Wotan - Carmina Barbarica (2004)
Brocas Helm - Defender of the Crown (2004)
Strikelight - Strikelight (2005)
οι 3 χεβιμαιτσαλ προτασεις του θρασερ
Wotan - Carmina Barbarica (2004)
Brocas Helm - Defender of the Crown (2004)
Strikelight - Strikelight (2005)
οι 3 χεβιμαιτσαλ προτασεις του θρασερ
ΣΠΙΝΤ ΜΕΤΑΛ ΧΛΕΠΕΣ ΣΤΟΥΣ ΜΠΟΥΛΗΔΕΣ ΤΟΥ ER
ΟΥΖΟ-ΘΡΑΣ-ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ-ΣΑΜΑΤΑΣ
γελαει ο κοσμος........
Wotan re malaka...
an eixan tragoudisth mporei na kanane kariera. me to faltso malaka ti na kanoun... Gargares?
Κ γω τον τραγουδιστή των Wotan δεν μπορώ να τον χωνέψω...
My Mission will save the World.
But I'm still chasing time.
Vanity...definitely my favourite sin.
malaka razoridh, akous wotan. mhn ksanatolmiseis na gamiseis prwhn mou.
mhn tolmiseis re.
on topic: den exw na proteinw tpt.
ti wotan re MA LA KA.
Last edited by Tonosalata; 05-06-2009 at 13:08.
Μπλε
Με σωστή έμφαση...
ΚΑΛΑ ΣΑΣ ΓΑΜΑΕΙ ΟΛΟΥΣ Η ΣΚΗΝΗ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΜΕΤΑΛΟΜΑΝΑΣ ΙΤΑΛΙΑΣ!
Ον τόπικ για χιτάκια, ο κλασικός heavy/power ήχος δεν είναι πλέον κάτι ευρέως διαδεδομένο, άρα μην περιμένεις να βρεις νέους iced earth που θα τους ακούν όλοι. Ειδικά από νέες μπάντες. Δηλαδή όταν βγαίνουν δουλειές όπως τα Atlantean Kodex και τα αγνοούν οι περισσότεροι όχι γιατί δεν είναι καλά, αλλά γιατί το είδος πλέον δεν τους ενδιαφέρει, ε μην περιμένεις και πολλά.
Δηλαδή μερικά από τα πλέον ολ-αράουντ ονόματα της δεκαετίας που μπορώ να σκεφτώ είναι ονόματα όπως οι Doomsword, οι Sabaton ή οι 3 Inches of Blood. Που γενικά τους άκουσε και κόσμος που δεν θα εκτιμούσε ένα Isen Torr πχ.
Μια άλλη επιλογή σου βέβαια, για να την ξέρει ο κόσμος, είναι να το ρίξεις στην ελληνική(και κυπριακή) σκηνή(που έχει πάρει τα πάνω της τα τελευταία χρόνια). Για τον μέσο έλληνα ακροατή μπάντες όπως οι Battleroar, οι Convixion, οι Arryan Path δεν είναι ακριβώς άγνωστες και τα γνωστά χιτάκια τους τα έχουν(κανά Piri Reis ή κανά Heavy Metal Way).
ΥΓ: Φυσικά μπορείς πάντα να παίζεις κομμάτια από κανά Gods of War(και έχει πράγματα που θες - King of Kings πχ) που θα τα ξέρουν πολλοί στάνταρ. Ή γενικά δουλειές από τις κλασσικές μεγάλες μπάντες.
Behold the Urkraft - behold the sacred force!
We strike with the wrath of the rightful
We wield the invincible puritan blade
Behold the Fire - behold the Force!
We command the iron batallions
In the dawn of this new iron age
Βασικά γάμησε τα όλα και πιάσε μόνο Cage. Hell Destroyer γι' αρχή. Τα υπόλοιπα είναι οδοντόκρεμες μπροστά του.
Τρόπος του λέγειν, ντε.
Edit: Και Soundchaser από Rage. ΟΠΩΣΚΙΕΔΗΠΟΤΕ. Αυτά.
Last edited by Kalt; 05-06-2009 at 13:24.
there is no stronger drug than reality
χαχ, ε λίγο δύσκολο.
τα συγκροτήματα του είδους δεν έχουν πλεον την ίδια προβολή και τα κομμάτια όσο κολλητικά και να'ναι μάλλον δεν γίνοντε χιτάκια.
τότε ήταν οι iced earth και οι nevermore, μετά οι slipknot και οι s.o.a.d. και τώρα ο χαμός που γίνετε με το stoner.
αυτό που -έστω και δυσλεκτικά- προσπαθώ να πω, είναι ότι η υπερπροβολή ενός μουσικού είδους και το hype βοηθάνε στο μέγιστο στο να ''δημιουργηθούν'' τα χιτάκια.
αρ γιου γκονα μπαρκ ολ ντεϊ λιτλ ντόγκι?
ορ αρ γιου γκόννα μπαϊτ?
Ναι, διευκρίνησις: Δεν εννοώ αναγκαστικά χέβι/πάουερ/έπικ/τρου. Μιλάω για κάτι απλώς αντίστοιχο, όπως πχ και οι iced earth/nevermore δεν ήταν κλασικό χέβι. Ψάχνω απλώς δίσκους/τραγούδια με κολλητικά ρεφρέν, που να τραγουδιούνται ρε παιδί μου, όχι isis πχ που είχαν κάνει σχετική επιτυχία πριν μερικά χρόνια. Και οι soad δηλαδή μέσα είναι, αλλά κι αυτοί έχουν κάποια χρονάκια πια. Το stoner το ξέρω ότι είναι στα πάνω του, αλλά υπάρχουν 2-3 "υπερμπάντες" και "υπερδίσκοι" ή γενικά ακούγεται και παίζεται από διάφορους;
Γιατί δε με θες κυρά μου; Επειδή είμαι ψαράς;
σορυζ! κατάλαβα ότι θες κάτι αντίστοιχο με εκείνη τη σκηνή.
αρ γιου γκονα μπαρκ ολ ντεϊ λιτλ ντόγκι?
ορ αρ γιου γκόννα μπαϊτ?
η μοδα του μεταλ με καθαρα/μελωδικα φωνητικά (ότι αυτό συνεπάγεται) έχει περάσει για τα καλά. χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε βγαίνουν καλοί δίσκοι, όπως το μπρόκας που αναφέρθηκε. απλά δεν έχουν την ίδια προώθηση από τον τύπο. δεν πουλάει.
σαν τελευταίο δίσκο αυτής της φάσης, ο πρώτος που μου ήρθε στο μυαλό ήταν το remedy lane των pain of salvation. βέβαια πλεον έχει παλιώσει κι αυτός.
θα πρόσθετα και το leviathan των mastodon ή κανα lamb of god αλλά δεν είναι στο ύφος που ζητάς. βέβαια αυτά τρώνε ζμπρώξιμο αυτόν τον καιρό.
οι φλωροσουιδίλες, το ποστροκ και ότι το περιτριγυρίζει (λέγε με παλιό ψαγμένο χώρο) κλπ. τεσπα ξέρω, οφφτόπικ.
σχετικά με το στονερ, έχει πάρει τα πάνω του τελευταία όχι γιατι βγήκαν τώρα οι 2-3 μεσσίες του είδους, αλλά γιατί τόσα χρόνια βγαίνουν πολλές ποιοτικές κυκλοφορίες κρατώντας ψηλά το επίπεδο. ήταν ζήτημα χρόνου μέχρι να εξαπλωθεί αυτό (δεν είναι και η πιο ακραία-δύσπεπτη μουσική του κόσμου) και να εκτιμηθούν λίγο καθυστερημένα οι υπερμπάντες που εμφανίστηκαν πριν απο 17-8 χρόνια.
τουλάχιστον κάπως έτσι βλέπω εγώ τα πράματα... κουβέντα να γίνεται
We work in the dark. We do what we can to battle the evil that would otherwise destroy us. But if a man's character is his fate, this fight is not a choice but a calling. Yet sometimes the weight of this burden causes us to falter, breaching the fragile fortress of our mind, allowing the monsters without to turn within. We are left alone staring into the abyss, into the laughing face of madness.
rage - soundchaser.
o Kalt μίλησε σωστά.
(και ο από πάνω.)
these walls built to stand come-what-may
lie shattered in the ashes.
cage, brainstorm, slough feg (traveller) θα προτεινα.μαλλον ομως μην περιμενεις καθολικη αποδοχη και γενικα πιστευω οτι ο κοσμος που ενημερωνετε, εστω ακουει καποιον ηχο θα γνωριζει καποια πραγματα.αλλα χιτακια προϋποθετουν air play πωλησεις κλπ. πραγμα που δεν ξερω κατα ποσο γινεται. και νομιζω ο ηχος που ειναι στα πανω του τωρα ειναι διαφορετικος.
1) e4, c5
2) Νf3
Την εικόνα που περιγράφει ο dopefiend έχω σχηματίσει κι εγώ. Τα leviathan και remedy lane τα έχω, για προτείνετε τίποτα από lamb of god. Καιρός είναι να επανέλθουν τα καθαρά φωνητικά πάντως ε.
Γιατί δε με θες κυρά μου; Επειδή είμαι ψαράς;
σὲ ὅ,ποιον ἔχῃ τατουὰζ
στὴ μάνα του ῥίχνω μπαρὰζ