1. Knights of Steel 04:44
2. City of Hell 03:59
3. Dark Storm 03:25
Για σένα ρε Razor!
Λοιπόν, ύστερα από αυτά τα τρία κομμάτια η μουσική έπαψε να είναι η ίδια. Τα riffs και τα φωνητικά αυτού του τεράστιου EP είναι η αιτία ακριβώς για αυτή την ηλίθια έκφραση . Τα ακούς όλα προσεκτικά και λες "μα, δε γίνεται να είναι όλα τόσο γαμιστερά πια" κι έπειτα το παίρνεις στο χαβαλέ: "ε, εντάξει μας κάνουν πλάκα σίγουρα, δε γίνεται ο τραγουδιάρης να ολοκληρώνει με τέτοια τσιρίδα, που πετσώνει πουστάρδες, το γαμημένο το "City of Hell", δείξτε έλεος"! Κι οι New Jersey-ανοί δε δείχνουν με τίποτα οίκτο, η τελειότητα σου τη δίνει στα νεύρα κι αρχίζεις να παραμιλάς... Όταν ξαναμπαίνει το εναρκτήριο κομμάτι, ο ύμνος που ακούει στο όνομα "Knigts of Steel" (ορθή καυλωμένη US προφορά: στίαλ), γύρω στα μέσα του 4ου λεπτού ξέρεις πια ακριβώς τι να περιμένεις: το πιο ιδρωμένο/πυρακτωμένο ατσάλι που έχει χαραχθεί σε αυλάκια βινυλίου! Flaming US Steel, ρε λιμοκοντόροι!!!