Κωνσταντινούπολη - Istanbul

[Coroner]

Και η ρέπλικα στο 1/3 απέναντι από την Αγιά Σοφιά είναι σαφώς υποδεέστερη μόλις μπεις μέσα και αντικρίζεις τις 4 κτηνώδεις κολώνες που απλά δεν υπάρχουν μέσα στην Αγ. Σοφιά.

Και είναι ντροπή τους που έχουν ένα τέτοιο κτήριο σε τέτοιο χάλι, χωρίς να σχολιάσω την καταστροφή που έκαναν σε δεκάδες τετραγωνικά μέτρα έργων τέχνης στο εσωτερικό.

Αλλά η Κωνσταντινούπολη γενικά είναι εύκολα η πιο όμορφη πόλη που έχω πάει και εγώ. Τόσο νερό, τέτοια θέα, απίστευτο σκάιλάιν και ένα μοναδικό βάιμπ γενικά, αποπνέει ιστορία.

Όντως, οι σουλτάνοι πρέπει να έφαγαν τρελό κόλλημα με τη βυζαντινή αρχιτεκτονική. Όλα τα μεγάλα/παλιά τζαμιά είναι copy paste Αγια Σοφιά. Ακόμα και κάποια μεταγενέστερα (> 1700), αν και φαίνονται οι επιροές τους από την Ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική, πάλι σε Αγια Σοφιά καταλήγουν.

Επίσης, εντελώς απαράδεκτό το ότι βάζουν παντού όσα άτομα χωράνε και ακόμα παραπάνω. Στο Topkapi ήταν αδύνατο να μπεις σε οποιοδήποτε δωμάτιο, τουλάχιστον στα ενδιαφέροντα. Και να κατάφερνες να μπεις δεν είχε νόημα επειδή δε μπορούσες να δεις τπτ με τόσο κόσμο να σε σπρώχνει για να προλάβει να πάρει θέση. Τσάμπα και το εισητήριο που πλερώκαμε με τα καρτνάσια.

[cybernaut]

ζηλεψα! λεω να παω με την προφαση του mundobasket

[neverdie]

Με ταυτότητα μόνο πόσο μπορούμε να κάτσουμε; Κάτι άκουσα για 3 μέρες. Αν κάτσω 10, θα με μπαγλαρώσουν στα σύνορα και θα περάσω μαγευτικές διακοπές στις τούρκικες φυλακές;

Πάω μεθαύριο. Για πείτε...

[kontan]

με ταυτότητα σε συλλαμβάνουν στα σύνορα

δε νομίζω πως υπαρχει πρόβλημα. εκείνοι ειναι που χρειαζονται βίζα για να έρθουν ελλάδα.

[Dr.Gonzo]

Ρε γατοι, θα ηθελα πολυ να παω στην Πολη, εκει προς την Ανοιξη, αν παιξει κανα φραγκο.
Με τρενο ισως, ή αυτοκινητο, παρεα 3-4 ατομα.
Αυτο που θελω να θιξω ομως ειναι πολυ πιο συγκεκριμενο:
Στην παρεα που αναφερομαι οι 2 ειμαστε (και) ντραμερς... οποτε η Πολη για εμας εχει μια πολυ συγκεκριμενη ιδιοτητα....

...Ειναι Η ΕΔΡΑ των πιατινιων! Σφυρηλατα στο χερι πιατινια που στην λιανικη της Ευρωπης δεν πλησιαζονται, εκει λεει, στις τοπικες βιοτεχνιες/επιχειρησεις, πωλουνται σε OMGWTF τιμες. Φιλος ντραμερ μας εχει μιλησει συγκεκριμενα για την (κατα τ'αλλα εξαγωμενη) φιρμα της Masterworks.
Ντισκας, ξερουμε περαιτερω;

[stam and the witches]

Εγώ τα Istanbul και Bosphorus ξέρω, γαμούν αμφότερα. Είναι συγκεκριμένο σημείο στην πόλη που πουλάει τα ΠΑΝΤΑ σε λιανική (δίσκους, όργανα και ιστορίες), Unkapanι λέγεται, πολύ εύκολο να το βρεις. Είμαι ψιλοσίγουρος ότι εκεί θα βρεις και τα πιατίνια. Καλή τύχη με το τελωνείο, δηλαδή αυτούς τους αργόσχολους που όσες φορές έχω γυρίσει από εκτός Ευρώπης δεν τους έχω δει ποτέ στη θέση τους.

[BibleBlackBird]

πρεπει τα εργοστασια της istanbul να ειναι εκτος κωνσταντινουπολης παντως. Αλλα πουλανε τα πιατινια σε τιμη λιανικης !

[neverdie]

Πήγα μια βδομάδα, ορίστε ο,τι θέλατε να μάθετε για την Πόλη και βαριόσασταν να ρωτήσετε:

Πώς πάμε:
Τραίνο απο Σαλονίκη. 50 ευρώ σε δίκλινο κουπέ. 14 ώρες ταξίδι. Δεν είναι και τοοόσο τραγικά, ειδικά αν ο συνεπιβάτης είναι γκόμενος/α και περάσει η ώρα πιο ευχάριστα. Το τραίνο φεύγει κάθε βράδυ στις 20.00 θαρρώ, και φτάνει εκέι 10.00. Το αυτό και για τον γυρισμό. Μόνο με ταυτότητα είμαστε κομπλέ.

Πού μένουμε:
Συστήνω ανεπιφύλακτα couchsurfing. Αλήθεια τώρα, μην είστε μαλάκες. Αν είστε μπορείτε να μείνετε σε ένα από τα 5 "Chillout hostel" της Πόλης. 15ε το άτομο σε double-bed, 9ε νομίζω σε dorm 10άρι.

Τί τρώμε:
Φαγιά: Ανεβαίνουμε την Istiklal προς taksim, στρίβουμε αριστερά στο Balo sk. πορπατάμε ένα 100άρι και βλέπουμε στα αριστερά το Locanda 24/7. Μαγειρείο. Τρώμε 2 νοματαίοι με 8e. Και μας κερνάνε και το τσαγάκι μας. Εναλλακτικά, τρεφόμαστε αποκλειστικά με βρώμικα.
Γλυκά: Πάνω στην Istiklal είναι το Saray Muhallebicisi. Εκεί πηγαίνουμε 2-3 φορές τη μέρα και φροντίζουμε να δοκιμάσουμε τα πάντα. Προσοχή να μη μας ξεφύγει το καλύτερο γλυκό που έχει φτιάξει ποτέ θνητός Saray Muhallebi.
Γενικά: Τα πάντα!! Χωρίς πλάκα, δοκιμάστε τα πάντα. Ο,τι βλακεία δείτε. Τις λεμονάδες, το γιαουρτοποτό (ayran), παγωτό από πλανώδιους οποσδήποτε!! Απλως ξερουν να τρωνε.

Τί πίνουμε:
Τσάι.

Τί ψωνίζουμε:
Τίποτα μέχρι να περάσουμε από το παζάρι (grand bazaar). θα βρείτε τα πάντα στη μισή τιμή. Και με παζάρι θα τα πάρετε στο 1/3 της μισής τιμής. Αλήθεια.
Επίσης πάμε στο Spice Bazaar και αγοράζουμε τσάγια και λουκούμια.

Μιας που είμαστε εκεί:
- Πέρνουμε φερημπότ να διασχίσουμε τον βόσπορο βραδάκι που εινωραία.
- Πάμε στη Αγιασοφία που δεν έχει μείνει και τίποτα, αλλά είναι γαμημένα μεγάλη και γουστάρουμε.
- Μπαίνουμε σε κάποιο τζαμί που είναι ήσυχα και ωραία, και αράζουμε στη μοκέτα χάμου.
- Πάμε σε παραδοσιακό μπαρμπέρη να μας ξυρίσει με αφροσαπουνάδα και ξουράφι.

Ε, αυτά για τώρα. Έχω και φωτό αλλά βαριέμαι να ανεβάσω..

[kontan]

ξέχασες να αναφέρεις τον θεικό χυμό ρόδι.

[ikonoklast]

Βόλτα στα Πριγκηποννήσια. Ξυπνάμε πρωί, πηγαίνουμε στο Kabatas (μετρό απο ταξιμ ή τέρμα τραμ απο σουλταναχμετ), βγαίνουμε στο λιμανάκι απέναντι και παίρνουμε ένα παπόρι για Adalar με 6 λίρες πηγαινέλα (3 ευρώ). Το παπόρι -εκτός απο μεγακαλτ και ξεχασμένο στο '50- κάνει στάση σε κάθε ένα απο τα νησάκια με τελευταίο το μεγαλύτερο, Büyükada, στο οποίο σταματάτε κι εσείς. Δεν υπάρχουν μηχανοκίνητα στο νησί γι' αυτό νοικιάζετε ένα ποδήλατο και κάνετε το γύρο, ανάβετε ένα κεράκι στον αι-γιώργη απά στο βουνό, γουστάρετε με τη βιλλάρα του τρότσκυ την εποχή της εξορίας (29-33) και γενικά με τα ΑΣΥΛΛΗΠΤΑ σπίτια και ατιμόσφαιρα που παίζουν στην περιοχή και τρώτε σε κάποιο από τα ταβερνεία του λιμανιού.

Πρωϊνό στου Ara Güler. Ο καλός παππούλης κρατάει ένα πολύ όμορφο (λίγο κυριλέ) καφεστιατόριο σε ένα σοκάκι πολύ κοντά στην istiklal . Τρώμε με το φτυάρι σουτζούκια, στραπατσάδα, μέλι και ένα κουβά τσάι και ίσως πετύχουμε και τον ίδιο στο ρόλο του καλού παππούλη στο προσωπικό του τραπεζάκι απολαμβάνοντας τους καρπούς μιας ζωής... άλλοτε γλυκιάς... κι άλλοτε πικρής...

Βοσπορόψαρο κάτω από τη γέφυρα του Γαλατά. Δε του φαίνεται αλλά απολύτως καλτ εμπειρία, ψάρι με θέα τα γραφικά καραβάκια, τις ταγκιές στον τοίχο, τον βόσπορο και το λουναπαρκ, ποτό σε χρωματιστό καναπέ και ανα πάσα στιγμή ντου από τον Τάσο Δούση με ματσούκι "βρισκόμαστε σε μια από τις πιο μαγευτικές κρυψώνες της Κωνσταντινούπολης".

Χαθείτε στα στενά. Οπουδήποτε, οποτεδήποτε, πίσω από τον ιππόδρομο στη σουλταναχμετ, γύρω από το γαλατά, στο μπέγιογλου ή στο μπεσίκτας. Στρίψτε κατά βούληση, κόψτε το τσιγάρο και προετοιμαστείτε για αδυσώπητες ανηφόρες και καλντερίμια (όλοι οι δρόμοι στην πόλη έχουν κατα μέσο όρο κλίση 83724897οχτακόσες° τρού στόρι). Αφου κατεβείτε στο επίπεδο της θάλασσας γυρίστε πίσω για να δείτε να απλώνεται σα MOTORXENT από πάνω σας η Απόλυτη Αρχιτεκτονική της Δεύτερης Ομορφότερης Πόλης Στον Κόσμο (μέχρι στιγμής, φλωρεντία η πρώτη ---->sorry stam<---).

Γλυκό στο Saray Muhallebicisi, στο μεγάλο παζάρι ή περίπου οπουδήποτε αλλού. Ό,τι είπε ο neverdie, γενικώς με τα γλυκά δε θα δυσκολευτείτε, όπου βρεθείτε φάτε ό,τι βρείτε μέχρι να ξεράσετε. Πέρα από μπακλαβά και κανταϊφι (προσπαθήστε να το πετύχετε φρέσκο), δοκιμάζουμε απαραίτητα kazandibi, ριζόγαλο και kunefe (κανταϊφι με κρέμα τυρί).

Random live στο peyote. Θα πετύχετε σίγουρα κάτι ενδιαφέρον, από γερμανούς νοιζάδες μέχρι αθηναίους οριεντόκαυλους. Μπύρα (efes - η άμστελ της τουρκίας) στον τρίτο όροφο και ντητζεϊλίκι με πολλές... εκπλήξεις!

Live και βότκες (δεν έχουν ουίσκια οι φλώροι) στο mitanni. Αν είστε κωλόφαρδοι θα πετύχετε τζαζολάηβ καταληψιακού τύπου, αν πάλι όχι δε χαλιέστε, πίνετε δυο βότκες, κονιακ και τρώτε "ζουμερό" (κεικ σοκολάτα χυμένο με ζεστό σιρόπι) πριν συνεχίσετε τη... βόλτα σας!

Βιβλία στο Robinson Crusoe (Istiklal 389). Αν βρέχει χωθείτε μέσα μέχρι να κοπάσει, υπέροχοι σνομπ υπάλληλοι, αγγλική βιβλιογραφία, πατάρι. Μην ψωνίσετε τίποτα γιατί είναι όλα πανάκριβα αλλά ξεφυλλίστε γαμηστερές εκδόσεις στο γαμάτο... βιβλιοπωλείο.

Δείτε: Αγιασοφιά, μπλε τζαμί, τοπκαπί, σιστέρνα όλα κλασμένα και τίγκα απογοήτευση, να πάτε μεν, αλλά. Προτιμήστε μοναστήρι μεβλεβί (σουφισμός, οκαλτ, γκουρτζίεφ για φίλους των tool), μουσείο καλλιγραφίας (στο beyazid, πάνω από το μεγάλο παζάρι).

Φεύγοντας: Δύο κιλά μοσχομυριστός τούρκικος καφές από τον Μεχμέτ Εφέντη στο Έμινονου. Ένα κιλό ΜΠΑΣΤΟΥΡΜΑΣ, σουτζούκι και λακέρδα από το παστουρματζίδικο Nιmla. Τρία κιλά τσάι με φρούτα, πράσινο τσάι, μαύρο τσάι από όπου σας κάνει κέφι στην αγορά μπαχαρικών. ΓΑΜΗΣΤΕΡΕΣ χειροποίητες γκραβούρες, αφίσες από καλτ τουρκικό κινηματογράφο και παλιά κοράνια (απλά για την κάβλα) από την αγορά βιβλίων λίγο πιο πάνω. Κλέψτε (με προσοχή) και παζαρέψτε για οτιδήποτε στο Μεγάλο Παζάρι.

Αυτά, όταν δε βαριέμαι θα δώσω και φώτος.

[Rwxamhs]

Spoiler

η μαλλον πιο κοντα στην πραγματικοτητα:

Spoiler

[ikonoklast]

χεχε, πρώτη παράσταση από την πόλη με το που κατεβαίνω ταξιμ ήταν 7-8 κλούβες-τέρατα με προφυλακτήρες αλα mad max και δύο διμοιρίες άπο πάνοπλα ΚΤΗΝΗ έτοιμα να πατάξουν ό,τι πατάσσεται. Θα ήθελα πολύ να τους δω σε ξύλο με τίποτα φλώρους δελτάδες δικούς μας.

Κατ' επέκταση -παρ' ό,τι δεν έχω πολύ σαφή εικόνα- είναι περίπου βέβαιο το τι ακριβώς κάνουν οι τουρκικές ειδικές δυνάμεις στις παραπάνω ΝΕΡΟΚΟΤΕΣ αν και όποτε χρειαστεί.

[Rwxamhs]

Λες μαλακιες.
Ο τυπας στο 2ο βιντεο εχει το ΣΥΜΠΑΝ!

[AngelOfSorrow]

eiste poly athinaioi an den kserete to ariani

[Impure]

ariani λεγόταν το ξινόγαλο που ήπια στη Σόφια.