Ο Γιώργος Παντελάκης είναι πλέον ΜΥΘΟΣ

Τον έβλεπα δύο, τρεις φορές την εβδομάδα. Η πόρτα του σπιτιού του, δίπλα σε αυτή του ραδιοφώνου που εργάζομαι εδώ και πέντε χρόνια. Σίγουρα δεν θύμιζε την εικόνα εκείνου του ανθρώπου που άλλαξε το στάτους του ΠΑΟΚ. Που τον έκανε πρωταθλητή.


Δεν είχαμε πολλές κουβέντες. «Γεια σου πρόεδρε» του έλεγα, «γεια σου αγόρι μου» απαντούσε. Παρότι μας χώριζε μία πόρτα, δεν εξέλαβα το γεγονός ως μία ευκαιρία να κάνω μία δημοσιογραφική επιτυχία. Άφησε τα εγκόσμια και εγώ δεν του έκανα ποτέ μία συνέντευξη. Χαζός δεν ήμουν, απλά το σκεφτόμουν αλλιώς.
Από το καλοκαίρι που 1984 που τον έριξε ο Νίκος Βεζυρτζής, αποσύρθηκε από τα κοινά του ΠΑΟΚ. Απέφυγε να βγει ξανά μπροστά στα φώτα της δημοσιότητας, παρότι είχε πολλούς φανατικούς υποστηρικτές.
Η ιστορία τον καταγράφει, ως τον μοναδικό παράγοντα του ΠΑΟΚ που κατάλαβε από μόνος του πως ο κύκλος του είχε κλείσει. Παρότι συνεντεύξεις έδωσε από τότε αρκετές – όχι πολλές – εγώ αισθανόμουν πως έπρεπε να σεβαστώ την στάση του. Να μην τον ενοχλήσω ζητώντας τον να μοιραστεί μαζί μου και με το αναγνωστικό κοινό, τις σκέψεις του ή τις παραστάσεις του. Παρά τα βαθιά του γεράματα, εμφανώς καταπονημένος και πολύ μόνος, καταλάβαινες στο βλέμμα του πως γνωρίζει τα πάντα.
Όσοι πιστεύουν πως δεν παρακολουθούσε τα τεκταινόμενα στον ΠΑΟΚ, πλανώνται οικτρά.
Τον τελευταίο χρόνο διέκρινες πως είναι χαρούμενος όταν τον αποκαλούσες πρόεδρο. Δεν ντρεπόταν πλέον για το χάλι μας. Έβλεπε πως τα όσα έχτισε και πήγαν να γκρεμιστούν, τελικά άντεξαν. Οι βάσεις που είχε βάλει, ήταν πολύ πιο γερές, ίσως και απ όσο ο ίδιος νόμιζε.
Ο πρόεδρος χάθηκε το μεσημέρι της Δευτέρας στο Μητροπόλεως. Τον χτύπησε ένα μηχανάκι που έτρεχε και δεν τον πρόσεξε που πήγε να περάσει τον δρόμο. Θάνατος άσχημος, για έναν άνθρωπο που προσέφερε τόσα χαμόγελα που δεν μπορούν να μετρηθούν.
Η τραγική ειρωνεία, είναι πως έφυγε από χτύπημα ομοϊδεάτη του, που αγόραζε κάθε χρόνο το εισιτήριο διαρκείας του και ακολουθούσε παντού την ομάδα του. Και θα συνεχίσει να την ακολουθάει, αν το επιτρέψουν οι συνθήκες.
Ο Γιώργος Παντελάκης ΕΙΝΑΙ η ισχυρότερη προσωπικότητα της ιστορίας του ΠΑΟΚ. ΕΙΝΑΙ αυτός που άλλαξε το στάτους του συλλόγου. ΕΙΝΑΙ αυτός που επηρέασε όσο λίγοι την φιλοσοφία των γονιών μας και αυτομάτως τη δικιά μας.
Ιστορίες υπάρχουν πολλές και είναι καλό οι γονείς να τις λένε στα παιδιά τους.
Ο Πρόεδρος δεν είναι πια μαζί μας, αλλά τουλάχιστον έφυγε σε μία εποχή που ο ΠΑΟΚ αντιπροσωπεύει σε μεγάλο βαθμό αυτό που ο ίδιος έχτισε.
Το θέμα για όλους μας είναι, να μάθουμε να αγαπάμε την ομάδα τόσο αγνά όσο αυτός την αγάπησε.
Ο Γιώργος Παντελάκης σκοτώθηκε τη Δευτέρα σε ένα από τα πιο κεντρικά σημεία της πόλης και σήμερα Τρίτη, θα πάμε όλοι να τον αποχαιρετήσουμε. Εμείς είμαστε η οικογένειά του. Ο ΠΑΟΚ τον γέμισε τόσο που ποτέ δεν έκανε πραγματική. Έφυγε μόνος, γιατί εμείς αλλοιωθήκαμε και χάσαμε τις αρχές μας. Το μόνο που απομένει είναι να τον αποχαιρετήσουμε, ελπίζοντας πως κάποτε θα καλυφθεί το κενό του.

http://www.gazzetta.gr/blogs/kolkas/?p=15