Dellamorte Dellamore
συνήθως δε γράφω για μια ταινία αν δεν την έχω δει πολύ πρόσφατα, ώστε να θυμάμαι κάποιες λεπτομέρειες. εδώ θα κάνω μια εξαίρεση γιατί φοβάμαι ότι αν την ξαναδώ σε normal συνθήκες θα χαθεί ο λόγος που έχει καρφωθεί το μυαλό μου ως cult classic. ο τρόπος, λοιπόν, που την παρακολούθησα τις 2 φορές που την έχω δει προ αμνημονεύτων ετών (98-00) ήταν καρμπόν... επιστροφή από καλοκαιρινό ξενύχτι με παρέα, άραγμα στο σπίτι πιωμένοι, on την τηλεόραση και να την πετυχαίνουμε πάντα στην αρχή.
η ταινία είναι ένα σουρεαλιστικό παραλήρημα του Michele Soavi (aka πρωταγωνιστή σε πολλές ταινίες τρόμου ιταλικής παραγωγής και απ'ότι φαίνεται fan του Argento) και αφηγείται την ιστορία ενός υπαλλήλου (Rupert Everett ) σε νεκροταφείο, στο οποίο για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο οι νεκροί γίνονται ζόμπι. παράλληλα, είναι στοιχειωμένος από τη μορφή μιας γυναίκας (Anna Falchi - γνωστή στους αναγνώστες αθλητικών εφημερίδων ) η οποία παρουσιάζεται ξανά και ξανά στη ζωή του. Τελικά αποφασίζει να αποδράσει από το τέλμα που έχει περιέλθει, αλλά θα ανακαλύψει ότι ο κόσμος του δεν είναι αυτός που πίστευε...
μόλις την κατέβασα και θα την ξαναπαρακολουθήσω το συντομότερο. ελπίζω να μην ξενερώσω