Φαράγγια
Όλα τα φαράγγια βρίσκονται δίπλα στα Θέρμα, με εξαίρεση αυτό του Φονιά, που είναι λίγο πιο μακριά, προς Κήπο μεριά. Όλα ενδείκνυνται για ελεύθερο κάμπινγκ, με αύξοντα βαθμό δυσκολίας όσο πιο ψηλά (και μακριά από τον "πολιτισμό") ανεβαίνει κανείς. Η Γρια είναι μάλλον η πιο εύκολα προσβάσιμη, με πολλές καβάτζες κτλ, αλλά λόγω αυτού σκάνε συχνά μπάτσοι και δασονόμοι.
Γριά λοιπόν
Ενώ μέναμε εκεί, περιέργως δεν έχω πρωινή φωτογραφία. Η Γριά βάθρα είναι η πρώτη πρώτη, στην οποία φτάνεις από μονοπάτι.
By night
Κι επειδή Σαμοθράκη είσαι, είναι συχνές οι καταιγίδες, οπότε αν κάνετε ελεύθερο, να είστε προετοιμασμένοι
Γριά μετά την καταιγίδα, που έστειλε πολλές σκηνές στη θάλασσα
Από τη Γριά βάθρα πηγαίνει κανείς είτε ευθεία πάνω μέσα στο φαράγγι προς τη Νεράιδα, είτε αριστερά από μονοπάτι προς τον Γρηγοράκη.
Προς Νεράιδα
Τέλος διαδρομής, Νεράιδα
Στο μονοπάτι προς Γρηγοράκη
Την πρώτη βάθρα δε την έχω, αλλά η δεύτερη που ανέφερε ο από πάνω, ακα το μπαλκόνι, είναι από τις ομορφότερες
Ανάμεσα στα Θέρμα και τη Γριά, είναι ο Παράδεισος
Ο Φονιάς είναι το μεγαλύτερο και πιο γνωστό φαράγγι, με τις μεγαλύτερες βάθρες. Στην πρώτη έχει συνήθως πολύ κόσμο, γιατί φτάνεις από μονοπάτι
Από εκεί ανηφορίζεις, κάνα 20-30 λεπτά περπάτημα προς τη δεύτερη, και αγαπημένη μου, βάθρα
Από εκεί, μπορεί κανείς να συνεχίσει το περπάτημα (1-2 ώρες? Δε θυμάμαι), άλλοτε από μονοπάτι, άλλοτε μέσα απο το φαράγγι, προς την Κλείδωση
Παραλίες
Λίγες είναι οι καλές παραλίες της Σαμοθράκης, και για να πας σε αυτές από Θέρμα, θες είτε αμάξι, είτε καραβάκι.
Κήπος. Βρίσκεται μετά τον Φονιά, στο τέρμα του δρόμου. Τεράστια παραλία με ηφαιστειακό βοτσαλάκι, με σχεδόν ανύπαρκτη σκιά, αλλά όμορφα νερά
Παχιά Άμμος, όπως φαίνεται από το καραβάκι που κάνει τον γύρω του νησιού. Τεράστια αμμουδιά, 17κμ από Καμμαριώτισσα
Οι πιο συγκλονιστικές παραλίες είναι προσβάσιμες μόνο με καραβάκι, και εκτείνονται σε όλη την πλευρά από Παχιά Άμμο, ως τον Κήπο.
Οι πιο γνωστές, στις οποίες σταματάει και το καραβάκι που κάνει τον γύρω του νησιού (20ευ το εισιτήριο), είναι το Κατάρτι και ο Βάτος. Κάνει στάση περίπου μια ώρα στην κάθε μια, αλλά αν θέλει κανείς, μπορεί να μείνει σε αυτές, και να επιστρέψει με το εισιτήριο του κάποια άλλη μέρα (με κίνδυνο όμως να εγκλωβιστεί εκεί αν φυσάει πολύ και δε βγει το καραβάκι).
Κατάρτι. Απίστευτα νερά, πολύ ψιλό βοτσαλάκι, μηδέν σκιά.
Βάτος. Το αγαπημένο μου μέρος σε όλη τη Σαμοθράκη. Την επόμενη φορά που θα πάω, θα μείνω εκεί τουλάχιστον 10 μέρες. Παραλιάρα με ψιλό χαλικάκι, φανταστικά νερά, πλατάνια με αρκετές καβατζούλες για στήσιμο, και γλυκό νερό για ξεπλύματα και μαγειρέματα στις βαθρούλες που έχει στα 30 λεπτά με τα πόδια. Παίζει και μια μικρή πηγούλα στην παραλία πάνω, αλλά δε μου φάνηκε καθαρή.
Μετά από 20-30 λεπτά περπάτημα μέσα στο φαράγγι, ξεκινάνε τα πρώτα νερά
Το ωραιότερο όμως πράγμα στον βάτο, είναι η ατμόσφαιρα μετά την δύση του ηλίου. Ο φακός δυστυχώς δε μπορεί να αποδώσει την ομορφιά του τοπίου, τα χρώματα, τις μυρωδιές, τον αέρα. Είναι απλά απόκοσμη η φάση.
Κι όταν νυχτώσει, ελλείψει οποιουδήποτε φωτός, ο ουρανός είναι μαγικός
Κατά τα άλλα, ηλιοβασίλεμα στη χώρα
Στα του φαγητού τώρα, γενικά μαγειρεύουμε και δεν πολυτρώμε έξω, άλλα το μπουγατσάδικο στα Θέρμα, πρόπερσι έκανε τις νοστιμότερες μπουγάτσες που έχω φάει, ειδικά αυτή με το τυρί, ηδονή σκέτη. Πέρυσι είχε χαλάσει δυστυχώς
Για προφήτη Ηλία δεν ξέρω, αλλά στις Καρυδιές έφαγα το καλύτερο κρέας που έχω φάει σε όλη μου τη ζωή, κι ενώ δεν είμαι φαν του κατσικιού. Παραγγείλαμε 5-6 διαφορετικά πιάτα κατσίκι, και αδυνατούσα να αποφασίσω πιο ήταν καλύτερο. Μίλαμε για μέλι, λιώνανε στο στόμα όλα. Ωστόσο, προς έκπληξη όλων μας, το νικητήριο πιάτο, ήταν οι γίγαντες φούρνου. I can't even, συγκλονιστικό. Τη δεύτερη φορά που πήγαμε, φάγαμε μόνο γίγαντες. Α, και πολύ λογικές τιμές, κάπου 15ευ το άτομο με κρασιά και απ'όλα.
Δεν έχω φωτο από πριν, λολ
Αυτά!
Bonus
Bonus 2