου κάπου. Αλλά κάπως βρέθηκες εδώ.

Τα μάτια σου θα έπρεπε να είχαν συνηθίσει στο σκοτάδι, αλλά δεν μπορείς να ξεχωρίσεις σχήματα, γωνίες ή επιφάνιες. Κάπου, βαθεία, παρατηρείς μια ιδέα απο πρασινωπό, φασματικό φώς.

Τι κάνεις?

[Phantom Duck]

>open backpack

[When Black Roses Bloom]

Ανοίγοντας το backpack παρατηρείς τα συνηθισμένα αντικείμενα που κουβαλάς μαζί σου σε ταξίδια: Μια κουβέρτα, μάλλινα γάντια, τσακμάκι και ίσκα, ένα λυχνάρι λαδιού, ένα σχοινί. Γενικότερα πράγματα που μπορεί να χρειαστούν όταν βρίσκεσαι έξω απο το σπίτι, σε κάποιο μακρυνό ταξίδι.

[rage for order]

άστον τον μαλάκα.

ανάβω το λυχνάρι να δω τι παίζει.

[When Black Roses Bloom]

Βλέπεις ότι το δωμάτιο είναι φτιαγμένο όντως απο ένα πορώδες υλικό, αλλά στο χρώμα δεν ανταποκρίνεται σε αυτό που έχεις στην μνήμη σου ως κοράλι. Είναι ένα γκριζωπό χρώμα, που περισσότερο σου φέρνει στο μυαλό, το χρώμα που έχει ο εγκέφαλος απο κάποιο προσφάτως σκοτωμένο πλάσμα. Μοιάζει να υπάρχει υγρασία, αλλά στο άγγιγμα το κατασκεύασμα είναι στεγνό. Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις πλευρές και ταβάνι, αλλά απο εκεί που στέκεσαι, φαίνεται ότι το "δωμάτιο" εκτείνεται για πάντα μέσα στο σκοτάδι.

[Mitsmann]

Τι οπλα εχω?
δε θυμαμαι πως βρεθηκα εδω, η δε θυμαμαι γενικα?