Αρμενία - Armenia - Հայաստան
Αρμενία - η Μύτη του Κόσμου
(working title: ο εφιάλτης στο δρόμο με τα Λάντα)
Μια φανερά Σοβιετική πρωτεύουσα. Μια φανερά Σοβιετική πλατεία, πρώην Λένιν. Παιδιά τρώνε μαλλί της γριάς. Μεγάλοι παίζουν με πράγματα που φωσφορίζουν. Σιντριβάνια χορεύουν στους ρυθμούς των Guns 'n' Roses. Καλωσήρθατε στην Αρμενία~!
Η Αρμενία είναι ένας παραγνωρισμένος ταξιδιωτικός προορισμός. Χωρίς έξοδο στο θάλασσα, με κλειστά τα σύνορά της με τους δύο από τους τέσσερις γείτονές της (Τουρκία, Αζερμπαϊτζάν), με τον τρίτο απ' τους γείτονες να αποτελεί τον προφανή ταξιδιωτικό προορισμό στον Καύκασο (Γεωργία) και τον τέταρτο να είναι το ΖΟΜΛ Ιράν, δεν είναι δα ότι δεν το περιμέναμε. Παρ' όλα αυτά, η Αρμενία επιφυλάσσει ένα σωρό εκπλήξεις για τον (ψυχοπαθή) ταξιδιώτη.
1. Τα μοναστήρια
Η Αρμενία είναι γεμάτη μοναστήρια. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, αντιστοιχούν περίπου 2 μοναστήρια σε κάθε κάτοικο. Έτσι, ο ταξιδιώτης μπορεί να επισκεφθεί όσο τραβάει η καρδιά του. Τα μοναστήρια αυτά είναι πολύ διαφορετικά από τα ορθόδοξα μοναστήρια, τα καθολικά μοναστήρια και γενικά τα μοναστήρια απ' το φόρουμ κι έτσι ο ταξιδιώτης τα βρίσκει εντυπωσιακά και, περιέργως, δε βαριέται να τα βλέπει συνέχει μπροστά του, τουλάχιστον για τις πρώτες δεκαπέντε ημέρες. Εάν ο ταξιδιώτης ερωτηθεί στο τέλος του ταξιδιού ποια μοναστήρια επισκέφθηκε, απαντά πως επισκέφθηκε ένα τεράστιο μοναστήρι με πολλές εκκλησίες, βιβλιοθήκες και καμπαναριά. Ήταν πολύ ωραίο. Αν θυμάται καλά, το λένε "Αρμενία".
Μπόνους: η οικοδομή δίπλα σε μοναστήρι του 11ου αιώνα. Με μεσοτοιχία.
Πιξ:
ένα μοναστήρι
άλλο ένα
ένα ακόμα
μοναστήρι μετά κάστρου
εκκλησία από λαμαρίνα
κι άλλο ένα
2. Τα χατσκάρ
Οι Αρμένιοι αγαπούν πολύ τις σκαλισμένες πέτρες. Τις μεγάλες σκαλισμένες πέτρες. Στον ταξιδιώτη φαίνονται όλες ίδιες, αλλά οι ντόπιοι τον διαβεβαιώνουν πως δεν υπάρχουν δυο ίδιες σε ολόκληρη την Αρμενία! Ο ταξιδιώτης λέει "ναι, βεβαίως" και χαμογελά. Οι πέτρες αυτές βρίσκονται παντού, αλλά η μεγαλύτερη συγκέντρωσή τους εντοπίζεται σε νεκροταφεία. Α, τις λένε "χατσκάρ".
Μπόνους: αποτελούν εξαιρετική κρυψώνα για κατούρημα.
Πιξ:
3. Τα βουνά
Η Αρμενία έχει πολλά βουνά, αλλά το βουνό το οποίο αγαπάνε όλοι περισσότερο και για το οποίο είναι όλοι περήφανοι είναι το Αραράτ. Το οποίο βρίσκεται στην Τουρκία. Ο ταξιδιώτης ενημερώνεται σχετικά όταν, μετά την 359487η φορά που ακούσει τη λέξη "Αραράτ" κι αφού έχει μάθει πώς γράφεται το "Αραράτ" στο Αρμένικα κι έχει εμπεδώσει τι γεύση έχει το κονιάκ "Αραράτ", αναρωτηθεί "γιατί το βλέπουμε όλο από μακριά αυτό το Αραράτ;".
Δεύτερη επιλογή το βουνό Αραγκάτς, ιδιαίτερα βολικό για τον Έλληνα ταξιδιώτη, καθώς το όνομά του θυμίζει αρακά κι επομένως απομνημονεύεται εύκολα σε σχέση με όλα τα υπόλοιπο τοπωνύμια της Αρμενίας, που αποτελούνται από εμφανώς τυχαίους συνδυασμούς γραμμάτων. Το βουνό Αραγκάτς έχει τέσσερις κορυφές, όλες γύρω στα 4000 μέτρα, είναι πολύ όμορφο και προσφέρεται για τρέκινγκ, εκτός εάν ο ταξιδιώτης έχει γεννηθεί, μεγαλώσει και περάσει όλη του τη ζωή τρώγοντας φουντούνια στο επίπεδο της θάλασσας, οπότε καλό θα ήταν να κάτσει σε πολιτισμένα μέρη και να παίξει κάνα σκάκι ή κάτι λιγότερο κουραστικό αντί να κάνει εξυπνάδες.
Μπόνους: η ανακούφιση του ταξιδιώτη κατά την κατάβαση.
Πιξ:
το Αραράτ
ράντομ ψεύτικο βουνό
το Αραγκάτς
πικ που έβγαλα κοντά στην κορυφή τού Αραγκάτς, λίγο πριν ζητήσω τη μαμά μου
4. Τα οροπέδια
Τα οροπέδια εντοπίζονται σε τυχαία σημεία της Αρμενίας. Ο παρατηρητικός ταξιδιώτης έχει την ευκαιρία να δει πολλά από αυτά και να αναφωνήσει "WTF πώς βρέθηκε αυτό το οροπέδιο εδωπάνω;", καθώς αυτά εμφανίζονται μέσα από τα βουνά. Η Επανάσταση φρόντισε να εποικίσει πολλά από αυτά, δημιουργώντας τον αριστουργηματικό συνδυασμό εργατικής πολυκατοικίας και οροπεδίου.
Μπόνους: οι εντυπωσιακοί γκρεμοί, ιδανικοί για τον καταθλιπτικό ταξιδιώτη.
Πιξ:
δεν είμαι σίγουρη ότι είναι από πόλη σε οροπέδιο, αλλά σάμπως θα το καταλάβετε;
5. Το Ερεβάν
Το Ερεβάν είναι μια μεγαλούπολη! Ένα αστικό κέντρο που σφύζει από ζωή! Μια όαση πολιτισμού! Τουλάχιστον για τον ενθουσιώδη ταξιδιώτη, τον οποίο οι κάτοικοι αντιμετωπίζουν με εκφράσεις τύπου "ναι, αλλά εσείς βρίσκεσθε μόλις μία εβδομάδα εδώ", "ε, δεν είναι και τόσο μεγάλη πόλη, ξέρετε" και "έχει δει πώς είναι το χειμώνα, ρε μαλάκα;". Βασικές ατραξιόν τού Ερεβάν αποτελούν τα σοβιετικά κτίρια παντός τύπου, οι καφετέριες που σερβίρουν αρμένικο καφέ (που είναι ίδιος με τον ελληνικό καφέ, τον τούρκικο καφέ, τον κυπριακό καφέ, τον αραβικό καφέ κι έναν τύπο καφέ που φτιάχνουν και ισχυρίζονται ότι έχουν επινοήσει οι κάτοικοι ενός νησιού που δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα, λίγο έξω απ'τη Μικρονησία), τα στοιχήματα ποιος θα τολμήσει να ζητήσει τον αρμένικο καφέ ως τούρκικο και κάτι σιντριβάνια που έφτιαξαν κάτι Γάλλοι και τους παίζεις μουσική δυνατά κι αυτά χορεύουν. Ώπα μάνα μου, δώστα όλα απόψε!
Μπόνους: τα Λάντα που εφορμούν ατάκτως απ' όλες τις πλευρές, με εντυπωσιακή για την ηλικία τους ταχύτητα και τα αναμενόμενα για την ηλικία τους φρένα.
Πιξ:
τα καλύτερα σιντριβάνια του κόσμου!!!
διάφορες σοβιετικές ατραξιόν
μουσείο Παρατζάνωφ (\m/)
το παρελθόν παντρεύεται με το μέλλον (και με την αστυνομία)
6. Το Ναγκόρνο Καραμπάχ
Το Ναγκόρνο Καραμπάχ δεν είναι άλλο κράτος. Το Ναγκόρνο Καραμπάχ είναι Αρμενία. Το Ναγκόρνο Καραμπάχ δεν είναι άλλο κράτος. Το Ναγκόρνο Καραμπάχ είναι Αρμενία. Το Ναγκόρνο Καραμπάχ δεν είναι άλλο κράτος. Το Ναγκόρνο Καραμπάχ είναι Αρμενία. Ο απρόσεκτος ταξιδιώτης καλό είναι να εξασκηθεί, καθώς η απάντηση "είμαι 7 μέρες στην Αρμενία και πήγα και 3 στο Ναγκόρνο Καραμπάχ" στην ερώτηση "και πού πήγατε στην Αρμενία;" κρίνεται ως ατυχής. Το ίδιο το όνομα, που σημαίνει "Πάνω Μαυρόκηπος" και αποτελείται από λέξεις από τρεις διαφορετικές γλώσσες, καμία από τις οποίες δεν είναι τα Αρμένικα (στα οποία το μέρος ονομάζεται "Αρτσάχ") φανερώνει τον ασταθή χαρακτήρα της περιοχής.
Στην πραγματικότητα, το Ναγκόρνο Καραμπάχ [δεν είναι άλλο κράτος. Το Ναγκόρνο Καραμπάχ είναι Αρμενία.] ανήκει από πολιτισμική και πρακτική άποψη στην Αρμενία, από τυπική άποψη όμως δεν έχει κανείς ιδέα πού ανήκει, καθώς, μετά από σχετικό πόλεμο, οι διάφορες πλευρές αποφάσισαν απλώς να το αφήσουν να κάθεται εκειπέρα και ψιλοσταρχίδια τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα μισά πράγματα να παραμένουν γκρεμισμένα, καθώς κανείς δε θέλει να ξαναχτίσει σε αμφισβητούμενη περιοχή, πράγμα το οποίο δημιουργεί ένα όμορφο κλίμα, το οποίο θα εκτιμήσει ο καλλιεργημένος ταξιδιώτης, όπως και τις παγίδες για τα ελικόπτερα που είναι κρεμασμένες ανάμεσα στα βουνά. Δεν είναι, πάντως, σίγουρο ότι θα εκτιμήσει εξίσου και τα πυροτεχνήματα, τα οποία μάλλον θα αντιμετωπίσει με δυσπιστία τύπου "γιορτάζουμε ή ξανάρχισε ο πόλεμος;".
Μπόνους: η όλο φυσικότητα απάντηση του ντόπιου στην ερώτηση του φιλοτελιστή ταξιδιώτη "πού είναι το ταχυδρομείο;": "δεν έχουμε ταχυδρομείο, αλλά τι να το κάνεις τώρα με τα e-mail;"
χαρακτηριστική σκηνή δρόμου στο Στεπανακέρτ, όπου οι ντόπιοι ξοδεύουν λεφτά μόνο για ό,τι μπορούν να πάρουν και να φύγουν
καλοσυντηρημένη γέφυρα
η κεντρική πλατεία τού Στεπανακέρτ
μπαζούκας με οδηγίες χρήσης, για ευκολία
7. Οι ντόπιοι
Οι ντόπιοι είναι τρομερά συμπαθητικοί, ξέρουν να εκτιμούν το ωραίο ((c) ίσκρα) ή, αλλιώς, να κοιτάνε έντονα ό,τι περνάει από μπροστά τους και οι μύτες τους είναι ιδανικές για το μη σλάβο ταξιδιώτη, ο οποίος θα μπορέσει να νιώσει μια σχετική ανωτερότητα για τη δική του μύτη. Λόγω έλλειψης τουριστών, οι ντόπιοι θα προσπαθήσουν πολλές φορές να πιάσουν κουβέντα με τον εμφανώς, λόγω μύτης, ενδυμασίας και ενθουσιασμού για τα σοβιετικά κτίρια, μη ντόπιο ταξιδιώτη, χρησιμοποιώντας για ευκολία όχι τα αρμένικα, αλλά την προφανή διεθνή γλώσσα, τα ρωσικά. Ο ταξιδιώτης αρχικά θα παραξενευθεί, όταν όμως δει το αρμένικο αλφάβητο και προσπαθήσει να απομνημονεύσει το "ευχαριστώ", που στα αρμένικα έχει τη μορφή δεκαπεντασύλλαβης λέξης, θα καταλήξει πως τα ρώσικα είναι καλή επιλογή και θα ορκισθεί να μάθει πριν επισκεφθεί ξανά την Αρμενία. Οι ντόπιοι θα επιχειρήσουν να ταΐσουν, ποτίσουν, κοιμίσουν, γεμίσουν δώρα και κρατήσουν στην Αρμενία για πάντα το χαριτωμένο ταξιδιώτη, ο οποίος, με τη σειρά του, θα αναφωνήσει "τόσο καλή καρδιά, χαλάλι οι μύτες!".
Μπόνους: η γεμάτη ειλικρινή απορία ερώτηση "και τι κάνετε στην Αρμενία;!".
φιλικός τουρίστας με ντόπιους, οι οποίοι του ζήτησαν να φωτογραφηθούν μαζί
φιλικός τουρίστας με μέρος από το αρμένικο αλφάβητο, από το οποίο ζήτησε να φωτογραφηθούν μαζί
8. Το φαγητό.
ΟΜΦΓ.
Μπόνους: 6 αχρησιμοποίητα κουτιά immodium.
Λοιπές πιξ:
καμπαρέ σοβιετικού τύπου
ο ελληνικός πολιτισμός στην Αρμενία
το μέταλ μας στην Αρμενία
σοκολάτα για θρασάδες (προσοχή στη λεπτομέρεια στο πλακάκι)
Originally Posted by tamagothi
(η πρωτη σκεψη να πανικοβληθω ειχε ερθει αφού γνώρισα εναν τυπο που τον λέγαν Aristidis)
