Ναι, αλλα αν ειναι ετσι μουσικη ακουμε και στο σπιτι μας και τσαμπα κιολα.
Ναι, αλλα αν ειναι ετσι μουσικη ακουμε και στο σπιτι μας και τσαμπα κιολα.
They say we've got a lifetime, but we know that ain't true.
Η μουσική λάιβ έχει άλλη ενέργεια, άλλον όγκο.. είτε ο φρόντμαν κοιτάει εσένα είτε κοιτάει τον drummer. Και γιαυτό το επιχείρημα σου δεν υφίσταται καν.
Καλή και η ωραία σκηνική παρουσία, ωραίο να βλεπεις τον άλλον να το καταφχαριστιέται και να πορώνεται, αλλά και χωρίς αυτό, η μουσική παιγμένη λάιβ δε συγκρίνεται με καμία ακρόαση σπίτι σου.
Και στην προκειμένη δεν τiθεται καν θέμα κακής σκηνικής παρουσίας. Τα παλικάρια τα σπάσανε με την καρδιά τους. Οποιος κολλάει στο που γούσταρε να κοιτάει ο φρόντμαν, είναι κομπλέξας. Στην τελική μπορεί ο άνθρωπος να έχει stage fright!
Θα ψιλοσυμφωνήσω με τον αποπάνω.
Εννοώ, εγώ θέλω να τους βλέπω τους ανθρώπους όταν γουστάρουνε, να βλέπω πώς αντιδρά ο κόσμος από κάτω. Δε λέμε να κοιτάς τον εκάστοτε κιθαρωδό στα δάχτυλα μην τυχόν και χάσει νότα, αλλά νταξ, δεν μπορώ απλά να βάζω κεφάλι κάτω και να ακούω.
Άλλο χάνομαι επειδή το λάιβ είναι ατμοσφαιρικό, κι άλλο βάζω μάσκα νυκτός και δε με νοιάζει τι συμβαίνει γύρω μου, αρκεί να ακούγεται καλά η μούζικα.
Εἶναι τἄχα σωστό, να παριστάνῃς τό μικρό και κελαρύζον ποταμάκι, ὅταν ἔχῃς τόν Αμαζόνιο στό στῆθος σου καί μέσα στ' ἀρχίδια σου φωτιά;
Στο συγκεκριμενο λαηβ δεν πηγα και μαλλον δε θα με ενοχλουσε που ο τυπας ειχε γυρισμενη την πλατη στο κοινο, απαντησα στη γενικη τοποθετηση οτι σε ενα γκιγκ παμε απλα και μονο για τη μουσικη.
They say we've got a lifetime, but we know that ain't true.
Στο 90% γι'αυτό πάμε. Εγώ τουλάχιστον. Αν ήθελα show, θα πήγαινα στο τσίρκο. Τώρα αν μια συναυλία γαμήσει μουσικά και μου τα χαλάσει στο 10% επειδή οι άλλοι κάθονταν σαν αγγούρια, ε θα το αντέξω.
Καταλαβαίνω που το πάει η X και συμφωνώ τίγκα.
Boom για να συμπληρώσω ας πούμε Μουσική λάηβ > μουσική από βινύλιο > μουσική απ'οτιδήποτε άλλο μέσο. Και πιο συγκεκριμένα μαρέσει να βλέπω τη μπάντα να νιώθει αυτό που παίζει, ως σκηνική παρουσία. Τα υπόλοιπα είναι από περιττά έως ενοχλητικά μερικές φορές. Αν το ένα άκρο της σκηνικής παρουσίας είναι το να έχει πλάτη ο τραγουδιάρης των ra (ενώ βλέπω ότι βιώνει στο έπακρο αυτό που κάνει) και το άλλο είναι τα "είστε το καλύτερο κοινό του κόσμου" και τα ανεκδοτάκια, δε πάω ούτε καν στη μέση - ζήτω η πλάτη \m/
Και πάνω που είπα να ανοίξω τόπικ
Νταξ, η μουσική για τη μουσική, αλλά η ατμόσφαιρα χαλάει κι από εξωμουσικούς παράγοντες. Η πλάτη στο κοινό βέβαια, είναι κι αυτή πιθανή έκφραση, κι όχι "λάθος".
Ανάλογα το είδος. Πάλι είπα τη σοφία μου. Στο συγκεκριμένο, πιθανόν να έχει λίγη σημασία η σκηνική παρουσία, οπότε συμφωνώ, σε γενικές γραμμές.
emena mou fanike ligo moda to exo girismeni tin plati.
to xoun kanei ki alloi, den eimai sigouros gia onomata alla mou pe enas filos mou tous trouble? pou den tous exo psaksei.
de me xalase alla auti i stasi sinexeia kapws mou ekane.
prepei na iparxei ena interaction me to koino, na porwnetai o tiparas pou porwnetai to koino kai tanapalin.
perimenoume tous rosetta.
Πανω κατω συμφωνω μ'αυτα που λες και ιδιαιτερα με τη φραση που εχω σε bold.
Δε νομιζω οτι διαφωνει κανεις στο οτι οι κολακειες του καλυτερου κοινου και λοιπες καραγκιοζιες ειναι για τα μπαζα και προφανως δεν περιμενω και ουτε και θα το ηθελα απο τους Amen Ra "παιχνιδι" με το κοινο και να δινουν στον κοσμο το μικροφωνο ξερωγω.
Απο την αλλη, αν ειχα παει πχ. να δω τους Iron Maiden θα με χαλαγε αν δεν υπηρχε ενα τετοιου ειδους interaction αναμεσα σε μπαντα και κοινο ή αν δεν υπηρχε ενα υποτυπωδες stageshow. Οποτε εδω μπαινει και αυτο που επισημανε παραπανω ο Out Of The Body δηλαδη τι απαιτησεις εχεις απο καθε ξεχωριστο καλλιτεχνη που παρουσιαζει τη δουλεια του ζωντανα.
Σημερα ας πουμε, ειχα παει να δω τη μπαντα του Omar Rodriguez Lopez. Το "show" τους ηταν το παιξιμο τους. Δηλαδη, η λυσσα και η ακριβεια που χτυπαγε ο αραπακλας τα drums, ε απλα προσκυνουσες.
Last edited by Boom!; 15-03-2009 at 06:30.
They say we've got a lifetime, but we know that ain't true.
Δεν ακούω μπάντες σαν τους Iron Maiden οπότε δεν έχω ανάγκη απο τέτοιου είδους interactions
Τεσπα οκ, θα δεχτώ πως σε κάποιες μπάντες/είδη έχει τη φάση του και το interaction, αλλα δεν παύω να το θεωρώ κάπως δήθεν, υπερβολικό και αστείο.
Αυτό που λες κάνσερπαίζει να'ναι το πιο κομπλεξικό και εγωιστικό πράγμα που έχει ειπωθεί πάνω στο θέμα. Η' εγώ είμαι περίεργη, δεν ξέρω.. 'Οταν ο άλλος κάνει κατάθεση ψυχής πάνω στη σκηνή, δεν είναι δυνατόν να έχεις την απαίτηση να κάνει παιχνιδάκια μαζί σου και να λέει πόσο γαμάτος είσαι σαν κοινό. Το αν μια μπάντα γουστάρει το κοινό της, διαγράφεται στα πρόσωπα των μελών και φαίνεται απ'την προσπάθεια τους να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό. Τώρα αν εσύ πηγαίνοντας σ'ενα λάιβ έχεις ανάγκη απο τέτοιου είδους επιβεβαιώσεις, κάτσε καλύτερα κι άκου cd ξέρω γω..na porwnetai o tiparas pou porwnetai to koino kai tanapalin
Η μπάντα που αναφέρεις μπάι δε γουέι είναι ίσως οι Tool.
Και εννοείται πως ούτε το άλλο άκρο είναι γοητευτικό.. το ανεβαίνω στη σκηνή χωρίς να πω γειά, παίζω με γυρισμένη την πλάτη επί μια ώρα και φεύγω χωρίς καληνύχτα, αλλά τεσπά συγχωρείται απο μένα προσωπικά αν μου προσφέρει μια μπάντα τη μουσική εμπειρία που περιμένω να μου προσφέρει. Και βασικά αυτή η τελευταία πρόταση είναι που συζητάμε, όχι το αν πρέπει ή δεν πρέπει να υπάρχει show/interaction, αλλά το κατά πόσο είναι η ύπαρξή του ζωτικής σημασίας στην απόλαυση μιας συναυλίας.
Για μένα έχει να κάνει αποκλειστικά με το είδος.
Φυσικά στους Amenra δε με απασχόλησε καθόλου. Δηλαδή και ο ντράμερ αν έπαιζε με γυρισμένη την πλάτη του δε θα με ένοιαζε. Όπως δε θα με νοιάξει τι θα κάνουν οι Rosetta και οποιαδήποτε μπάντα αυτού - πάνω κάτω - του είδους, γιατί εστιάζω μόνο στη μουσική και στο φίλινγκ. Άλλωστε δε γίνεται να παίζεις κάτι σκατόψυχο (μην κολλήσετε στον όρο) και να χοροπηδάς πχ.
Όμως. Έχω πάει σε λάιβς που ενώ μουσικά ήταν απολύτως άρτια, στο τέλος έφυγα ξενερωμένη γιατί μπορεί να μου φάνηκε "κρυόκωλη" η μπάντα ή ο φροντμαν, σα να παίζουν αγγαρεία και με το ζόρι. Αντίστοιχα έχω πάει σε λάιβ που έβλεπα τη μπάντα να το διασκεδάζει στο full και αντίστοιχα ένιωσα κι εγώ. Οι Maiden είναι χαρακτηριστικότατο παράδειγμα. Και μπορώ να σκεφτώ εκατοντάδες άλλα, σε κάποια από τα οποία έχετε όλοι παρεβρεθεί.
Truly fertile Music, the only kind that will move us, that we shall truly appreciate, will be a Music conducive to Dream, which banishes all reason and analysis. One must not wish first to understand and then to feel. Art does not tolerate Reason.
nightstalker
"I am Ubik. Before the universe was, I am. I made the suns. I made the worlds. I created the lives and the places they inhabit; I move them here, I put them there. They go as I say, then do as I tell them. I am the word and my name is never spoken, the name which no one knows. I am called Ubik, but that is not my name. I am. I shall always be."
www.monolith.gr