Αναρχισμός και αντιφάσεις

[~ladykiller~]

xmou egw ekana kapou ena post pou xa8ike
8a i8ela na to katagkilw enw to 3anakanw.

P.S.: βιβλιογραφία παίζει άπειρη, εγώ Chomsky "on anarchism"..

o chomsky den dilonei pou8ena anarxikos

opote pame pali

ladykiller sorryz αλλά έχω δίκιο, μια και αναφέρεις βιβλιογραφίες ψάξτο λίγο. Δεν τρέχει τπτ, χαλαρά

epidi tixenei na min exw vrei os tora kapoio vivlio pou na milaei gia auta pou les, mporeis na doseis estw enan sigkrafea?

[FaithFails]

ladykiller πάλι κάνεις λάθος αλλά τεσπα, όλα cool.

O Chomsky δηλώνει ΠΑΝΤΟΥ φανατικός οπαδός του αναρχισμού (του αναρχοσυνδικαλισμού συγκεκριμένα), διάβασε αυτό που ανέφερα. Δες κανα βιντεάκι youtube έστω, αν βαριέσαι, με καμιά συνέντευξή του ή διαλέξεις των μαθημάτων του.
Κροπότκιν, Κάσπαρ Σμίντ ήταν από τους πατέρες του κινήματος κι έχουν γράψει πραματάκια.


Και στην τελική ο αναρχισμός όταν πρεσβεύει κοινωνική αλληλεγγύη, ανθρώπινη συλλογικότητα και ισότητα/δικαιοσύνη, μαζική ανυπακοή ως μέσο αντίδρασης και την απόρριψη της πολιτικής πάλης τι εννοεί? Τι εννοεί όταν λέει ότι βασικό στοιχείο των ανθρώπων είναι η έμφυτη αλληλεγγύη, η αμοιβαιότητα, η συνεργασία και η συλλογική δράση? Εννοεί "βγείτε έξω και πείστε τους με τη βία ότι έχουμε δίκιο?


Μην ταυτίζεις στο μυαλό σου τον αναρχισμό μόνο με τον κομμουνισμό.


edit: τώρα θα πεταχτεί ο Phantom Duck και θα κράξει για το "αναρχοσυνδικαλισμός"

[Phantom Duck]

Ναι, επειδή έγραψες επιτέλους μια λέξη που υπάρχει έπιασες τον παπά από τα τομπολίνια.

Όμως, αυτό δε σου δίνει το δικαίωμα να διαπράττεις τέτοια εγκλήματα:

Και στην τελική ο αναρχισμός όταν πρεσβεύει [...] απόρριψη της πολιτικής πάλης

Γιατί στην τελική, είσαι μια ανίδεη χήνα που σε λίγο θα βγάλει τον κροπότκιν (πέτυχες κι έναν, ουφ) φακίρη που κυρήττει το λόγο του βραχμαπούτρα, οπότε δείξε λίγο έλεος.

[FaithFails]

Αγαπητέ ό,τι δεν υπήρχε πριν δεκαετίες ή αιώνες δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει σήμερα ως λέξη, φιλοσοφία, ιδεολογία ή καναβούρι.


αχαχαχαχαχ εσύ πάντως πέτυχες διάνα!!!!


"Οι αναρχικές ιδέες επίσης ανάχθηκαν σε θρησκείες όπως ο βουδισμός αλλά και σε φιλοσοφικές σχολές σκέψης."

wikipedia αναρχισμός

[Amnesiac.]

Για να στο θέσω λιανά εώς αφελώς, ο μαρξισμός (ναι, δεν ήταν τελείως δικό μου το μοντέλο που πρότεινα παραπάνω) δεν τα βάζει με το προϊστάμενο/διευθυντή κλπ, τα βάζει με τη σχέση που έχεις εσύ με τον εργοδότη σου, αυτή δλδ που επιτρέπει στον εργοδότη να χρεώνει πολύ λιγότερο την εργασία σου από την αντικειμενική της αξία (για την ακρίβεια σου δίνει όσα αξίζεις και παίρνει άλλα τόσα).

Καταρχάς, όσον αφορά το "μετά την επανάσταση": κανείς δεν τρέφει αυταπάτες ότι θα γίνει αταξική η κοινωνία αύριο. Κανείς δεν ξέρει πως οι συνθήκες θα φέρουν την ανατροπή του συστήματος, κανείς δεν εγγυάται τη διάρκεια των μεταβατικών σταδίων και της δομής της οικονομίας τότε, κανείς δε θα ξέρει το βαθμό ανάπτυξης κάθε τομέα της παραγωγής ώστε να γίνει πιο εύκολη η κοινονικωποίηση του κλπ κλπ. Δεν είμαι γραφικός για να σε πείσω να ζήσεις κι εσύ την επανάσταση στα χαρακώματα των εξαρχείων, έχω επίγνωση για το πόσο απήχηση έχει αυτό το μοντέλο στον κόσμο της εργασίας, πρωτίστως.

Δε σου ζήτησα να προβλέψεις το μέλλον, προφανώς κανείς δε ξέρει τίποτα, αλλά πέρα από το "θέλω να φτάσω εκεί" πρέπει να ξέρεις και το "πώς θα φτάσω εκεί". Δε μιλάω για "10 απλές και εύκολες ιδέες και προτάσεις για τον κομμουνισμό των ονείρων σας", αλλά όταν μιλάς για κάτι τόσο γενικό όσο η σχέση αφεντικού - υπαλλήλου, πρέπει να ξέρεις ή έστω να κάνεις εκτιμήσεις για το πώς το "δικό σου" μοντέλο θα αλλάξει αυτή τη σχέση.

Γενικότερα σε όσα πράγματα έχω ρωτήσει κάτι κάπως πιο συγκεκριμένο μου έχεις απαντήσει με κάτι σαν "δεν ξέρουμε πώς θα είναι τα πράγματα, θα δούμε". Δεν είναι ακριβώς ο ορισμός του ατόμου που ξέρει γιατί είναι κομμουνιστής αυτό.

Θεωρητικά, στον επιστημονικό σοσιαλισμό κλπ κλπ, ο σχεδιασμός της οικονομίας γίνεται με βάση την ανάγκη της κοινωνίας για το κάθε εμπόρευμα-υπηρεσία κλπ. Αυτό σημαίνει ότι το κέρδος δεν κυνηγάται, ότι η ανεργία δε συμφέρει κανέναν, ότι το ωράριο είναι μικρότερο γιατί δεν υφίσταται ανταγωνιστικότητα και ανάγκη για μεγάλη παραγωγικότητα κλπ κλπ κλπ, κάτι που κάνει άτοπη τη σύγκριση της δουλειάς σου σήμερα με τη δουλειά σου στο σοσιαλισμό.

Χμ σε αυτή την παράγραφο περιγράφεις σε μεγάλο βαθμό το ΣΗΜΕΡΙΝΟ Δημόσιο, τουλάχιστον στη θεωρητική του λειτουργία. Άρα δεν ειναι και τόσο άτοπη η σύγκριση. Κάπως έτσι φαντάζεσαι την εργασία του μέλλοντος; (σε καθεστώς κομμουνισμού εννοείται)

Α και κάτι άλλο, λες ότι δεν (θα) υφίσταται ανταγωνιστικότητα. Δηλαδή η κομμουνιστική Ελλάδα θα μπορεί να καλύψει ΟΛΕΣ τις ανάγκες των κατοίκων της και δε θα χρειάζεται συναλλαγές με άλλες χώρες; Γιατί αν χρειάζεται, τσουπ, νάτη η ανταγωνιστικότητα.

[Phantom Duck]

@φέθρυφαιλς:

Hello, εγώ το είδα από το myspace!!!

Λοιπόν, ακόμα και στην απόπειρα χιούμορ βλακείες λες, δεν έχει σχέση με βουδισμό ούτε ο φακίρης ούτε ο βραχμαπούτρα.

Αγαπητέ ό,τι δεν υπήρχε πριν δεκαετίες ή αιώνες δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει σήμερα ως λέξη, φιλοσοφία, ιδεολογία ή καναβούρι.

http://www.google.gr/search?q=αναρχοϋπαρξισμός

[metamelia3]

δεν βρίσκει καν το ποστ της φεηθφεηλς

μυρίζει σόρος

[FaithFails]

@ Phantom Duck
Ο φακίρης σίγουρα όχι....
τεσπα εγώ δεν ασχολούμαι με το ποιος λέει βλακείες, απλά να ξέρουμε τι πιστεύουμε και γιατί, αυτό λέμε. Άλλο κομμουνισμός/σοσιαλισμός, κι άλλο αναρχισμός.



P.S. ψάξε στο myspace, τι google και βλακείες... (αν μιλήσω για φιλοσοφία, διαλέξεις σε παν/μια του κόσμου, Chomsky, youtube έστω κλπ θα κράξεις και είμαι άυπνη, δεν την παλεύω)


Ταμπελώστε, βιάστε, καταστρέψτε και μετά ζήτω ο αναρχισμός!!!
Γιέα οράιτ!

[Amnesiac.]

Σταμ η η συζήτηση μας στα τελευταία ποστς είναι σαν να σου κάνω τεστ γνώσεων και δε το θέλω αυτό για να είμαι ειλικρινής, οπότε ας την αφήσουμε εδώ, γιατί με κάτι τέτοια σκάνε μύτη οι faithfails του φόρουμ και σπάνε πούτσους και αυτό δεν είναι καλό γιατί τον δικό μου τον θέλω για να ΓΑΜΑΩ ΜΕ ΒΙΑ

[FaithFails]

αφιερωμένο στην αποπάνω λατρεία και σε όλες τις υπόλοιπες (σόριζ αλλά θα καντιριάσω λίγο, το ξέρω)




"Κανένας δεν μπορεί να εξαναγκαστεί να συνασπιστεί με τους συναδέλφους του ή τους γείτονές του, για να αποκτήσουν όλοι μαζί τον έλεγχο των αποφάσεων που τους αφορούν, κανένας δεν μπορεί να εξαναγκαστεί να είναι ελεύθερος. Η μάχη μας είναι μάχη ιδεών.

Τότε γιατί ο αναρχισμός συγχέεται τόσο συχνά με τις… αντίκες των τρομοκρατικών συμμοριών; Όπως στους περισσότερους μύθους, υπάρχει και εδώ ένας κόκκος αλήθειας ανάμεσα. Μετά την ήττα της εξέγερσης των εργαζόμενων του Παρισιού το 1871, η άρχουσα τάξη πέταξε στο καλάθι των αχρήστων ακόμα και τις ελάχιστες αυτές πολιτικές ελευθερίες που υπήρχαν σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, εξαπολύοντας ένα αιματηρό κύμα βίας ενάντια στον καθένα και την καθεμία που αντιστεκόταν στους νόμους των πλουσίων.

Μια μειονότητα αναρχικών θέλησε να εκδικηθεί τη βία αυτή των αφεντικών και της αριστοκρατίας ενάντια στους εργαζόμενους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η εκδίκηση αυτή ήταν έργο μεμονωμένων ατόμων που ενεργούσαν με τη δική τους και μόνο πρωτοβουλία. Εντούτοις, οι ενέργειες αυτές ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία ώστε να φορτωθεί ο αναρχισμός με την εικόνα του βίαιου...
... Όταν ένα ψέμα επαναλαμβάνεται συχνά τότε οι περισσότεροι άνθρωποι το δέχονται πλέον ως γεγονός, έως ότου συναντήσουν πραγματικούς ζωντανούς αναρχικούς και ανακαλύψουν ότι το ψέμα αυτό είναι πιο πιστευτό από ό,τι άλλα."



Το κείμενο αυτό του Alan MacSimoin, μέλους του αναρχοκομμουνιστικού WSM (Workers Solidarity Movement) από την Ιρλανδία, δημοσιεύτηκε στο δελτίο της οργάνωσης «Workers Solidarity» το 2001. Μπορεί να βρεθεί σε pdf στο http://struggle.ws/ws/2001.html Μετάφραση στα ελληνικά «Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης», Μελβούρνη, 17 Οκτώβρη 2005.




Άλλο αναρχισμός κι άλλο κομμουνισμός/σοσιαλισμός ή οποιοδήποτε ταμπελο-ξεκατίνιασμα. Και πάλι σόρυ αλλά αγγίξατε ευαίσθητες χορδές.

[Amnesiac.]

Δεν ήθελε να το κάνει. Εσείς την αναγκάσατε.

[Ace]

άλλο να 'χεις κάλλος και άλλο να έχεις κάλλο.

[stam and the witches]

Δε σου ζήτησα να προβλέψεις το μέλλον, προφανώς κανείς δε ξέρει τίποτα, αλλά πέρα από το "θέλω να φτάσω εκεί" πρέπει να ξέρεις και το "πώς θα φτάσω εκεί". Δε μιλάω για "10 απλές και εύκολες ιδέες και προτάσεις για τον κομμουνισμό των ονείρων σας", αλλά όταν μιλάς για κάτι τόσο γενικό όσο η σχέση αφεντικού - υπαλλήλου, πρέπει να ξέρεις ή έστω να κάνεις εκτιμήσεις για το πώς το "δικό σου" μοντέλο θα αλλάξει αυτή τη σχέση.

Γενικότερα σε όσα πράγματα έχω ρωτήσει κάτι κάπως πιο συγκεκριμένο μου έχεις απαντήσει με κάτι σαν "δεν ξέρουμε πώς θα είναι τα πράγματα, θα δούμε". Δεν είναι ακριβώς ο ορισμός του ατόμου που ξέρει γιατί είναι κομμουνιστής αυτό.

Δεν καταλαβαίνω ακριβώς τι ζητάς να σου πω την αλήθεια.

Το σχέδιο για την κατάληψη της εξουσίας; (σήμερα ειδικά λολ)

Τα οικονομικά πλάνα για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού;

Το αν ο σοσιαλισμός θα εξαλείψει τη σχέση αφεντικού-εργάτη; (btw ο σοσιαλισμός είναι "προσωρινά" ημιτελές σύστημα, δλδ συνεχίζουν (ή προκύπτουν) και ισχύουν κάποιες αντιθέσεις, που όμως δεν πολυυπακούνε σε χαρακτήρα αυτές του καπιταλισμού γιατί δε σχετίζονται με το κέρδος και την υπεραξία)

Καταλαβαίνω ότι το πας σε στρατηγικά θέματα γενικά, αλλά είναι κάπως "δευτερεύοντα" (o Θεός να ρίξει φωτιά να με κάψει αλλά τεσπα) άπαξ και αντιλήφθηκες τη λογική και την αναγκαιότητα ενός τέτοιου συστήματος.

Χμ σε αυτή την παράγραφο περιγράφεις σε μεγάλο βαθμό το ΣΗΜΕΡΙΝΟ Δημόσιο, τουλάχιστον στη θεωρητική του λειτουργία. Άρα δεν ειναι και τόσο άτοπη η σύγκριση. Κάπως έτσι φαντάζεσαι την εργασία του μέλλοντος; (σε καθεστώς κομμουνισμού εννοείται)

Το σημερινό δημόσιο υπακούει στους νόμους της αγοράς, δεν ορίζεται η λειτουργία του από τους εργαζόμενους του. Επίσης το ελληνικό δημόσιο ειδικά παρουσιάζει μεγάλες ιδιομορφίες (χώρα χωρίς βιομηχανία πχ) που δεν είναι δα και κανα μοντέλο προς μίμηση.

Α και κάτι άλλο, λες ότι δεν (θα) υφίσταται ανταγωνιστικότητα. Δηλαδή η κομμουνιστική Ελλάδα θα μπορεί να καλύψει ΟΛΕΣ τις ανάγκες των κατοίκων της και δε θα χρειάζεται συναλλαγές με άλλες χώρες; Γιατί αν χρειάζεται, τσουπ, νάτη η ανταγωνιστικότητα.

Ακόμη και να χαμε full αυτάρκεια και σοσιαλιστική οικονομία, τσουπ, ιμπεριαλισμός Επίσης ακόμη και να μην είχαμε ιμπεριαλισμό να μας σπάει το μπούτσο, θα ήταν πολύ δύσκολο να επιβιώσουμε χωρίς φουλ ανεπτυγμένη οικονομία σε όλους τους τομείς. Το ζήτημα του σοσιαλισμού σε μία χώρα είναι ένα ζήτημα.

Πριν κλείσω και πάω για μπύρες στα επαναστατικά ΠΡΟΑΣΤΙΑ, θα σου λεγα να βλέπεις την αριστερά (γιούχου) κυρίως ως το φορέα για τη διεκδίκηση των καθημερινών και βασικών αναγκών-δικαιωμάτων που προκύπτουν από την ταξικότητα, παρά ως το όχημα που θα μας φέρει στον παράδεισο επι γης, προς το παρόν.

[Amnesiac.]

Χμ η τελευταία σου παράγραφος μου φαίνεται η πιο "λογική" απόσες έχεις γράψει μέχρι τώρα, άσχετα αν διαφωνώ (προφανώς) με την ταξικότητα σαν πηγή προέλευσης του κακού.

Βέβαια, το πώς βλέπω την αριστερά είναι εντελώς άσχετο με την κουβέντα μας αλλά όμπβιουσλι η διεκδίκηση των καθημερινών και βασικών αναγκών-δικαιωμάτων δεν είναι αποκλειστικότητα της αριστεράς.

Αυτό που είπα και πριν είναι ότι όλες σχεδόν οι απαντήσεις σου τελειώνουν σε "αυτό είναι ένα ζήτημα", "βλέπουμε" κτλ. ΟΚ, προφανώς δε χρειάζεται να ξέρεις τα πάντα για να δηλώνεις κομμουνιστής/αναρχικός/πασόκος κτλ, αλλά μου φαίνεται περίεργο πώς είσαι τόσο απόλυτος για κάποια πράγματα χωρίς να γνωρίζεις το πώς θα αλλάξουν ή μάλλον το πώς υποστηρίζει η ιδεολογία που πρεσβεύεις ότι θα αλλάξουν.

[Not_saved]

Δεν τα διάβασα όλα τα ποστς αλλά οπωσδήποτε αυτό

Μα η χρήση βίας γίνεται θεωρητικά για να ανατραπεί ένα άδικο σύστημα,αυτό δεν είναι καλή αιτιολόγηση; Εξουσία στην εξουσία.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ

Είναι αντίθετο με τον ορισμό του αναρχισμού, φιλοσοφία και βιοθεωρία που έχει παρεξηγηθεί στην Ελλάδα σίγουρα.
Ο αναρχισμός υποστηρίζει ότι καμία εξουσία δε μας έχει πείσει για την αποτελεσματικότητα ή ανωτερότητά της, ώστε να μπορεί να μας κυβερνά τη ζωή. Το αντίθετο μάλιστα. Το μέσο για την επίτευξη της αναρχιστικής ουτοπίας ενόψει απειλής από εξουσιαστικές φιλοσοφίες είναι η μη-υπακοή. Η παθητική αντίσταση. βλ. Γκάντι. Τίποτα άλλο.

Εγώ αυτά για "ανυπακοή" και "μη-βία" τα χω διαβάσει εδώ πάντως: http://www.medium.gr/articles/122984913386072.shtml. Άρα αστικούρα που βολεύει το σύστημα, FAIL.