Infernal Majesty - None Shall Defy (1987)

[Helm]

Infernal Majesty - None Shall Defy
1987 - Roadracer



1. Overlord
2. R.I.P.
3. Night of the Living Dead
4. S.O.S.
5. None Shall Defy
6. Skeletons in the Closet
7. Anthology of Death
8. Path of the Psyco

Πριν το ακραίο metal γίνει φόρμα που αυτιστικά επαναλαμβάνουν διάφοροι μικρότεροι λες και είναι extreme sport για το ποιος θα είναι πιο brutal, ήταν μπάντες όπως οι Slaughter, οι Sindrome και καλή ώρα οι Infernal Majesty από το Toronto που το 'ακραιο' το μετέφραζαν ορθά, ως ζοφερό και αλλόκοτο. Οι περισσότεροι σχετικοί έχουν ακούσει και δεν υπάρχει λόγος να διαβάζουν αυτό το ποστ αλλά σε περίπτωση που κάποιος αρέσκεται στο ακραίο metal αλλά δεν, οφείλει. Η διαφορά μεταξύ του βρωμερού thrash μιας μπάντας σαν τους Razor πχ και των Infernal Majesty δεν είναι τόσο στην μουσική (και οι Majesty σε γενικές γραμμές thrash παίζουν) αλλά στην ατμόσφαιρα, η οποία είναι σατανική και μαινόμενη, με μια έντονη αύρα πραγματικά κακής θέλησης να ποτίζει κάθε νότα. Αυτό κάνει για εμένα το death metal, death metal και όχι πόσο γρήγορα πάνε τα bpm, εξου και η συχνή κατηγοριοποίηση των Infernal Majesty προς το αριστερό μονοπάτι.

Το υλικό είναι εξαιρετικό και σαν πρώτη ύλη (τα riffs γαμάνε ρε) όσο και στις δομές και αρμονίες, γενικά δεμένα και πολύ φροντισμένα όλα, πολυποίκιλα με μάλιστα αρκετά ατυπικά και έξυπνα κόλπα για μια τέτοια μπάντα όπως η παύση πριν το chorus στο Overlord που αποπροσανατολίζει πριν σκάσει "Overlord! Still you fight though the cause is lost". Περίεργη λεπτολογία στον σχηματισμό των riffs, χωρίς ευκολίες. Είναι λες και βρήκαν τα πιο γαμάτα riffs αλλά κάθισαν και τα ψείρισαν στο επίπεδο παρουσίασης χρόνια πριν ηχογραφήσουν. Όλα αυτά κάνουν τους Infernal Majesty να μοιάζουν πραγματικά απλησίαστοι στο ύφος τους, αλαζονικοί στην πρωτοκαθεδρία τους. Aυτή η υπερβολή που φτύνει στα μούτρα όλα τα άλλα που ακούς και σε ψήνει ότι 'αυτό είναι' τους κάνει ακαταμάχητους. Τώρα πια που είμαστε πλουραλιστές με τα παρακλάδια του HM και όλα συμβιώνουν αυτό ίσως να μην λέει κάτι, αλλά τότε (που τα ρεύματα πολέμαγαν μεταξύ τους ακόμα) φαντάζομαι θα ήταν μεγάλο σοκ να ακούσει κανείς τέτοιο πράμα που με τόση ευκολία έσφαζε δισκοθήκες ολάκερες. Κραυγάζει NONE SHALL DEFY o Chris Bailey και χέζονται πάνω τους όλοι. Δωμέσα είναι μαζεμένη όλη η heavy metal αισθητική της δεκαετίας του 80 και αφιερωμένες ακροάσεις 20 χρόνια μετά ακόμα αποδίδουν αυτή την πληρότητα.

Κρίμα για το εξώφυλλο.

[animae]

Ξύλο, ξύλο και πάλι ξύλο.
Ακόμα δεν περιμένουμε νέο από αυτούς ή δεν θυμάμαι καλά?

Αν μπορείς ανεβασέ το και μια γιατι δεν το χω βρεί εδώ και αρκετό καιρό..

[carheart]

Τρομερός δίσκοντας. Αναφέρθηκαν ορθώς και οι Slaughter, από τους αγαπημένους μου στα 80's.

Έχετε δει φωτογραφήσεις Infernal Majesty εποχής "None Shall Defy";; Από αυτούς δεν έχω ακούσει το "Unholier Than Thou" όμως, ενώ το τελευταίο είχε πλάκα, αλλά ως εκεί.

Χελμ το χεις;

[Helm]

Τίποτα, L.A. μαλλιά και πρόκες, αρκετά τυπικά. Οι φωτογραφήσεις εμένα μου είχαν φανεί γαμάτες, πως θα έπρεπε δηλαδή να ειναι μια HM μπάντα το 87, σαν τους Obituary? αλλά η μπάντα δηλώνει τώρα ότι ντρέπεται για αυτή την επιλογή και ότι φώτο και εξώφυλλο τους είχαν κάνει ζημιά στην δημοτικότητα, αν ήταν πιο 'σοβαροί' σε αυτά, λένε, θα είχαν πιάσει παραπάνω.

Ούτε το Unholyer than Thou ουτε το καινούριο έχω ακούσει και ούτε θα το κάνω, η χημεία του None Shall Defy ανήκει στο συγκεκριμένο line-up την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, από μια φρέσκια μπάντα που είχε κάτι να αποδείξει και τους πάτησε όλους κάτω. πουροMajesty να μου λείπουν.

[LokiTricksterGod]

Τίποτα,

[Helm]

Για χίπστερ τυπάκια που θέλουν να παίξουν 'μέταλ' αλλά ντρέπονται να γίνουν ρεζίλι κοίτα προς τα late 90's-00's εσυ

[wom]

Infernal Majesty - None Shall Defy

Κρίμα για το εξώφυλλο.

Helm το εξωφυλλο της κασσετας (Roadrunner 1987) αν νομιζεις οτι το αδικεί το LP



Στιχους δεν εχεις δει ε ?

Path of the Psyco

Satan (x 4)
Lead us into hell
Ah ah - ah ah - ah ah (x4) !!!

Παντως αυτη η κυκλοφορια ειχε κανει αισθηση τω καιρω εκεινο (που ολοι εψαχναν νεα groups κανοντας συγκρισεις με τους slayer) και το λεω επειδη ειναι ενδιαφερον το πως θα αναγνωρισει κανεις σημερα τι ξεχωριζε 20 χρονια πριν μεσα απο το σωρο...

Να πουμε και για το Maximum Destruction των Destructor ε!

[Helm]

πω ρε wom αυθεντική κασέτα Infernal Majesty, χαχ
Σκατά ακόμα περισσότερο το εξώφυλλο με το τεράστιο κόκκινο πλαίσιο
Πως δεν έχω διαβάσει στοίχους. Το 'Overlord' μάλιστα δεν μπορώ να το ακούσω χωρίς να το ακολουθώ. Έτσι γίνεται με δίσκους που ξεκίνησα να ακουω πριν από 10 χρόνια Ισως σήμερα να μην καθόμουν να μάθω στίχους Infernal Majesty αλλά τότε ο,τι είχαμε...


α και ασυζητητί ότι αυτό το άλμπουμ πατάει κάθε άλμπουμ Slayer κάτω.

[wom]

μην κανεις τετοιες δηλωσεις ρε.

Τα 2 πρωτα* slayer ηταν σημειο αναφορας (== τα ακουγαν και μετα σκαρωναν μπαντες) για τους παντες στο ειδος εκεινη την εποχη - μεχρι το 86-87

* το reign in blood ειχε αλλο στοχο

Το εγραψα αυτό περι slayer διοτι οι I.M (και αλλοι) δηλωναν (τοτε) σε interviews "εμεις ειμαστε που θα σκισουμε τους slayer"

Οριστε βρηκα κατι εδω - > http://membres.lycos.fr/ctkx6x7/infernal.htm (αν και μεταγενεστερο ..πρεπει να ειναι εποχης 1995 αυτο)

A:When your debut album "None shall defy" came out you used to boast about usurping the throne of Slayer then that you would be able to do every aspect better than them, right ?! How would have you done and recorded "reign in blood" better from the point of view of "Infernal Majesty" ?

Well I've heard this question before and I don't recall ever saying that, but I have a very bad feeling that our x-drummer Rick may have said something like that without us knowing. Rick, in a very short time did a lot of damage for the band. He was constantly saying stupid things and giving the wrong impression of Infernal. I can safely say that none of us feel that way then or now. In fact Slayer are the kings and will always be, as far as I'm concerned. With repect to "Reign in Blood" we would have added twice as many songs because I just can't get enough of that record, it was so briliant.

[Helm]

Η ταπεινοσύνη δεν ταιριάζει σε μια μπάντα σαν τους Infernal Majesty. Ο,τι και να λέει τώρα αυτός τους ΕΣΚΙΖΑΝ τους Slayer κατά την γνώμη μου, και τα Show No Mercy τους και τα Reign In Blood τους. Οι λόγοι είναι πολλοί, πρώτα από όλα ποικιλία. Εχει τεραστία γκάμα το άλμπουμ, και και κάθε κομμάτι είναι φροντισμένο, ενώ οι Slayer είχαν και έχουν πολύ filler και 'να 3 riffs φτιάξαμε κομμάτι'.

Για εμένα είναι ανάλογη περίπτωση με Bathory, όπου είναι εξαιρετικά σημαντική μπάντα σε επίπεδο επιρροής και οριοθέτησης αισθητικής, αλλά μετά αρκετοί μαθητές τους (In The Woods... πρώτοι και κύριοι) τους ξεπέρασαν αβέρτα. Αν ρωτήσεις τους In The Woods... τα ίδια θα σου πούνε, Bathory κορυφή κλπ αλλά δεν έχει σημασία τι λένε, σημασία έχει τι ακούω.

Οι Slayer θα χεζόντουσαν πάνω τους αν μπορούσαν να βγάλουν τόσο φροντισμένους δίσκους οπότε επιμένω στην άποψή μου ότι οι Infernal Majesty ως οντότητα που αντιλαμβάνομαι όταν παίζει αυτή η δισκαρα ατελείωτη στέκονται ψηλότερα τους και κοιτάνε κάτω με απάνθρωπη αδιαφορία. None Shall Defy. NONE SHALL DEFY!

[GuardianOfIvorytower]

Πραγματική δισκάρα το ΙΜ. Αλλά προσωπικά τα 3 πρώτα των σφαγέων πολύ δύσκολα θα πέσουν από την κορυφή των προτιμήσεών μου για το μουσικό είδος (όχι μόνο λόγο μουσικής αξίας που υπάρχει, αλλά κ λόγο αναμνήσεων).

[Witchkiller]

Infernal Majesty γαμάνε Slayer τόσο πολύ που οι δεύτεροι δεν ξέρουν από που να φύγουν!

Τόσο ωμοί/γρήγοροι/βρώμικοι και τσουβαλάτοι όσο οι Razor δεν είναι σίγουρα αλλά οι Razor(aka η καλήτερη Thrash Metal μπάντα ever μαζί με Sodom-Bulldozer) ποτέ δεν καταπιάστηκαν με διαβολοτρίβολα και σχετικά,κάτι που κάναν ,σχεδόν,αποκλειστηκά οι Infernal Majesty..............

MARCHING DEFIANT THE LEGIONS BEAR WITNESS

που λέει και το άσμα!

Τα ίδια κάνουν και οι Destructor!!!!!!Iron Curtain/Storm Of Steel(το οποίο δεν είναι στο Maximum Destruction αλλά δε πειράζει) και Bondage δε γράψαν οι speed/thrash μπάντες της εποχής από το america που να χτυπιούνται ώρες!

[animae]

Τωρα που ξανακούω τα άλμπουμ των Infernal Majesty, αυτό που είχα ακούσει ειναι το unholier than thou και ειναι

Δεν υπάρχει συγκριση με slayer.

[Ra Pariah]

Σωτήριον έτος 1987 και σκάνε τρεις δισκάρες κυριαρχικού thrash metal από το Toronto του Καναδά:

Slaughter - Strappado
Sacrifice - Forward to Termination
Infernal Majesty - None Shall Defy

Εμείς θα ασχοληθούμε προς το παρόν με το τελευταίο από τα τρία.



To "None Shall Defy" αποτελείται ουσιαστικά από έξι κομμάτια, μια και τα "RIP" και "Path of the Psyco" είναι μικρής διάρκειας ακουστικές συνθέσεις. Το ύφος της μπάντας βρίσκεται πολύ κοντά στους Slayer, όπως θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι Slaughter φέρνουν σε Celtic Frost και οι Sacrifice σε Sodom.

To "Overlord" που ανοίγει τον δίσκο είναι ένας ύμνος του κιθαριστικού thrash με αλλαγές επί αλλαγών, mid-tempo μέρη να δίνουν τη θέση τους σε μανιασμένα ρυθμικά κ.ο.κ.. Τα φωνητικά σε πιάνουν κατευθείαν από τον αυχένα και σε καθηλώνουν. Το επόμενο "Night of the Living Dead" είναι η μεγαλύτερη σε διάρκεια σύνθεση του δίσκου. Περιπετειώδης στην ανάπτυξή της, δείχνει κι αυτή μια μπάντα που δεν τσιγκουνευόταν τις ιδέες της. Οι τρεις επόμενες συνθέσεις μαζί με την εναρκτήρια είναι κι οι αγαπημένες μου. Το "SOS (Satan Our Saviour)" είναι 80's evil metal to the end. Το riff του κομματιού πρέπει να το 'χουν ξεσηκώσει πάνω από δεκαπέντε death metal μπάντες. Αχ αυτό το flanger.. Η ομώνυμη σύνθεση έχει κολληματικό "thrash πεντοζάλι" ρεφραίν με τα φωνητικά να εκτοξεύονται ωσάν από δηλητηριώδες φυσοκάλαμο. Το "Skeletons in the Closet" είναι για τους I.M. ό,τι είναι το "The Burning of Atlanta" για τους Whiplash. Μόνο ξύλο. Το "Anthology of Death", που κλείνει τον δίσκο, είναι ένα ωραίο κομμάτι με ωραίες κιθάρες στην αρχή, δείγμα κι αυτό της ποιότητας του δίσκου.

Και για να γίνουμε ακόμη πιο γραφικοί... Buy or Die!!!

[Raven Lord]

μιλάμε για τεράστιο άλμπουμ. μέσα στις βασικές thrash επιλογές και μ'αρέσει που "deathίζει" αρκετά σε σημεία, πάντα σε παραδοσιακά πλαίσια.

ΥΓ. χτύπα ένα εντιτ μη μας βγάλει κανα μάτι