Με αυτή την πατέντα που αφήνουν χαρτιά πάνω στο τραπέζι (πάνω απ' τα πράγματά σου) και σηκώνοντάς τα παίρνουν μαζί και ό,τι βρίσκεται από κάτω; Πήγε να την πάθει η αδερφή μου έτσι αλλά οι επίδοξοι κλέφτες ήταν άμπαλοι και τα πέταξαν όλα κάτω οπότε χάλασε το σχέδιο.
ρε μην τα αφήνετε στο τραπέζι λέμε. πλην της περίπτωσης να στα σηκώσουν, παίζει πάντα να στα κάνουν πουτάνα οι καφέδες ή τα ποτά που θα πέσουν πάνω τους. τσέπες δεν έχετε?
καλά κουράγια τώρα. πολύ ταλαιπωρία να τα ξαναβγάλεις.
Rock or Nothing
Περαστικά ρε συ.
"Why do they blame me for all their little failings? They use my name as if I spent my entire day sitting on their shoulders, forcing them to commit acts they would otherwise find repulsive. "The Devil made me do it." I have never made one of them do anything. Never. I need no souls. And how can anyone own a soul? No, they belong to themselves. They just hate to face up to it..." -
Lord Lucifer Morningstar
Μαλακία. Γενικά δεν είναι να αφήνεις τίποτα πουθενά, για κανένα λόγο. Πριν πολλά χρόνια, μου είχαν φάει τσαντάκι (με λεφτά, κάρτες, δίπλωμα, 2 άδειες, 2 ασφάλειες, 3 κινητά και βασικά τα πάντα) από τα ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ, χωρίς να το πάρω χαμπάρι. Ήμασταν όρθιοι, σε μπάρα στον τοίχο και το είχα ακουμπήσει στον τοίχο στο πάτωμα, ώστε ό,τι και να συμβεί, τι στο διάολο, θα το καταλάβω, αφού κάποιος έπρεπε να σκύψει για να το πάρει και θα τραβούσε την προσοχή. Αρχίδια τράβηξε. Ακόμα δεν έχω ιδέα πώς.
Καλά ξεμπερδέματα.
Life begins at 45°.
Ναι με αυτό το κόλπο. Πιάνει όταν το θύμα είναι ΒΛΑΚΑΣ όπως εγώ εκείνη την ώρα. Έκανα δουλειά στο λάπτοπ και ήμουν φουλ απορροφημένος γιατί μιλούσα με ένα συνάδελφο εκείνη την ώρα, και η άλλη από δίπλα "δώστε κύριε κάτι" χωρίς να της δίνω σημασία, ούτε καν να τη κοιτάω.Originally Posted by BlackiE
Ρε έγινε μεγάλη κέντα. Επειδή ήταν να πάω μετά γυμναστήριο στα καπάκια, φορούσα φόρμα, και ως γνωστόν από τη φόρμα πέφτουν από τις τσέπες όταν κάθεσαι σε καρέκλα.
Η πλάκα είναι ότι με το που το παίρνω χαμπάρι μπαίνω και βρίσκω μέσω GPS που είναι, και το έβλεπα να κάνει βόλτες στα στενά της Καλλιθέας. Παίρνω τους γαμώμπατσους, τους λέω "γεια σας μου κλέψανε το κινητό και το βλέπω αυτή τη στιγμή να κάνει βόλτες στην οδό Ιφιγένειας στην Καλλιθέα!" και μου λένε δε μπορούμε να κάνουμε κάτι, πρέπει να είστε κι εσείς εκεί και τότε να μας πάρετε τηλέφωνο.
Ε, μέχρι να πάω σπίτι, να ακυρώσω την κάρτα τράπεζας, να ξεσηκώσω τον αδερφό μου να πάμε να τους κυνηγήσουμε, το κινητό ξαναεμφανίστηκε στο σταθμό Αττική. Πήγα μέχρι εκεί μήπως και ξαναεμφανιστεί κάπου εκεί κοντά, αλλά δεν ξαναεμφανίστηκε ποτέ.
Τώρα πάω στο αστυνομικό τμήμα να αιτηθώ καινούρια ταυτότητα. Καλή σας μέρα.
Κι εδώ τελειώνει η φάση.
εντάξει θα την πάρεις γρήγορα.
1) e4, c5
2) Νf3
Offtopic: Ξέμεινα τις προάλλες στον σταθμό Προαστιακού στον Ασπρόπυργο, για 45 λεπτά. Μέσα στα πρώτα 5' έκανα ήδη παρέα με 3-4 τσιγγανάκια, ετών 10-13. Γλυκύτατα και πανέξυπνα παιδιά, μιλήσαμε για τον καταυλυσμό όπου και έμεναν, για φαγητό, για λέξεις στα ελληνικά και στα γύφτικα, για τα ασανσέρ και την κλειστοφοβία, για το Μπρούσκο (...), για το αμάξι μου και αν θα το πουλούσα στον παππού τους, για το πως και δεν έχω παιδιά στα 34 ...και άλλα πολλά.
Οι μανάδες τους, ακριβώς δίπλα. Όταν ένας μικρός ανέφερε λεφτά του είπα οτι δεν είχα τίποτα πάνω μου, καθώς πήγαινα στην δουλεία, και "δεν χρειαζόμουν". Κέρασα μόνο ένα τσιγάρο μια από τις μανάδες και είχα Π Α Ν Τ Α τον νου μου σε τσέπες με κινητά λεφτά κλπ και σε τσάντα. Ιδιαίτερη και όμορφη η εμπειρία με τους μικρούς, προερχόμενους από έναν ολότελα διαφορετικό κόσμο, αλλά ο νους ήταν πάντα επιφυλακή.
inb4 κουβέντα για ρατσισμό και κοινωνικά στερεότυπα.
Υπερσυντέλικε, γρήγορα ξεμπερδέματα με τα τρεχάματα μαν.
Deafening, painstaking, BB King
Ευχαριστώ όλους. Παρόμοια εμπειρία είχα στα Χανιά κάποτε, είχαμε γνωρίσει τον Άλεξ, ένα τσιγγανάκι που του δίναμε πάντα. Σε κάποια φάση μας λέει "σας παρακαλώ δώστε μου πολλά σήμερα, γιατί έπαιζα όλη μέρα και δεν έχω μαζέψει, και άμα πάω σπίτι ο πατέρας μου με δέρνει αν δεν έχω πολλά λεφτά". Τι να πεις...
άντε και τα πετυχαίνεις... τι κάνεις στα δεκάχρονα; φέρνεις τους μπάτσους; γάμησέ τα...
Κι εδώ τελειώνει η φάση.
πας 5ώρη προπόνηση, σου έχει βγεί η ψυχή, δε παθαίνεις τίποτα και μπαίνεις στο λεωφ, μετά σε πατάει το τσόκαρο (σορρυ για τον χαρακτηρισμό), σε λιώνει δηλαδή το πόδι με τη γόβα, δε ζητάει ούτε ένα συγγνώμη κ ψάχνεις παρασκευή βράδυ εφημερεύων νοσοκομείο για ακτινογραφίες και ορθοπεδικούς και τελικά καταλήγεις με σπασμένο μετατάρσιο και ένα μήνα εκτός προπονήσεων. γ@@@ τη ζωή μου.
αουτς... περαστικά. έχεις όλα τα άλλα, μένεις και πίσω στην προπόνηση.
Rock or Nothing
ευχαριστωείναι και πόδι κιόλας, δε μπορείς να κάνεις και τίποτα, να ταν κανά χέρι πάει στο διάολο κάτι θα μπορούσα να κάνω
και παίζει να χρειαστεί και περισσότερο από μήνας για να επανέλθω φουλ με αυτά που κάνω στην προπόνηση
έτσι έλεγα όταν έσπασα καρπό. πάλι καλά που θα μπορώ να κινούμαι. τελικά ανακάλυψα ότι είναι απίστευτα πολλά τα πράγματα για τα οποία χρειάζεσαι κ τα δυο χέρια....
Rock or Nothing
ναι το ξερω, γιατι πριν κανα δυο μηνες καναμε κατι περιεργα ακροβατικα στην προπονηση, κ επεσα και "στραμπουληξα" αριστερο καρπο και ημουν στην αρχη ενταξει δε εγινε και τιποτα, αριστερο χερι δε το χρησιμοποιω και πολυ
αλλα μετα ανακαλυψα σε ποσα πραγματα καθημερινα το χρησιμοποιω
γενικα απο τραυματισμους δε εχει παει καθολου καλα η χρονια
να πω break a leg για καλή τύχη? μάλλον δεν ταιριάζει στην περίσταση...
Rock or Nothing
χαχαχαχα
μπα αυτο δε το βλεπω να γινεται
Posting Permissions
vBulletin Skin by Bluepearl Skins
