Γενικά κάτι ποστς σαν της κυρά-Μαριάννας είναι που πρέπει να έχουν δίπλα τους το "436 στους 436 ERίτες συνιστούν το ποστ ετούτο (μερσί)". Μόνο και μόνο για χάρη αυτών των ποστς πρέπει να επανέλθουν τα πινξ.
Πινξ σε κυρα-Μαριάννα λοιπόν.
Σε άλλα νέα, Παρασκευή, έξοδος από νωρίς με μπύρες, καταλήγουμε σε γνωστό μπαρ του μεταξουργείου για ποτά, γενικώς μια ωραία βραδιά. Το κοντέρ γράφει 6-7 μπύρες και 3 jameson, σε διάστημα από τις 9 μέχρι τις 3 ξερω γω.
Στο δρόμο για το γυρισμό πετυχαίνω αλκοτέστ, στη Χαμοστέρνας στο ύψος των Πετραλώνων (νέο μπατσο-σποτ, το νου σας). Τη γαμήσαμε λέω, δε μας σώζει τίποτα, ήδη τα κρίσιμα δευτερόλεπτα μέχρι να σκάσει το φυσομηχάνημα είχα σκεφτεί την επόμενη μέρα χωρίς αμάξι και πώς θα τα βγάλω πέρα, καθώς η δουλειά μου είναι στου διαόλου.
Εν τέλει, σκάει πιτσιρικάς μπατσούλης 25 χρονώ μαξ, μου λέει "φυσήξτε παρακαλώ" και δε σημαδεύει καν στόμα, αλλά το έχει πιο πλάγια λες και θα φύσαγα από το μάγουλο. Κάνω κι εγώ ένα αναιμικό "φου", "καλό σας βράδυ, να πάτε στο καλό".
Και κάτι τέτοια ποστς είναι που θα έχουν καμιά δεκαριά μούτζες αν και είναι στο μλρ, γιατί οδήγησες ενώ είχες πιει 6-7 μπύρες και 3 jameson σε διάστημα από τις 9 μέχρι τις 3 ξερω γω =/
Είπε ο τύπος που ξέρασε καθρέφτη αυτοκινήτου στην προσπάθεια να οδηγήσει πίτα στο αλκόολ. Ρε σοβαρευτείτε.
All alone, or in twos,
The ones who really love you
Walk up and down outside the wall.
Some hand in hand
And some gathered together in bands.
The bleeding hearts and artists
Make their stand.
And when they've given you their all
Some stagger and fall, after all it's not easy
Banging your heart against some mad bugger's wall.
επειδή στο παρελθόν έχω κάνει κι εγώ τις μαλακίες μου, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα "καταλαβαίνω πότε δεν μπορώ να οδηγήσω από το αλκοόλ"
ευτυχώς, έμαθα με τσούξιμο μεν, αλλά στα μαλακά δε, με 2 αλκοτέστ. χαλάλι τα πρόστιμα. ποτέ πια αμάξι και ξίδια (το ποδήλατο βέβαια είναι άλλη ιστορία )
1/ η αδερφή μου γέννησε στις 7 νοέμβρη, στο Έλενα, το ίδιο νοσοκομείο που 4 χρόνια πριν πηγαίναμε για κακοήθη καρκίνο, χειρουργεία και ό,τι επακολουθεί.
οπότε δε χρειάζεται να μπω στον κόπο να εξηγήσω τα συναισθήματα που δημιουργούνται όταν πηγαίνεις στο ίδιο νοσοκομείο για έναν εντελώς διαφορετικό λόγο.
Επίσης, εγώ που ποτέ δεν ήθελα παιδιά, που γενικά δεν τρελαίνομαι να βλέπω μωρά ή να έρχομαι σε επικοινωνία με παιδάκια , όταν πήρα τη μικρή στην αγκαλιά έλιωσα και ήμουν σαν ηλίθια για μερικές μέρες.
Και το πιο σημαντικό,ε ίνα ένα παιδάκι που μπορώ να του φτιάχνω τέτοια
Spoiler
και κθούλου αγιοβασίληδες και κανείς να μη μου λέει τίποτα.
2/ πριν κανα δυο τρεις μηνες, σε μια πολύ δύσκολη περίοδο και συγκεκριμένα ένα βράδυ βαθιάς θλίψης και απόγνωσης μου έσκασε ιδέα για μια τεχνική ζωγραφικής η οποία στην εξέλιξή της, έχει πάρει καλές κρητικές και γενικά πολύ χαίρομαι.
βέβαια μπορεί να με οδηγεί στα όρια του αυτισμού και να μου παίρνει κάνα μήνα να τελειώσω κάτι, αλλά έτσι ήμαστε εμείς οι καλλιτέχνες. Βλαμμένοι.
Spoiler
χαρούμενα θέματα πάντα
Absent-Απών
3/ Όταν είχα αρχίσει να κοιτάω σπίτια, κάτι έγινε τέλος πάντων, δεν μπορούσα να μετακομίσω τότε και τώρα ξαναμάζεψα τα χρήματα οπότε εκεί που φοβόμουν πως θα βγάλω και άλλο χειμώνα στο ίδιο σπίτι είμαι ξανά στο ψάξιμο.
Επίσης,τα έβαλα κάτω και μου φτάνουν να παρω νέο λάπτοπ, αφού αυτό είναι λίγο πριν τον τάφο.