Σίγουρα μαθαίνονται και συνηθίζονται αυτά τα πράγματα. Όμως, και μιας και είμαι από επαρχία, όταν ήμουν μικρούλης ο πατέρας μου προσπάθησε να με μάθει να σφάζω κότες και κατσίκια. Φρίκαρα και ευτυχώς δεν επέμεινε. Δεν αμφιβάλλω πως, αν ζούσαμε γενικότερα έτσι και χρειαζόταν βοήθεια, θα με είχε βάλει με το ζόρι να το κάνω και μετά από 10-20 σφαξίματα δε θα μου έκανε εντύπωση. Αλλά σε διαβεβαιώ ότι δε φρίκαρα όταν μάθαινα αριθμητική ή πώς να περνάω απέναντι το δρόμο, οπότε δεν είναι απλώς θέμα "εκμάθησης" και "συνήθειας". Επίσης στο Τσάντ, στο Νταρφούρ και στην Ουγκάντα μικρά παιδιά μαθαίνουν να σκοτώνουν επειδή "υπάρχει ανάγκη" για κάτι τέτοιο. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι απάνθρωπο;