Με αφορμή μια μικρή κουβέντα που ξεκίνησε στο οφτόπικ, και μεταφέρθηκε αργότερα στο "Δημοκρατικοί - νέο κόμμα", ανοίγω αυτο το thread. Πιστεύετε οτι χρειαζόμαστε ένα νέο πολιτικό φορέα ικανό να πρωταγωνιστήσει στο υπάρχον πολιτικό σκηνικό, ή νομιζετε οτι τα ήδη υπάρχοντα καλύπτουν την ιδεολογική έκφραση της ελληνικής κοινωνίας; Αν νομίζετε οτι λείπει κάτι, τί προσθήκη θα θέλατε να υπάρξει?
Για να μην διπλοποστάρω η δική μου αποψη είναι η εξής:
Βλέποντας
-μια νδ που είναι πιο ξεφτιλισμένη απο ποτέ,
-ένα αστείο πασόκ , χωρίς πολιτικό λογό, με αρχηγό του, ένα απο τα μεγαλύτερα σύμβολα του νεποτισμού στη χώρα, να ισχυρίζεται οτι είναι αλλαγμένο ενώ στην ουσία είναι η μεταλλαγμένη εκδοχή ενός απο καιρό σάπιου και κορεσμένου πολιτικού μηχανισμού και ουσιαστικά παρακλάδι της δεξιάς
-ένα αρτηριοσκληρωτικό ΚΚΕ που ζεί σε παράλληλο σύμπαν, βλέπει παντού φαντάσματα, μιλά για το σημερα με οικονομικούς όρους σχεδόν 2 αιώνων πίσω, και ερμηνεύει τον ανθρωπισμό του Μάρξ με μια λογική "το γράμμα κι όχι το πνεύμα του νόμου" (άσχετα αν ακόμη και το "γράμμα" απέχει παρασάγκας απο την σημερινή πολιτική του ΚΚΕ)
-ένα ΣΥΡΙΖΑ που δεν αρθρώνει ξεκάθαρο πολιτικό λόγο, που δεν πείθει οτι στην πρώτη στροφή δεν θα τακιμιάσει με το πασόκ, και που πολλές φορές υιοθετεί ιδεολογικά αντιφατικές μεταξύ τους πράξεις και γενικά δείχνει μια ασαφή αριστερίστικη ιδεολογία,
και τέλος
-το ελληνοκάπηλο αρχαιολάγνο φασιστικό καρναβάλι, λάος...
...αρχικά σκεφτόμουν οτι καλή θα ήταν η ύπαρξη ενός νέου κόμματος της αριστεράς με σαφώς προσδιορισμένο πολιτικό λόγο που θα λάμβανε υπόψιν του και τη συγχρονη συγκυρία, αλλά μετά διαπίστωσα οτι μάλλον κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά δύσκολο τη δεδομένη στιγμή. Όταν ακόμη κι αυτοί που έχουν τα λεφτά για νέο κόμμα, έστω και έξω απο την αριστερά,(βλ. "Δημοκρατικοί") βυθομετρούν την ελληνική κοινωνία και λένε πως έχει ανάγκη απο λεκτικά/ιδεολογικά πυροτεχνήματα-παπαριές τύπου: "ριζοσπαστικό κέντρο" (aka "επιθετικός τερματοφύλακας", "νηστίσιμο πιτόγυρο", "white metal" κλπ), νομίζω τελικά πως δεν είναι έτοιμη ακόμη η ελληνική κοινωνία και οι συνθήκες μέσα σε αυτήν για ένα νέο σοβαρό και ανθρωποκεντρικό πολιτικό μηχανισμό.Το μόνο που μένει νομίζω, είναι οι καθημερινοί προσωπικοί μικροί αγώνες που δίνει ο καθένας προκειμένου να έχει μια αξιοπρέπεια αυτός και οι δικοί του.Αυτοί μόνο προετοιμάζουν το έδαφος για κάτι καλό. Ωστόσο, η ιδεολογική στέγη που τους σκεπάζει νομίζω οτι είναι ακόμη υπο διαπραγμάτευση.