Νεκρός αστυνομικός στα Πατήσια

[~ladykiller~]

a ok, la8os.

pantos o kountardas den mporei kaneis na pei pos exei mia politiki sinidisi pou na mporei na "ante3ei" oli auti tin piesi pou exei viosei ta teleftea xronia, poso mallon k ton telefteo kairo me tin apergia pinas k dipsas pou ekane.
den 8a pw an ine swsto 'i la8os na exeis menos kata twn mpatswn [sigkekrimena pou exei o nikos] alla otan den exeis mia vasi kapou/kapos/me kapoious na tin dioxetefseis odigise se tetoies kiniseis.
oxi tin dolofonia tou amanatidi, alla tin omologia apo to pou8ena.

vevea iparxei k to 8ema tis psixiatrikis tou katastasis, idika meta apo mia tetoia psixof8ora periodo, ola ine pi8ana na simvoun.
poso mallon k i omologia gia kati pou den exeis kanei.
sin fisika auto pou eixe anaferei k sto gramma tou.

tespa, mi xaroume ligo twra auto.
k i xara den paei gia tin dolofonia tou mpatsou [kakoproereti] alla gia tin apeleu8erosi tou tolh k twn allwn 3 simera.

[animae]

~> μανάρι ανίμαε από κείνη τη στιγμή στην ιστορία που υπήρξε σε οποιαδήποτε κοινωνία, μικρή και μεγάλη ένα κεντρικό κουμάντο (βασιλιάς, τσάρος, βουλή των ελλήνων) κάποιοι (ευγενείς, τσιφλικάδες, αστοί-αφεντικά) που έχουν, κάποιοι που δουλεύουν σα μαλάκες για αυτούς που έχουν (προλετάριοι, δούλοι, δουλοπάροικοι) και ένα επίσημο σώμα υπό τας διαταγάς με στολή και ρόπαλο, σπαθί ή αυτόματο το σώμα αυτό υπάρχει για να δέρνει σκοτώνει φυλακίζει αυτούς που δουλεύουν, για να συνεχίσουν να δουλεύουν σα μαλάκες για αυτούς που έχουν, υπο τα διαταγάς του κεντρικού κουμάντου.ο κανόνας είναι αυτός, έχει επαναληφθεί σε όλες τις κοινωνίες όλες τις εποχές που συνυπάρχουν όλα τα αποπάνω απαραίτητα σε ένα τέτοιο μοτίβο (οποία σύμπτωσις, πάντα συνυπάρχουν) και μπορείτε να το δείτε στα βιβλία της ιστορίας.οι μπάτσοι που δένουν τους κακούς ανθρώπους και προσφέρουν στην κοινωνία είναι κάτι τρομερά δευτερεύον και έγινε σημαντικό στη γκλάβα σας και μόνο.η αστυνομία και οι αστυνομίες άνα τους αιώνας βαρούν τους φουκαράδες και αυτοί που εργάζονται σε αυτάς είναι επαγγελματίες δάρτες.μη μου πείτε για αυτούς που βγάζουν ταυτότητες για θα γίνω και γω πιγκουίνος.

Πολύ ωραίο ποστ.
Δεν μπορώ να διαφωνήσω σε κάτι. Ανέκαθεν κάθε κεντρική εξουσία (σε οποιοδήποτε πολίτευμα θες) προσπαθούσε να κουμαντάρει τον λαό, όπως ακριβώς ήθελε.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο άλλωστε ότι μετά τα γεγονότα του Δεκέμβρη, όλως τυχαίως, είδαμε στις ευρωεκλογές "συντηρητικοποίηση" της κενωνίας.
Ακριβώς αυτό το πράγμα είναι.
Όσων αφορά τους μπάτσους, επαγγελματίες δάρτες σίγουρα δεν είναι όλοι.
Το τσουβάλιασμα δεν προσφέρει απολύτως τίποτα. Μην ξεχνάς ότι η ίδια η παιδεία και η νοοτροπία ενός λαού τους έχει σπρώξει εκεί (είτε για να έχουν "μια σίγουρη δουλειά", είτε γιατί "είχαν ανάγκη από μια σίγουρη δουλειά" είτε είτε είτε). Η πλύση εγκεφάλου στις "σχολές" είναι το θέμα, αλλά και φυσικά ο ρόλος της αστυνομίας σε μια χώρα.
Όπως και να χει μια χαρά δούλεψαν και τώρα οι μηχανισμοι και δυστυχώς για μας, μια χαρά θα συνεχίζει να δουλεύει.

Η μόνη "ενσταση" που χω, είναι πως ακόμα και σε αυτό το παράδοξο πολιτικό σύστημα, μπορούν να υπάρξουν καλυτερες ισορροπίες. Αυτό όμως δεν πρόκειται να συμβεί αν ο περισσότερος κόσμος ξυπνήσει. Να μου πείς βέβαια, όταν "ξυπνήσει" ο κόσμος, το τελευταίο πράγμα που θα κοιτάξει είναι ο ρόλος της αστυνομίας. Αλλά όπως και να χει, πιστεύω πως με κάποιες κινήσεις, θα μπορούσαν να πάνε προς το καλυτερο τα πράγματα.

[rage for order]

Spoiler

~> ένα κείμενο που χοντρικά εκφράζει τις σκέψεις μου για αυτό και για τα παρόμοια του τελευταίου 6μήνου είναι αυτό εδώ, του Gianfranco Sanguinetti, με βάση την εμπειρία του από τα λεγόμενα "χρόνια του μολυβιού" στην Ιταλία.Παραθέτω να μάθετε και σεις:

Αποσπάσματα από το Περί της Τρομοκρατίας και του Κράτους του Τζιανφράνκο Σανγκουϊνέττι.

Οποιαδήποτε μυστική υπηρεσία μπορεί να σκαρώσει μιαν "επαναστατική" ονομασία και να διαπράξει ορισμένες απόπειρες, που θα καλοδιαφημιστούν από τον τύπο, ξεκινώντας από αυτές, θα της είναι εύκολο να συμπήξει μία μικρή ομάδα από αφελείς αγωνιστές και να τη διευθύνει με τη μεγαλύτερη ασυδοσία. Μα στην περίπτωση μιας τρομοκρατικής ομαδούλας που έχει ξεπηδήσει αυθόρμητα, τίποτα στον κόσμο δεν είναι πιο εύκολο για τα ειδικά σώματα του Κράτους από το να παρεισφρύσουν σε αυτήν, και χάρη στα μέσα που που διαθέτουν και στην άκρα ελευθερία ελιγμών που έχουν, να φτάσουν σ' απόσταση βολής από την αρχική ηγεσία και να πάρουν τη θέση της, είτε με συγκεκριμένες συλλήψεις την κατάλληλη στιγμή, είτε με το σκότωμα των αρχηγών.

Από την πλατεία Φοντάνα ως την απαγωγή του Μόρο, αυτό που άλλαξε ήταν μόνο οι στόχοι που χτύπησε κάθε φορά η αμυντική τρομοκρατία, αλλά εκείνο που δεν μπορεί να αλλάξει ποτέ στην άμυνα είναι ο σκοπός. Και ο σκοπός από τις 12 Δεκέμβρη του 1969 ως τις 16 Μαρτίου του 1978 και ακόμα σήμερα, έχει πράγματι μείνει ο ίδιος: δηλαδή να πιστέψει όλος ο πληθυσμός, που πια δεν ανέχεται ή πολεμάει αυτό το κράτος, πως έχει τουλάχιστον έναν εχθρό από κοινού με αυτό, από τον οποίο το Κράτος τον προστατεύει, φτάνει να μην αμφισβητείται από κανέναν.

Η αλήθεια είναι πως, επειδή το 1977 άρχισε πάλι να τρέμει η πολυθρόνα κάτω από τον κώλο σας, κύριοι της κυβέρνηση, καθώς και η γη κάτω από τα πόδια σας, εσείς, ναι ναι, εσείς ακριβώς περάσατε στην αντεπίθεση, σκοτώνοντας αυτή τη φορά έναν δικό σας, (...).

Ταυτόχρονα, αφού η τεχνητή τρομοκρατία θέλει να' ναι το μόνο πραγματικό φαινόμενο, γι' αυτή την "αστυνομική αντίληψη της ιστορίας" όλες οι αυθόρμητες εξεγέρσεις, όπως της Ρώμης και της Μπολώνιας το '77, γίνονται συνωμοσίες, που εξυφαίνονται τεχνητά και διευθύνονται από "σκοτεινές" αλλά "εύκολα εντοπίσιμες δυνάμεις" όπως και σήμερα ακόμα υποστηρίζουν οι σταλινικοί. Ώστε ό,τι η εξουσία δεν προβλέπει, γιατί δεν το οργανώνει η ίδια, είναι μία συνωμοσία εναντίον της. Αντίθετα η τεχνητή τρομοκρατία, μια και οργανώνεται και κατευθύνεται από τα αφεντικά του θεάματος, είναι ένα πραγματικό αυθόρμητο φαινόμενο, που συνεχώς κάνουν ότι το πολεμούν, για τον απλό λόγο πως είναι πιο εύκολα να αμύνεσαι εναντίον ενός φτιαχτού εχθρού, παρά εναντίον του πραγματικού εχθρού.

Ένα μόνο σας λέω, σεβαστοί φενακιστές: αντίθετα με σας, έχω γνωρίσει καλά τα τελευταία 13 χρόνια, πολλούς επαναστάτες της Ευρώπης - που είναι επίσης γνωστοί σε όλερς τις αστυνομίες- από αυτούς που συνέβαλαν περισσότερο θεωρητικά και πρακτικά, στο να φτάσει η καιφαλαιοκρατία στην τωρινή της κατάσταση: ε λοιπόν, κανένας τους, χωρις καμία εξαίρεση, δεν έχει ποτέ ασκήσει ούτε και έχει επικροτήσει τη σύγχρονη θεαματική τρομοκρατία - πράγμα που μου φαίνεται αυτονόητο. Η επανάσταση δεν έχει μυστικά: σήμερα, ότι είναι μυστικό ανήκει στην εξουσία, δηλ. στην αντεπανάσταση και αυτό το ξέρουν πάρα πολύ καλά όλες οι αστυνομίες.

Όλα τα κράτη υπήρξαν πάντοτε τρομοκράτες, πιο έντονα όμως στη γέννηση τους και στο πλησίασμα του θανάτου τους. Και όσοι, είτε από απελπισία είτε επειδή πέφτουν θύματα του καθεστώτος, που προπαγανδίζει την τρομοκρατία ως το άκρον άωτον της ανατροπής, προσβλέπουν με άκριτο θαυμασμό στην τεχνητή τρομοκρατία, προσπαθώντας μερικές φορές ακόμα και να την ασκήσουν, αυτοί δεν ξέρουν πως ανταγωνίζονται στο δικό του έδαφος, και δεν ξέρουν πως στο δικό του έδαφος, το κράτος όχι μόνο είναι το πιο δυνατό, παρά θα'χει πάντα και τον τελευταίο λόγο. Και ότι δε σκότώνει το θέαμα, το δυναμώνει: το πρωτάκουστο δυνάμωμα όλων των κρατικών εξουσίων ελέγχου, που έχει πειτελεστεί τούτα τα τελυταία χρόνια με την πρόφαση της θεαματικής τρομοκρατίας, αυτό το δυνάμωμα των εξουσιών, χρησιμοποιείται κιόλας εναντίον όλου του προλεταριακού κινήματος της Ιταλίας, που σήμερα είναι το πιο προχωρημένο και ριζοσπαστικό στην Ευρώπη.

Το να υποχρεώνονται όλοι να πέρνουν συνεχώς θέση υπέρ ή κατά γεγοννότων μυστήριων και σκοτεινών, που στην πραγματικότητα είναι προκατασκευασμένα για αυτόν ακριβώς τον σκοπό, αυτή είναι η αληθινή τρομοκρατία: το να εξαναγκάζουν αιωνίως όλη την εργατική τάξη να εκφράζεται εναντίον αυτής ή εκείνης της απόπειρας, προς την οποία όλοι, εκτός από τις παράλληλες υπηρεσίες, είναι ξένοι, να τι επιτρέπει στην εξουσία να διατηρεί την γενική παθητικότητα και την παθητική ενατένιση αυτού του ανήθικου θεάματος, να τι επιτρέπει στους συνδικαλιστές γραφειοκράτες να συνενώνουν κάτω από τις αντεργατικές τους ντιρεκτίβες τους εργαζόμενους κάθε εργοστασίου που παλεύει, όπου, κάθε τόσο, ένα στέλεχος πληγώνεται στα πόδια.

Όταν θα έρθει η σειρά μας τα όπλα δε θα μας λείψουν, ούτε και οι αντρειωμένοι μαχητες: δεν είμαστε σκλάβοι του εμπορευματικού φετίχ των όπλων, μα θα τα προμηθευτούμε μόλις θα είναι αναγκαία και με τον πιο απλό τρόπο: πέρνωντας τα από σας στρατηγοί, αστυνομικοί, αστοί, γιατί εσείς έχετε κιόλας αρκετά για όλους της εργατες της Ιταλίας. "Εμείς δεν έχουμε ενδοιασμούς: δεν περιμένουμε ούτε από σας. Όταν θα έρθει η σειρά μας, δε θα ωραιοποιήσουμε τη βία." (Μαρξ)
Χίλες οδοί Φάνι και χίλιες πλατείες Φοντάνα δεν ωφελούν την κεφαλαιοκρατία, όσο τη βλάφτει μία μονάχα αντιαστική και αντισταλινική άγρια απεργία ή ένα απλό σαμποτάζ της παραγωγής βίαιο και πετυχημένο. Εκατομμύρια καταπιεσμένες συνειδήσεις ξυπνούν και ξεσηκώνονται κάθε μέρα εναντίον της εκμετάλλευσης: και οι άγριοι εργάτες ξέρουν πάρα πολύ καλά πως η κοινωνική επανάσταση δεν ανοίγει το δρόμο της στοιβάζωντας πτώματα στην πορεία της - αυτό είναι ένα προνόμιο της σταλινοαστικής αντεπανάστασης, προνόμιο που κανένας επαναστάσης δεν της το αμφισβήτησε ποτέ.

Όποιος τώρα στην Ιταλία δεν χρησιμοποιεί όλη την εξυπνάδα που διαθέτει για να καταλαβαίνει γρήγορα ποια αλήθεια βρίσκεται από κάθε ψέμα του κράτους, όποιος δεν το κάνει αυτό είναι σύμμαχος των εχθρών του προλεταριάτου. Και όποιος επιμένει να θέλει να πολεμήσει την αλλοτρίωση με αλλοτριωμένο τρόπο, με το μιλιταντισμό και την ιδεολογία, θα αντιληφθεί γρήγορα πως έχει παραιτηθεί από κάθε πραγματικό αγώνα. Την κοινωνική επανάσταση δε θα την κάνουν βέβαια οι μιλιτάντηδες ούτε και θα την εμποδίσουν οι μυστικές υπηρεσίες και οι σταλινική αστυνομία!

Για τους φίλους μας τους ΚΚΕέδες ένα μικρό απόσπασμα - σαν μέρος του εγκλήματος κατά των εκμεταλλευομένων που εδώ και αιώνες συμβαίνει και του οποίου είναι αναπόσπαστο κομμάτι:

Κι αν ακόμη ήταν όλοι τους Λένιν, όπως νομίζουν, μένει να θυμίσουμε πως οι μπολσεβίκοι διαβρώθηκαν πολύ και πολλές φορές: ο εργάτης και πράχτορας της Οχράνα, Ρομάν Μαλινόφσκι, που ήταν μέλος της ΚΕ των μπολσεβίκων, είχε κερδίσει την πιο τυφλή εμπιστοσύνη του Λένιν, και είχε στείλει στη Σιβηρία εκατοντάδες αγωνιστές και ηγετικά στελέχη - και μια φορά που ο Μπουχάριν εξέφρασε μιαν υποψία, Ο λένιν απάντησε πως αυτό "ήταν ανάξιο για ένα συνειδητό αγωνιστή: αν συνεχίσεις θα καταγγελθείς εσύ σαν προδότης, σύμφωνα με αυτά που λέει η γυναίκα του Λένιν, Ναντιέζντα Κρούπσκαγια. Αλλά η περίπτωση του Μαλινόφσκι δεν είναι μεμωνομένη: ανοίγοντας το 1917 τα μυστικά αρχεία της Οχράνα, ο Λένιν αποσβολώθηκε με το δίκιο του, βλέπωντας πως από τους 55 επαγγελματίες προβοκάτορες που ήταν επίσημα εν ενεργεία και πληρώνονταν τακτικά, οι 17 δούλευαν στους Σοσιαλεπαναστάτες, αλλά 20 ολόκληροι μοιράζονταν τον έλεγχο των μπολσεβίκων και των μενσεβίκων και όχι βέβαια στα ανάμεσα στα μέλη της βάσης! Και ο Λένιν είχε την πικρή έκπληξη να διαπιστώσει πως οι προβοκάτορες ήταν πάντα εκείνοι οι "σύντροφοι" που ο ίδιος, τόσο επιφυλαχτικός και έμπειρος σε ζητήματα παρανομίας, εχτιμούσε και εμπιστευόταβ περισσότερο, για τις υπηρεσίες που είχαν προσφέρει και για την τόλμη που είχαν δείξει σε πολλές περιπτώσεις.

κατά τ'άλλα όσο μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι θέλετε.

όχι μόνο λοιπόν λέμε τα ίδια με την άλλη φορά αλλά βάζουμε και ακριβώς τα ίδια κείμενα

εδώ στα αγγλικά

[Raven Lord]

κόψτε τη μαλακία παρασκευή βράδυ και πιείτε κανα ούζο
@rage: μιχαλακοπούλου 160

[animae]

Διάβασμα δυστυχώς

[rage for order]

κόψτε τη μαλακία παρασκευή βράδυ και πιείτε κανα ούζο
@rage: μιχαλακοπούλου 160

ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ ΝΑ ΚΑΤΣΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ ΤΑ ΔΥΟ ΜΑΣ

[Raven Lord]

'Εχουμε πολλά κορίτσια κι εδώ

[rage for order]

εγώ όμως αγαπάω

[Raven Lord]

κι εγώ

[rage for order]

Δεν είναι καθόλου τυχαίο άλλωστε ότι μετά τα γεγονότα του Δεκέμβρη, όλως τυχαίως, είδαμε στις ευρωεκλογές "συντηρητικοποίηση" της κενωνίας.

έκατσα μετά και είδα νούμερα σε απόλυτους αριθμούς κτλ και αυτό που λες δεν ισχύει.

[animae]

Δεν είναι καθόλου τυχαίο άλλωστε ότι μετά τα γεγονότα του Δεκέμβρη, όλως τυχαίως, είδαμε στις ευρωεκλογές "συντηρητικοποίηση" της κενωνίας.

έκατσα μετά και είδα νούμερα σε απόλυτους αριθμούς κτλ και αυτό που λες δεν ισχύει.

Τώρα θα πάει αλλού η συζήτηση όμως, σε εκλογές, αποχές,τα αποτελέσματα
αυτών, πως θέλουν να επιρρεάσουν τα ΜΜΕ κλπ. Μην ξεχνάς ότι οι περισσότεροι στην ευρώπη ψήφισαν κεντροδεξιά. Με μεγάλη αποχή ναι.
Δες όμως και τις βουλευτικές. Δες τον πανικό στις ειδήσεις με τους μετανάστες. Σε απόλυτους αριθμούς μπορεί να μην ισχύει, όμως το "ρεύμα" πάει προς τα κει.
Αν έχεις κάποιο λινκ με τους αριθμούς που λες, δώσε και δω, γιατί θέλω να τους δω αλλά βαριέμαι να ψάξω.

[rage for order]

Δεν είναι καθόλου τυχαίο άλλωστε ότι μετά τα γεγονότα του Δεκέμβρη, όλως τυχαίως, είδαμε στις ευρωεκλογές "συντηρητικοποίηση" της κενωνίας.

έκατσα μετά και είδα νούμερα σε απόλυτους αριθμούς κτλ και αυτό που λες δεν ισχύει.

Τώρα θα πάει αλλού η συζήτηση όμως, σε εκλογές, αποχές,τα αποτελέσματα
αυτών, πως θέλουν να επιρρεάσουν τα ΜΜΕ κλπ. Μην ξεχνάς ότι οι περισσότεροι στην ευρώπη ψήφισαν κεντροδεξιά. Με μεγάλη αποχή ναι.
Δες όμως και τις βουλευτικές. Δες τον πανικό στις ειδήσεις με τους μετανάστες. Σε απόλυτους αριθμούς μπορεί να μην ισχύει, όμως το "ρεύμα" πάει προς τα κει.
Αν έχεις κάποιο λινκ με τους αριθμούς που λες, δώσε και δω, γιατί θέλω να τους δω αλλά βαριέμαι να ψάξω.

το λαος το ψήφισαν 95.000 περισσότεροι από το 2007. την νδ 1.350.000 λιγότεροι. το πασοκ 850.000 λιγότεροι. αν σκεφτείς ότι από τους 95000 του λαος πολλοί ήθελαν "να στείλουν μήνυμα" στον καραμανλή (όχι απαραίτητα γιατί δεν είναι αρκετά συντηρητικός) και ότι το λαος σαν πιο ακραίο κόμμα έχει μεγαλύτερη συσπείρωση άρα λιγότερη αποχή, δεν ισχύει ότι "είδαμε στις ευρωεκλογές "συντηρητικοποίηση" της κενωνίας".

άσχετο με τις εκλογές (όπως οι εκλογές με το τόπικ) αλλά επειδή το αναφέρεις, ούτε ο πανικός στις ειδήσεις με τους μετανάστες δεν προκύπτει από κάποια ενδεχόμενη άνοδο του ρατσισμού απαραίτητα. δεν άλλαξε κάτι σε σχέση με 3 μήνες πριν που δεν πούλαγαν τόσο έντονα ρατσισμό. οπότε τα κανάλια προς το παρόν πιο πολύ δημιουργούν "συντήρηση" παρά εκφράζουν μία συντηρητική κοινωνία.

δεν σχολιάζω το αν η κοινωνία πάει προς τα εκεί ή όχι αλλά ότι δεν προκύπτει κάτι τέτοιο από αυτά που λες

[animae]

[quote=rage for order;876336][quote=animae;876317]

άσχετο με τις εκλογές (όπως οι εκλογές με το τόπικ) αλλά επειδή το αναφέρεις, ούτε ο πανικός στις ειδήσεις με τους μετανάστες δεν προκύπτει από κάποια ενδεχόμενη άνοδο του ρατσισμού απαραίτητα. δεν άλλαξε κάτι σε σχέση με 3 μήνες πριν που δεν πούλαγαν τόσο έντονα ρατσισμό. οπότε τα κανάλια προς το παρόν πιο πολύ δημιουργούν "συντήρηση" παρά εκφράζουν μία συντηρητική κοινωνία.

δεν σχολιάζω το αν η κοινωνία πάει προς τα εκεί ή όχι αλλά ότι δεν προκύπτει κάτι τέτοιο από αυτά που λες

Nαι, έχεις δίκιο δεν το έθεσα σωστά.
Θέλουν να την πάνε προς τα εκεί και όπως σωστά λες, θέλουν να συντηρήσουν.
Αν σκεφτείς βέβαια ότι περίπου το 75% περίπου (μην πείς πάλι για νούμερα )αυτών που ψηφίζουν είναι σε νουδου-πασοκ-λαος, ε δεν είμαστε και τόσο μακριά τελικά. Τουναντιων.

[metamelia3]

Spoiler

~> ένα κείμενο που χοντρικά εκφράζει τις σκέψεις μου για αυτό και για τα παρόμοια του τελευταίου 6μήνου είναι αυτό εδώ, του Gianfranco Sanguinetti, με βάση την εμπειρία του από τα λεγόμενα "χρόνια του μολυβιού" στην Ιταλία.Παραθέτω να μάθετε και σεις:

Αποσπάσματα από το Περί της Τρομοκρατίας και του Κράτους του Τζιανφράνκο Σανγκουϊνέττι.

Οποιαδήποτε μυστική υπηρεσία μπορεί να σκαρώσει μιαν "επαναστατική" ονομασία και να διαπράξει ορισμένες απόπειρες, που θα καλοδιαφημιστούν από τον τύπο, ξεκινώντας από αυτές, θα της είναι εύκολο να συμπήξει μία μικρή ομάδα από αφελείς αγωνιστές και να τη διευθύνει με τη μεγαλύτερη ασυδοσία. Μα στην περίπτωση μιας τρομοκρατικής ομαδούλας που έχει ξεπηδήσει αυθόρμητα, τίποτα στον κόσμο δεν είναι πιο εύκολο για τα ειδικά σώματα του Κράτους από το να παρεισφρύσουν σε αυτήν, και χάρη στα μέσα που που διαθέτουν και στην άκρα ελευθερία ελιγμών που έχουν, να φτάσουν σ' απόσταση βολής από την αρχική ηγεσία και να πάρουν τη θέση της, είτε με συγκεκριμένες συλλήψεις την κατάλληλη στιγμή, είτε με το σκότωμα των αρχηγών.

Από την πλατεία Φοντάνα ως την απαγωγή του Μόρο, αυτό που άλλαξε ήταν μόνο οι στόχοι που χτύπησε κάθε φορά η αμυντική τρομοκρατία, αλλά εκείνο που δεν μπορεί να αλλάξει ποτέ στην άμυνα είναι ο σκοπός. Και ο σκοπός από τις 12 Δεκέμβρη του 1969 ως τις 16 Μαρτίου του 1978 και ακόμα σήμερα, έχει πράγματι μείνει ο ίδιος: δηλαδή να πιστέψει όλος ο πληθυσμός, που πια δεν ανέχεται ή πολεμάει αυτό το κράτος, πως έχει τουλάχιστον έναν εχθρό από κοινού με αυτό, από τον οποίο το Κράτος τον προστατεύει, φτάνει να μην αμφισβητείται από κανέναν.

Η αλήθεια είναι πως, επειδή το 1977 άρχισε πάλι να τρέμει η πολυθρόνα κάτω από τον κώλο σας, κύριοι της κυβέρνηση, καθώς και η γη κάτω από τα πόδια σας, εσείς, ναι ναι, εσείς ακριβώς περάσατε στην αντεπίθεση, σκοτώνοντας αυτή τη φορά έναν δικό σας, (...).

Ταυτόχρονα, αφού η τεχνητή τρομοκρατία θέλει να' ναι το μόνο πραγματικό φαινόμενο, γι' αυτή την "αστυνομική αντίληψη της ιστορίας" όλες οι αυθόρμητες εξεγέρσεις, όπως της Ρώμης και της Μπολώνιας το '77, γίνονται συνωμοσίες, που εξυφαίνονται τεχνητά και διευθύνονται από "σκοτεινές" αλλά "εύκολα εντοπίσιμες δυνάμεις" όπως και σήμερα ακόμα υποστηρίζουν οι σταλινικοί. Ώστε ό,τι η εξουσία δεν προβλέπει, γιατί δεν το οργανώνει η ίδια, είναι μία συνωμοσία εναντίον της. Αντίθετα η τεχνητή τρομοκρατία, μια και οργανώνεται και κατευθύνεται από τα αφεντικά του θεάματος, είναι ένα πραγματικό αυθόρμητο φαινόμενο, που συνεχώς κάνουν ότι το πολεμούν, για τον απλό λόγο πως είναι πιο εύκολα να αμύνεσαι εναντίον ενός φτιαχτού εχθρού, παρά εναντίον του πραγματικού εχθρού.

Ένα μόνο σας λέω, σεβαστοί φενακιστές: αντίθετα με σας, έχω γνωρίσει καλά τα τελευταία 13 χρόνια, πολλούς επαναστάτες της Ευρώπης - που είναι επίσης γνωστοί σε όλερς τις αστυνομίες- από αυτούς που συνέβαλαν περισσότερο θεωρητικά και πρακτικά, στο να φτάσει η καιφαλαιοκρατία στην τωρινή της κατάσταση: ε λοιπόν, κανένας τους, χωρις καμία εξαίρεση, δεν έχει ποτέ ασκήσει ούτε και έχει επικροτήσει τη σύγχρονη θεαματική τρομοκρατία - πράγμα που μου φαίνεται αυτονόητο. Η επανάσταση δεν έχει μυστικά: σήμερα, ότι είναι μυστικό ανήκει στην εξουσία, δηλ. στην αντεπανάσταση και αυτό το ξέρουν πάρα πολύ καλά όλες οι αστυνομίες.

Όλα τα κράτη υπήρξαν πάντοτε τρομοκράτες, πιο έντονα όμως στη γέννηση τους και στο πλησίασμα του θανάτου τους. Και όσοι, είτε από απελπισία είτε επειδή πέφτουν θύματα του καθεστώτος, που προπαγανδίζει την τρομοκρατία ως το άκρον άωτον της ανατροπής, προσβλέπουν με άκριτο θαυμασμό στην τεχνητή τρομοκρατία, προσπαθώντας μερικές φορές ακόμα και να την ασκήσουν, αυτοί δεν ξέρουν πως ανταγωνίζονται στο δικό του έδαφος, και δεν ξέρουν πως στο δικό του έδαφος, το κράτος όχι μόνο είναι το πιο δυνατό, παρά θα'χει πάντα και τον τελευταίο λόγο. Και ότι δε σκότώνει το θέαμα, το δυναμώνει: το πρωτάκουστο δυνάμωμα όλων των κρατικών εξουσίων ελέγχου, που έχει πειτελεστεί τούτα τα τελυταία χρόνια με την πρόφαση της θεαματικής τρομοκρατίας, αυτό το δυνάμωμα των εξουσιών, χρησιμοποιείται κιόλας εναντίον όλου του προλεταριακού κινήματος της Ιταλίας, που σήμερα είναι το πιο προχωρημένο και ριζοσπαστικό στην Ευρώπη.

Το να υποχρεώνονται όλοι να πέρνουν συνεχώς θέση υπέρ ή κατά γεγοννότων μυστήριων και σκοτεινών, που στην πραγματικότητα είναι προκατασκευασμένα για αυτόν ακριβώς τον σκοπό, αυτή είναι η αληθινή τρομοκρατία: το να εξαναγκάζουν αιωνίως όλη την εργατική τάξη να εκφράζεται εναντίον αυτής ή εκείνης της απόπειρας, προς την οποία όλοι, εκτός από τις παράλληλες υπηρεσίες, είναι ξένοι, να τι επιτρέπει στην εξουσία να διατηρεί την γενική παθητικότητα και την παθητική ενατένιση αυτού του ανήθικου θεάματος, να τι επιτρέπει στους συνδικαλιστές γραφειοκράτες να συνενώνουν κάτω από τις αντεργατικές τους ντιρεκτίβες τους εργαζόμενους κάθε εργοστασίου που παλεύει, όπου, κάθε τόσο, ένα στέλεχος πληγώνεται στα πόδια.

Όταν θα έρθει η σειρά μας τα όπλα δε θα μας λείψουν, ούτε και οι αντρειωμένοι μαχητες: δεν είμαστε σκλάβοι του εμπορευματικού φετίχ των όπλων, μα θα τα προμηθευτούμε μόλις θα είναι αναγκαία και με τον πιο απλό τρόπο: πέρνωντας τα από σας στρατηγοί, αστυνομικοί, αστοί, γιατί εσείς έχετε κιόλας αρκετά για όλους της εργατες της Ιταλίας. "Εμείς δεν έχουμε ενδοιασμούς: δεν περιμένουμε ούτε από σας. Όταν θα έρθει η σειρά μας, δε θα ωραιοποιήσουμε τη βία." (Μαρξ)
Χίλες οδοί Φάνι και χίλιες πλατείες Φοντάνα δεν ωφελούν την κεφαλαιοκρατία, όσο τη βλάφτει μία μονάχα αντιαστική και αντισταλινική άγρια απεργία ή ένα απλό σαμποτάζ της παραγωγής βίαιο και πετυχημένο. Εκατομμύρια καταπιεσμένες συνειδήσεις ξυπνούν και ξεσηκώνονται κάθε μέρα εναντίον της εκμετάλλευσης: και οι άγριοι εργάτες ξέρουν πάρα πολύ καλά πως η κοινωνική επανάσταση δεν ανοίγει το δρόμο της στοιβάζωντας πτώματα στην πορεία της - αυτό είναι ένα προνόμιο της σταλινοαστικής αντεπανάστασης, προνόμιο που κανένας επαναστάσης δεν της το αμφισβήτησε ποτέ.

Όποιος τώρα στην Ιταλία δεν χρησιμοποιεί όλη την εξυπνάδα που διαθέτει για να καταλαβαίνει γρήγορα ποια αλήθεια βρίσκεται από κάθε ψέμα του κράτους, όποιος δεν το κάνει αυτό είναι σύμμαχος των εχθρών του προλεταριάτου. Και όποιος επιμένει να θέλει να πολεμήσει την αλλοτρίωση με αλλοτριωμένο τρόπο, με το μιλιταντισμό και την ιδεολογία, θα αντιληφθεί γρήγορα πως έχει παραιτηθεί από κάθε πραγματικό αγώνα. Την κοινωνική επανάσταση δε θα την κάνουν βέβαια οι μιλιτάντηδες ούτε και θα την εμποδίσουν οι μυστικές υπηρεσίες και οι σταλινική αστυνομία!

Για τους φίλους μας τους ΚΚΕέδες ένα μικρό απόσπασμα - σαν μέρος του εγκλήματος κατά των εκμεταλλευομένων που εδώ και αιώνες συμβαίνει και του οποίου είναι αναπόσπαστο κομμάτι:

Κι αν ακόμη ήταν όλοι τους Λένιν, όπως νομίζουν, μένει να θυμίσουμε πως οι μπολσεβίκοι διαβρώθηκαν πολύ και πολλές φορές: ο εργάτης και πράχτορας της Οχράνα, Ρομάν Μαλινόφσκι, που ήταν μέλος της ΚΕ των μπολσεβίκων, είχε κερδίσει την πιο τυφλή εμπιστοσύνη του Λένιν, και είχε στείλει στη Σιβηρία εκατοντάδες αγωνιστές και ηγετικά στελέχη - και μια φορά που ο Μπουχάριν εξέφρασε μιαν υποψία, Ο λένιν απάντησε πως αυτό "ήταν ανάξιο για ένα συνειδητό αγωνιστή: αν συνεχίσεις θα καταγγελθείς εσύ σαν προδότης, σύμφωνα με αυτά που λέει η γυναίκα του Λένιν, Ναντιέζντα Κρούπσκαγια. Αλλά η περίπτωση του Μαλινόφσκι δεν είναι μεμωνομένη: ανοίγοντας το 1917 τα μυστικά αρχεία της Οχράνα, ο Λένιν αποσβολώθηκε με το δίκιο του, βλέπωντας πως από τους 55 επαγγελματίες προβοκάτορες που ήταν επίσημα εν ενεργεία και πληρώνονταν τακτικά, οι 17 δούλευαν στους Σοσιαλεπαναστάτες, αλλά 20 ολόκληροι μοιράζονταν τον έλεγχο των μπολσεβίκων και των μενσεβίκων και όχι βέβαια στα ανάμεσα στα μέλη της βάσης! Και ο Λένιν είχε την πικρή έκπληξη να διαπιστώσει πως οι προβοκάτορες ήταν πάντα εκείνοι οι "σύντροφοι" που ο ίδιος, τόσο επιφυλαχτικός και έμπειρος σε ζητήματα παρανομίας, εχτιμούσε και εμπιστευόταβ περισσότερο, για τις υπηρεσίες που είχαν προσφέρει και για την τόλμη που είχαν δείξει σε πολλές περιπτώσεις.

κατά τ'άλλα όσο μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι θέλετε.

πιο ατεκμηριωτη παπαρολογια παιζει να μην εχω δει ποτε μου.
- απο που προκυπτει τζιανφρανκο πως οτι δεν καταστρεφει το θεαμα το ενδυναμωνει;
- απο μενα
- απο που προκυπτει τζιανφρανκο πως το χ τρομοκρατικο χτυπημα ειναι "τεχνητο";
- απο μενα
- απο που προκυπτει τζιανφρανκο οτι το σωστο για την αντικαθεστωτικη δραστηριοτητα ειναι να ειναι εμφανης (ξεχναμε μαλλον οτι τετοιες δραστηριοτητες διωκονται ποινικα και κατα συνεπεια ειναι αδυνατον να τελεστουν σε αλλες συνθηκες απο την μυστικοτητα);
- απο μενα
- ε, α γαμησου.
- io?

α ρε μαλακα ντεμπορ, γιατι δεν πεθαινες στον μαη;

[rage for order]

μπορεί να τα λέει καλύτερα στο κείμενο στα αγγλικά που έδωσα σε link. αυτό είναι απλά μία περίληψη και μάλιστα όχι από ένα συνεχόμενο κομμάτι.