Faith No More 14-6-09 Rock In Idro
Ριπόρτ μάι ασσ, θα βαρεθείτε.
Για να μπούμε στο κλίμα, πριν τους ΦΝΜ παίζανε οι λιμπίζκι, τους αγαπάμε μέχρι κάποιο βαθμό. Μετά από πάλη, είχα καταφέρει πριν ξεκινήσουν οι λιμπίζκι να βρεθώ στη δεύτερη σειρά, στο κέντρο της σκηνής. Είχα απλώσει χέρι στο κάγκελο, για να μη με παρασύρει το μπούγιο όταν ξεκινούσαν, και προσευχόμουν για το καλύτερο.
Να πω ότι σε εκείνο το χρονικό σημείο, το στάδιο-γήπεδο-whatyoumaycallit είχε γεμίσει, κερκίδες, αρένα, ταπανταόλα.
Ε αρχινάνε λοιπόν τα ματζενερέσιο και τα λίβιν ιτ απ, και νιώθω την κόλαση να πλησιάζει. Μιλάμε για σπρωξίδι, όχι αστεία. Καλά, ένας νταβραντισμένος ηαρίτης μεταλάς φαντάζομαι ότι θα είχε αντέξει με σχετική ευκολία, αλλά ήταν το χειρότερο σπρωξίδι και κοπάνημα και στριμωξίδι και θάνατος που έχω ζήσει μέχρι σήμερα. Έλεγα από μέσα μου ότι κάποια στιγμή θα τελειώσουν, θα αραιώσει ο κόσμος, θα πάρουμε μια ανάσα και μετά θα πορώσουμε τίμια ΦΝΜ.
Αμ δε. Δεν άντεξα την πίεση, είμαι νγκέη, και για να μη μείνω επιτόπου και χάσω και το λάιβ έκανα σήματα στον σεκιουριτά να με σηκώσει. Το οποίο παρεμπιπτόντως είχε άπειρη πλάκα, γιατί μέσα στην ξενέρα μου και στη βαριοκαρδοσύνη μου, πήρα το αίμα μου πίσω κλωτσόντας τους γύρω μου για να ανέβω πιο γλήγορα στην επιφάνεια, η κομπλεξάρα. Αλλά όχι, οι γύρω μου ήταν ποζεράδες ιταλοί χωρίς μπλούζες με τράιμπαλ ταττού και πίρσινγκ στα χείλια, δεξιά και αριστερά, ούτε καν κέντρο. ΘΑΝΑΤΟΣ ΡΕ, ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΕΛΙΤΙΣΜΟΣ ΦΤς.
Τεσπά, πήγα πίσω προς τις κερκίδες και είδα από εκεί το υπόλοιπο σετ λιμπίζκι. Ξεκουμπίστηκαν ιβέντσουαλι, ψιλοάδειασε η αρένα και κατέβηκα. Πάλι κέντρο, αλλά σαφώς πιο μακριά από τη σκηνή, 10η σειρά ορ σόου, είχα κόσμο γύρω μου, αλλά δεν ήμασταν κολλημένοι ο ένας πάνω στον άλλονε, χαλαρότις. Κάνουν εκεί χάμω τα σάουνττσεκσ εντ σιτ, φτιάχνουν και τις κόκκινες κουρτίνες-σκηνικό, ανυπομονησία κελιπά. Περιμένομε και περιμένομε, το στάδιο είναι πια ασ φίσκα ασ ιτ γκετσ, φτάνει η 11η νυχτερινή ώρα και σιγά σιγά ζβήνουν τα φώτα και ξεχνάω το όνομά μου.
Σκοτάδια στη σκηνή, ανεβαίνει ο Ρόντις, η αρένα ενθουσιάζεται, εγώ κλαίω που συμβαίνουν όλα αυτά μπροστά στα μάθια μου. Βγαίνει ο Γκουλντάκος, συνεχίζω να κλαίω αλλά με μαύρο δάκρυ πια και γκαρίζω ένα "ΜΠΙΛΙΙΙΙΙ" με μπρουταλιά στη φωνή, όχι γυναικωτά πράματα, δε συγκρατήθηκα. Βγαίνει ο Χάντσον, μεχ αλλά το τένσιον ιζ μπίλντινγκ κιέτσ. Ακολουθεί Πάφι και το σχετικό παραλήρημα, ε και λίγο μετά βγαίνει και η ντίβα, γαμώ το θεό που πιστεύει και γαμώ το λαμέ σακάκι, σείεται το στάδιο ο κόσμος τελειώνει κι άλλα κλισέ. Reunited and it feels so good, so gay yet so true, και κάπου εκεί τελειώσαν τα γκεηλίκια γι' αυτό το βράδυ.
Δε ρίαλ θινγκ λοιπόν. ΣΦΑΓΗ. Βρέθηκα στο κέντρο ενός πιτ, που δεν ξέρω τι δυναμική είχε στην πραγματικότητα, αλλά εμένα μου φάνηκε ότι 300 άτομα δαιμονίστηκαν ταυτόχρονα και έβαλαν σκοπό της ζωής τους να σπάσουν ότι πλευρό βρουν μπροστά τους. Κάπως κατάφερα να βγω από εκεί μέσα και να αράξω κάπου λίγο πιο ήσυχα, αλλά πολύ πιο τίμια και πορωτικά, γιατί αρκετά παιδιά τριγύρω μου ξέρανε μπαλίτσα και χαζοχαίρονταν.
Ε δεν έχει αξία τώρα να αραδιάσω τη σετλιστ και πώς ΖΟΥΣΑ το κάθε κομμάτι, δυο τρία σημεία μόνο θα τονίσω, ήδη φαίνεται ότι αυτό θα είναι το πιο βαρετό ποστ στην ιστορία των λάηβ ραπόρτων.
Spoiler
Υπήρχε επικοινωνία αναμεταξύ ντων, και νομίζω ότι όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο θα χαβαλεδιάζουν και θα μαλακίζονται, ή τελοσπάντων το ελπίζω.
Να πω επίσης ότι 1) μέχρι το Σάββατο λάτρευα το ιταλικό γένος και την ιταλική γλώσσα, και τώρα απλά δεν θέλω να ξέρω τίποτα γι' αυτούς. Βλαμμένοι άνθρωποι, βλαμμένοι, δεν δέχονται με τίποτα να συνεννοηθούν μαζί σου στα αγγλικά, ήξερα ότι οι Γάλλοι το έχουν αυτό, αλλά οι γείτονες με εξέπληξαν δυσάρεστα. 2) Το 80% του κόσμου στο φεστιβάλ είχαν έρθει τουρίστες, δεν έχω ξαναδεί τόση φράντζα και πίρσινγκ μαζεμένο στη ζωή μου, ούτε σε λάηβ πλατσέμπο. Κι έχω πάει σε πολλά λάηβ πλατσέμπο. Ήταν ας πούμε αστείο να πορώνεις με πόκερ φέησ και να κοιτάς σαν εξωγήινο όταν ξεκινά το chinese arithmetic. Αστείο επίσης είναι να άδεις το έπικ και να είσαι πεπεισμένος ότι λέει γιου γουόντ ιτ ολ μπατ γιου κεντ χάπι.
Και μερικές φωτογραφίες.
Spoiler
tl;dr Ε μας χύσαν τα κωλαράκια ξέρωγω.
άντε έρχεται και η σειρά μας τώρα
