Αυτό που ανέφερες κι εσύ ήταν για μένα, ο ρεαλισμός. Το ότι δεν ενείχε τα κλισαρισμένα cliffhangers της συντριπτικής πλειονότητας των σειρών, το ότι ο θεατής, έχοντας εμπειρία από παρακολούθηση σειρών γενικότερα, περιμένει ότι στο τελευταίο επεισόδιο του κύκλο θα γίνει Ο ΧΑΜΟΣ, όμως αυτό δε συμβαίνει γιατί πολύ απλά αυτή είναι η πραγματική ζωή, δε μας έρχεται σε επεισόδια χωρισμένα σε κύκλους, αλλά είναι γεμάτη από πράγματα που απλά συμβαίνουν. Επίσης, προσωπικά ένιωσα κατά μία έννοια "μορφωμένος" έχοντας δει το Wire, έμαθα πολλά για τη σύγχρονη πραγματικότητα στη Βαλτιμόρη τα οποία μου φάνηκαν άκρως ενδιαφέροντα, το συνέδεσα με έρευνα σε πραγματικά γεγονότα και είδα ότι η σειρά, όπως ήταν στημένη, ήταν πολύ legit. (παρεμπιπτόντως, κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με το Treme, σειρά του ίδιου δημιουργού, με την καθημερινότητα και τα έθιμα στη Νέα Ορλεάνη) Σίγουρα, αυτού του είδους ο ρεαλισμός και η "εγκυκλοπαιδικότητα" δεν είναι στοιχεία που ζητάνε όλοι όταν βλέπουν μια σειρά (μάλιστα ούτε εγώ περίμενα κάτι τέτοιο πριν το δω), αυτό που ξέρω είναι ότι κατά το διάστημα που έβλεπα Wire ένιωθα βυθισμένος στην πραγματικότητά του και έβλεπα τα επεισόδια σαν πρεζάκι. Και αυτό το βάζει άνετα μέσα στο top-3 σειρών για μένα.
