τρομερή τρομερή. δεν μπορώ να φανταστώ πόσο καλυτερο μπορεί να είναι το βιβλίο καθότι σαν ίστορια δεν είναι και τίποτα το τρομερό, όλο το ωραίο είναι η ατμόσφαιρα.
τρομερή τρομερή. δεν μπορώ να φανταστώ πόσο καλυτερο μπορεί να είναι το βιβλίο καθότι σαν ίστορια δεν είναι και τίποτα το τρομερό, όλο το ωραίο είναι η ατμόσφαιρα.
Χα το ειδα κι εγω προσφατα. Ωραια ατμοσφαιρα, βαρετο, υπερεκτιμημενο, οχι κακο.
Τι.Σχεση.Εχει.Οποιαδηποτε.Συγκριση.Με.Twilight.Σε.Αυτο.Το.Ποστ.
Συγνωμη που το βρηκα βαρετο, για κανε μου σεμιναρια να μαθω να εκτιμω καλο σινεμα!!!
Θυμησε μου ποτε ηταν η πρωτη φορα που πηγες στην αστικη Σκανδιναβια, ηταν πριν ή μετα βοηθησεις τον Αγιο Βασιλη να μοιρασει δωρα?
1. Η πρώτη φορά που πήγα Στοκχόλμη ήταν το 1984, η δεύτερη το 1986 και η τελευταία το 2007. Τις πρώτες 2 φορές έμεινα στο Rinkeby για 2 εβδομάδες κάθε φορά, την τελευταία στο Kista για 1 βδομάδα.
2. Μήπως ολόκληρο το κύριο θέμα μιας ταινίας (ο μύθος του βρικόλακα εδώ πχ) είναι παραπάνω από ένα ικανότατο κοινό στοιχείο για να συγκρίνεις 2 ταινίες (edit: όπως επίσης το ότι βγήκαν την ίδια περίοδο);
3. Προτείνω ζεστό τσαγάκι και strepsils για να μαλακώσει το λαρυγγάκι σου.
1. Ενταξει, θα περιμενω το συγγραμμα σου στην Αστικη Σκανδιναβια, οπως και τον τουριστικο οδηγο γιατι θελω να παω το καλοκαιρι. Αν δεν προλαβει να εκδοθει, στειλτο σε ΠΜ.
2. Περιμενω τοτε να κανεις συγκριση με το Δρακουλα του Μπραμ Στοκερ, τον Δρακουλα με Μπελα Λουγκοσι, το Underworld, το Blade κτλ. Αντε ξεκινα, θα βρεις παρα πολλα κοινα στοιχεια με αυτες τις ταινιες. Μιλανε ολα για ΤΟ ΜΥΘΟ ΤΟΥ ΒΑΜΠΙΡ.
3. Δε χρειαζομαι τιποτα ειμαι μια χαρα, χθες ηπια ενα λιτρο αιμα.
Μη μιλάς με μπουκωμένο στοματάκι, θα μου πνιγείς και θα το έχω βάρος.
Επίσης, σαφέστατα μπορώ πολύ λογικά να συγκρίνω πχ με Blade ή με Underworld, απορώ πού βλέπεις το παράλογο. Και πιο συγκεκριμένα το Let the Right One In μου άρεσε σαφέστατα περισσότερο.
Εξαιρετικός κινηματογράφος εδώ πέρα.
Spoiler
Όμορφο σενάριο, εθιστική ροή στην πλοκή και σωστό ξετύλιγμα, υποδειγματικοί ηθοποιοί με το βάρος φυσικά στα πιτσιρίκια και η απόδειξη του οτι με ελάχιστα εφέ κάτι μπορεί να φανεί πολύ ρεαλιστικό και προσιτό στην πραγματικότητα.
Throughout the times of perplexity and illusion
We've got some last Gods left, worth keeping
That go by such names as Kindness and Honesty.
I want us to hold swords again
As in the years of the old tales.
But this time, to fight for Dignity and Solidarity.
Against the waves of darkness and death
I'm walking with Eternal Brightness in my eyes.
Έσκισε κωλαράκια το ταινιάκι. Βαριέμαι να γράφω άλλα τα χουν γράψει οι υπόλοιποι
Καλά δεν ήταν και κανένα αριστούργημα. Μια χαριτωμένη ταινία, πολύ όμορφη ήταν, με μερικές ωραίες ιδέες, μια δυο στιγμές χαχανητού και ωραίες ερμηνείες. Δεν είχε κανένα point ξέρω 'γω.
εμένα μάρεσε πολύ εικαστικά, μπορεί να βοήθησε και η μέρα που την είδα, σκατόκρυο έξω κλπ
Αυτό, γενικά δεν μπορώ να αιτιολογήσω το γιατί, ίσως φωτογραφία, σκηνοθεσία, αλλά μου άρεσε πάρα πολύ κι ας μην έχει κάποια ιδιαίτερη υπόθεση