Για τη cinnamon ή όποιον άλλο ενδιαφερθεί:

Οι Βρυξέλλες δεν είναι και το πιο τουριστικό μέρος στον πλανήτη. Έχει 5-6 πολύ αξιόλογα πράγματα να δεις, ωστόσο, ειδικά αν πας και για πολλές μέρες, υπάρχει ο κίνδυνος να βαρεθείς σχετικά γρήγορα και να ψάξεις για εκδρομές σε άλλες όμορφες περιοχές της χώρας, π.χ. Μπριζ ή Αμβέρσα.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ:
Τη Grand Place, την πλατεία στο κέντρο των Βρυξελλών με τα αριστουργηματικά επιβλητικά κτίρια, το δημαρχείο – Hotel De Ville και ακριβώς απέναντι το Maison Du Roi, που έχει και μουσείο στο οποίο βρίσκονται όλες οι στολές που κατά καιρούς έχουν σχεδιαστεί για το Manneken Pis, θα εξηγήσω αργότερα τι είναι αυτό, και όλα τα υπόλοιπα κτίρια που βρίσκονται εκεί.
Αν ψήνεται κανείς για μουσεία, τα Βασιλικά μουσεία καλών τεχνών αξίζουν τον κόπο, είναι σε απόσταση περπατήματος, μερικά μέτρα ανατολικά της Grand Place, ενώ εκεί δίπλα είναι και το παλάτι με τους Βασιλικούς κήπους, το πάρκο των Βρυξελλών και κάποια άλλα μουσεία.
Αξίζει ακόμα να δει κανείς τη μεγάλη εμπορική στοά κοντά στη Grand Place, είναι μερικά μέτρα βορειότερα, αποκλείεται να τη χάσετε, ενώ 100-200 μέτρα νοτιότερα από την πλατεία είναι αυτό το Manneken Pis, που ποτέ δεν κατάλαβα γιατί διάολο έγινε τόσο γνωστό, είναι απλά το άγαλμα ενός μικρού παιδιού που κατουράει! Ωστόσο έχει γίνει κάτι σαν σύμβολο της πόλης, μέχρι και κοστούμια του φτιάχνουν (αυτά που έλεγα ότι μπορεί να δει κανείς στο Maison Du Roi).
Αν θέλει να ρίξει κανείς και μια ματιά στο κτίριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το μόνο που έχει να κάνει είναι να πάρει τον κεντρικό δρόμο πίσω από το πάρκο των Βρυξελλών (Rue Belliard) και να καταλήξει στο Leopold Park, να δει και το κτίριο και να κάνει και μια βόλτα στο πάρκο με το πράσινο και τις λιμνούλες κι όλα αυτά τα ωραία.
Για οποίον δεν βαριέται, αρκετά έξω από την πόλη (βόρεια-βορειοδυτικά) είναι και το πάρκο Laeken με το Atomium, το γιγαντιαίο ομοίωμα ενός μορίου μετάλλου.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙΣ:
Μπύρες και σοκολάτες! Ψάξε για Βέλγικες μπύρες, θα βρεις παντού, σε café, bars αλλά και εστιατόρια. Για σοκολάτες δοκίμασε ένα μαγαζί μέσα στη Grand Place, δυστυχώς δεν θυμάμαι πως λέγεται, που έχει δική του παραγωγή, πας και βλέπεις όλων των ειδών τις σοκολάτες στη βιτρίνα, διαλέγεις τι θες, και μετά από μεγάλες πλάκες σοκολάτας σου σπάει (με το χέρι και φυσικά φορώντας γάντια) όση σοκολάτα του ζητήσεις.
ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΦΑΪ:
Για φαΐ, πολλά εστιατόρια τριγύρω από τη Grand Place και στην ευρύτερη περιοχή. Πιο ακριβά από τα τουριστικά, αλλά τα τουριστικά κάνουν μπαμ από μακριά. Είναι μεν πιο φτηνά, αλλά η ποιότητα του φαγητού είναι σαφώς κατώτερη. Στην ίδια περιοχή βρίσκονται τα περισσότερα cafe και bar-άκια και μπυραρίες, μέσα στην πλατεία και προς τη δυτική μεριά, αν θυμάμαι καλά, και αν είσαι εκεί άνοιξη ή καλοκαίρι, βγάζουν τραπέζια και καρέκλες έξω (κάποια επί της πλατείας, κάποια στα στενά τριγύρω) και είναι ωραία φάση με μπόλικο κόσμο. Αν πάντως βρεθεί κανείς εκεί χειμώνα, τα πράγματα είναι μάλλον αποκαρδιωτικά. Χαρακτηριστική ατάκα φλεγματικού Βέλγου ξενοδόχου (είχαμε φτάσει στο δωμάτιο αργά και τον ρωτήσαμε αν μπορούμε να βρούμε κάπου να φάμε) “It’s the end of November. It’s Sunday and it’s 10:00 pm. And you’re in Brussels! What do you expect to find?”. Γενικά το χειμώνα η νυχτερινή ζωή στις Βρυξέλλες είναι μάλλον χειρότερη κι από της Τσετσενίας. 2 νυχτερινές φωτος που βάζω παρακάτω το δείχνουν κάπως αυτό, στο δρόμο δεν υπάρχει ούτε γάτα. Α, επίσης οι Βρυξέλλες είναι η 5η πόλη μαζί με τη Λισσαβόνα, το Άμστερνταμ, το Μάντσεστερ και την Πράγα που μου την “έπεσαν” (όχι επίμονα είναι η αλήθεια), για “stuff”. Ένα απλό “όχι” συνήθως αρκεί, αλλά λίγη προσοχή δεν βλάπτει. Αυτά, αν θυμηθώ και τίποτα άλλο, θα επανέλθω.