Επ ωραίο θρεντ.
1)
Black Sabbath - Born Again
Υπερχέβυ, ισοπεδωτικό και εν τέλει τρομερή δισκάρα.
2)
Seaweed - Weak
θα έπρεπε να θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους δίσκους στην σκηνή του Seattle. Δεν θεωρείται όμως.
3)
The Rats - Intermittent signals
Πραγματικά έσκασε από το πουθενά. Από τους πιο ωραίος πανκ δίσκους που έχω ακούσει. Ισοπεδώνει πολλά dead moon.
4)
Embrace - st
Toυς έχει φάει η μεγαλύτερη αποδοχή των Rites of Spring, αυτός όμως είναι ο μεγαλύτερος emocore δίσκος. Καλύτερος από τα 3/4 της δισκογραφίας Fugazi.
5)
Silkworm - In The West
Aπό τις πιο ιδιαίτερες μπάντες του Us indie rock. Βάλτε και τους Treepeople μαζί, άντε!
6)
Τhe Nomads - Powerstrip
Χμ, βασικά αυτός ο δίσκος θα μπορούσε να γεφυρώσει την αναβιωτική garage γεννιά με το grunge. Πέρασε και δεν ακούμπησε ασχέτως αν οι Nomads θεωρούνται σεβαστή και μεγάλη μπάντα. Τεράστιος δίσκος πάντως.
7)
Κitchens of Distinction - Strange free world
Μακράν ο αγαπημένος μου shoegaze δίσκος. Ναι δεν έχει παραμορφώσεις αλά mbv και σαφώς και είναι πιο ποπ, τον θεωρώ πανέμορφο και διαχρονικό όμως.
Polvo - Celebrate the new dark age ep
Ναι θεωρώ και γω μερικές από τις προσωπικές δουλειές τους αξεπέραστες, αυτό εδώ το επ όμως πέρασε έτσι.
9)
Death Strike - Fuckin' death
Αυτό είναι ντεθ μέταλ!!! Όχι οι βάλτοι και οι corpsegrinders!!!
10)
Shudder to Think - Funeral at the movies & ten spot (reissue)
Όλοι (ε τέσπα πολλοί) μιλάνε για την σιχαμένη πολυεθνική περίοδο τους με τα soundtrack και τα μακιγιάζ. Όταν έπαιζαν πανκ ροκ όμως, ήταν πιο ονειρικοί και χασιματικοί από πολλούς παπουτσολάγνους.
Αυτά μου ήρθαν με λίγη σκέψη. Θα το μετανιώσω αλλά τέσπα!