Fuck My Life : A NEW ERA

[zeo]

άσχημο ιδρωμένο μανιταροτριπάρισμα μέσα σε παραπαίον νοσοκομείο επαρχιακής πόλης;
μάλλον είμαι συντηρητική

[00i00]

εγω εχω δει παραισθησεις χεζοντας χωρις να εχω φαει μανιταρια
και η χεστρα μου ειναι σε επαρχιακη κωμοπολις

μια χαρα περασα

[innocent76]

μετα απο τοσα χρονια εχω καταληξει. εισαι κοπρολαγνος ρε φιλε

[00i00]

αχαχαχχαχχα

[Κωλαράκι Τορνευτό]

άσχημο ιδρωμένο μανιταροτριπάρισμα μέσα σε παραπαίον νοσοκομείο επαρχιακής πόλης;
μάλλον είμαι συντηρητική

re file polu oraios xristis o zeo ithela na to po edo kai polla post, kai telika einai kai xristria kai ouxi xristis?
sugxaritiria. a kai post tits or get the fuck out, mi mas poune kai poustides, mperdeuei kai to nickname

[Harbinger of Death]

Στην αρχή της βάρδιας έχεις μια μικρή ενόχληση. Μετά αρχίζει το συνάχι, αλλά την παλεύεις. Λες, θα τη γλιτώσω.

Ε, ΟΚ, μετά από οχτάωρο πάνω κάτω και πολλή ομιλία, έχεις σχεδόν κλειστό λαιμό και έχεις γαμηθεί.

Μπόνους: σχολούσα δύο το βράδυ και από τις 12 ήμουν ο μόνος στο μαγαζί που έκανε τη δουλειά μου.

Και σήμερα ταξίδι Θεσσαλονίκη!

Γαμώ.

[Drumsick]

Για το μέλλον, στην παραμικρή υποψία ενόχλησης, κούμπωμα comtrex cold και αναβράζουσας βιταμίνης C. Στο 70% των περιπτώσεων σώζεται η κατάσταση.

[Krux]

μεγάλο χάπι το comtrex παιδιά.

[Harbinger of Death]

Μερσί. Σίγουρα δε θα πεθάνω είκοσι χρόνια νωρίτερα;

[Drumsick]

Νταξ, καραμελίτσα δεν είναι, αλλά φαντάζομαι δεν θα πεθάνεις με κούμπωμα 2-3 φορές το χρόνο. Και σίγουρα δεν υπάρχει κάτι στραβό με τον συνδιασμό με βιταμίνη c (btw προτιμήστε redoxon που χει και ψευδάργυρο, κάνει καλύτερη δουλειά).

edit: α, και περαστικα!

[ikonoklast]

Θυμήθηκα ότι είδα στον ύπνο μου ότι τραγούδαγα με το Γιάγκο ΩΠ, ΩΠ, HEROΠΑΙΔΕΣ STYLE. Ghoul σε γαμώ ρε φίλε.

[BLiTzER]

Έχω ανέβει Πολωνία, Lodz, κυρίως για τη συναυλία των Muse (προχτές), αλλά και για διακοπές, ταξιδάκι, νέος προορισμός κτλ κτλ. Η συναυλία ξεκινάει στις 19.00 ή κάπου εκεί, με ένα support, ενώ οι Μuse βγαίνουν 20.45. Μια μέρα πριν, αποφασίζουμε να κατέβουμε Krakow και να μείνουμε τη νύχτα εκεί. Ξυπνάμε το επόμενο μεσημέρι (την ημέρα της συναυλίας, μην ξεχνιόμαστε) και επισκεπτόμαστε 2-3 αξιοθέατα στο δρόμο μας για το τραίνο. Η ώρα είναι ήδη 14.50 και το τραίνο μας φεύγει 3 και. Είμαι με ένα φιλαράκι και 2 Πολωνές. Πετάγομαι με τη μία κοπέλα (μεταφραστής σχεδόν απαραίτητος, ακόμα και στην πρωτεύουσα) και παίρνω 2 burgers, μια πατάτες από Burger King, όσο το φιλαράκι μου με την άλλη κοπέλα πηγαίνουν να βγάλουν εισιτήρια.

Μόλις παίρνω το φαγητό, η κοπέλα με ειδοποιεί ότι επικοινώνησαν οι άλλοι και έχει τεράστια ουρά και δε θα προλάβουν να βγάλουν εισιτήρια και να πεταχτούμε σε ένα άλλο μέρος μήπως έχουμε καλύτερη τύχη. Σημειώνω εδώ ότι δεν έχω την παραμικρή ιδέα τι ώρα είναι, δεν έχω ρολόι, το κινητό μου έχει κλείσει από μπαταρία και δεν ξέρω ακριβώς τι ώρα φεύγει το τραίνο μας, ούτε έδωσα ιδιαίτερη σημασία γιατί ήμουν σίγουρος ότι οι 2 κοπέλες γνώριζαν όλες τις λεπτομέρειες (η μία θα ερχόταν Lodz μαζί μας, η άλλη μένει μόνιμα Krakow). Πάμε σε εκείνο το άλλο μέρος, λοιπόν και περιμένουμε στη μικρή, ομολογουμένως, ουρά. Μετά από κανά 5λεπτο ανακαλύπτουμε ότι δε δέχονται πιστωτικές κάρτες και φυσικά δεν έχω αρκετά zloty πάνω μου. Ταυτόχρονα προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε με τους άλλους, να μάθουμε που βρίσκονται και τι κάνουν, αλλά δεν το σηκώνουν. Τσεκάρουμε schedules και βλέπουμε ότι το τραίνο μας φεύγει 15.16. Τσεκάρουμε ώρα, 15.17. Τρέξιμο προς την πλατφόρμα 6, το τραίνο έχει εξαφανιστεί. Οι ηλίθιοι φίλοι μου φυσικά επιβιβάστηκαν και αποφάσισαν να σηκώσουν το τηλέφωνό τους μόνο αφού ήταν ήδη πολύ αργά.

Τρέξιμο για τον σταθμό των λεωφορείων. Το μοναδικό λεωφορείο φτάνει μετά τις 23.00. Δε μας κάνει. Πίσω στα τραίνα. Βρίσκουμε ένα δρομολόγιο, μέσω Warsaw, διπλάσια τιμή γιατί είναι express (και η πιο ακριβή σύνδεση της χώρας απ'ότι έμαθα μετά), το οποίο φτάνει στον σταθμό μου στις 20.56. 10 λεπτά μετά την προγραμματισμένη εμφάνιση των Muse. Ευτυχώς είναι μόνο 5 λεπτά μακρυά περπατώντας και δεν έχω καμία απολύτως εναλλακτική. Επίσης 5 λεπτά ακριβώς είναι ο διαθέσιμος χρόνος που έχω για να κατέβω από το πρώτο τραίνο (φτάνει 18.51) και να ανέβω στο δεύτερο (φεύγει 18.56). Αν το χάσω, απλά μένω εκεί για πάντα.

Η κοπελίτσα, την οποία παρεμπιπτόντως είχα γνωρίσει μόλις την προηγούμενη μέρα, μου αφήνει το κινητό της, γιατί αλλιώς ήμουν απλά χαμένος από χέρι. Υπενθυμίζω ότι σχεδόν κανείς δε μιλάει αγγλικά, οπότε η μόνη μου ελπίδα ήταν η επικοινωνία με τους φίλους μου. Τα πάντα έχουν πάει στραβά. Πολλά νεύρα. Τόση ταλαιπωρία, λεφτά, χρόνος και θα χάσω τη συναυλία. Από τα νεύρα πετάω και το ένα burger. Το άλλο και τις πατάτες τα έφαγα. Ευτυχώς δεν υπήρξαν άλλα απρόοπτα. Είχα κατατοπιστικότατες οδηγίες σε sms από το φιλαράκι και προνόησε ώστε να αφήσει το εισιτήριο με το όνομά μου στα εκδοτήρια. Ωστόσο έχασα 3 τραγούδια :/ Από την άλλη, μπήκα ενώ ξεκινούσε το Panic Station. Μόνο καύλα.

Spoiler

[Mitsmann]

Fuck your life rocks δηλαδη.

[GraveMiasma]

aids positive.

[BLiTzER]

Σκέφτηκα να γίνω πολύ μοντέρνος και ψαγμένος και γαμάτος πόστερ και να κόψω απότομα την ιστορία, την οποία θα συνέχιζα στο MLR, αλλά βαρέθηκα.