Metalfest: Morbid Angel, Kataklysm, Marduk, Keep of Kalessin, Arsis
Gasometer Wien 13.12.08
Για τα support λίγα πράγματα:
Arsis: Αμερικανοί που κινούνται στο χώρο του μελωδικού death – black. Όχι άσχημες συνθέσεις, ορισμένες καλές μελωδίες, ορισμένες πολύ καλές κιθάρες, σε σημεία μου θύμισαν λιγάκι Dissection, τα 20 λεπτά που έπαιξαν κύλισαν όμορφα.
Keep of Kalessin: Νορβηγοί αυτοί εδώ, black που σε ορισμένα σημεία μου θύμισε παλιούς Borgir. Μπορεί να κάνω κ λάθος βέβαια, δεν είμαι κ πολύ ειδικός στο είδος. Ούτε αυτοί μου φάνηκαν άσχημοι, αλλά ούτε κ κάτι ιδιαίτερο. Πάντως εισέπραξαν αρκετά χειροκροτήματα στη μισή ώρα περίπου που έπαιξαν.
Marduk: Οι Σουηδοί της βραδιάς ήταν όπως τους είχα φανταστεί. Με corpsepaint κ κλασικό black ήχο, ξύσιμο κ blast beat, γενικά πολύ γρήγορες ταχύτητες, καταλαβαίνετε. Είχαν πολλούς οπαδούς στο κοινό, κ μπορώ να πω ότι ήταν μία πολύ μεστή εμφάνισή τους. Δεν έχω ακούσει κάποιο άλμπουμ τους, κ γενικότερα δεν τρελάθηκα από αυτό που άκουσα, στο χώρο αυτό έχω λίγες συμπαθειες (που κατάγονται από τη γείτονα χώρα τους στα δυτικά). Σίγουρα ιστορικό γκρουπ, με πολλά χρόνια ιστορίας, κ με σημαντικά άλμπουμ όπως έχω ακούσει από φίλους του είδους, αλλά εμένα δεν μου είπαν κ πολλά. Δύσκολο βέβαια να κρίνεις μία μπάντα μόνο από το live, ίσως κάποια στιγμή τους αφιερώσω λίγο χρόνο κ ακούσω με προσοχή κάποιο δίσκο τους.
Kataklysm: Δεύτερη φορά έβλεπα τους Καναδούς, κ για δεύτερη φορά η γνώμη μου δεν άλλαξε. Μου φάνηκαν μπερδεμένοι. Τη μία φορά, όταν ανεβάζουν ταχύτητες, μου θυμίζουν πολύ Malevolent Creation – και στις κιθάρες κ στα φωνητικά – κ την άλλη μου πετάνε κάτι μοντέρνα ριφς που μου φέρνουν στο μυαλό Machine Head. Μπορώ να κάνω κ λάθος, αλλά κ τις 2 φορές που τους έχω δει ζωντανά τα τελευταία 2-3 χρόνια την ίδια γνώμη σχημάτισα. Βέβαια ο κόσμος ήξερε αρκετά τραγούδια τους κ συμμετείχε πολύ ενεργά στα τραγούδια, οπότε οι περισσότεροι πέρασαν καλά. Για μένα πάντως συνεχίζουν να αποτελούν μία αδιάφορη κ δεύτερης τάξης death metal μπάντα.
Morbid Angel: Ωραία λοιπόν όλα τα παραπάνω, αλλά εγώ τον Νοσηρό Άγγελο είχα πάει να δώ, κ όσο η ώρα πλησίαζε δεν μπορούσα να περιμένω άλλο. Πολύ αγαπημένη μπάντα οι Αμερικάνοι, από τις πλέον αγαπημένες μου στο είδος (μετά τους Death), ε και καθότι θα ήταν παρόν κ ο David Vincent, η ανυπομονησία ήταν αρκετή. Κ ανταμείφθηκα με ένα πάρα πολύ καλό live. Ο Vincent μπορεί να μην είναι ακριβώς όπως παλιά, αλλά ζωντανά ήταν αξιοπρεπέστατος. Η φωνή του παραμένει ακόμα εκφραστικότατη, κ ικανή να ανταποκριθεί στα τραγούδια. Για τους λοιπούς 2 γνωστούς του γκρουπ δεν έχω να πω πολλά παρά μόνο το εξής: ακόμα κ αν περιμένεις το τι θα ακούσεις, παρόλα αυτά είναι ικανοί να σε αφήσουν με το στόμα ανοιχτό. Ο Pete είναι από πιο απίστευτους drummer που έχω δει. Όταν τον ακούω να παίζει δίκαση ή blast beat δεν ξέρω αν πρέπει να μείνω με το στόμα ανοιχτό ή να χτυπιέμαι χωρίς έλεος. Απλά respect. Τα ίδια κ για τον Trey. Ίσως ο καλύτερος κιθαρίστας στο είδος, εδώ κ πολλά χρόνια, απλά παραδίδει μαθήματα του πως πρέπει να παίζεται το σωστό death metal. Όγκος κ σαπίλα κ τεχνική κ πόρωση κ ριφς βαριά όσο δεν πάει. Κ με χαρακτήρα. Δεν τα μπερδεύεις.
Ζήσαμε 70 λεπτά απόλυτου φλωριδιανού death metal, ακούγοντας τον ένα ύμνο μετά τον άλλο. Δώθηκε ιδιαίτερη μνεία στο “Covenant” άλμπουμ, από όπου ακούστηκαν τα “Rapture”, “Pain Divine”, “World of Shit”, “Blood on my Hands”, “Sworn to the Black”, “God of Emptiness”. Δυστηχώς από το Blessed ακούστηκε μόνο ένα (κλαψ), ο ύμνος “Fall from Grace”. Παίξτε κ κάνα άλλο ρε παίδες. Ακούστηκε επίσης ένα καινούριο κομμάτι ονονόματι “Nevermore”, που έχει κυκλοφορήσει ήδη στο youtube κ θυμίζει εποχές Domination (δεν με χαλάει καθόλου), “Bil Ur-Sag” από το “Formulas”, “Where the Slime Live” κ “Dawn of the Angry” (τρελαίνομαι όταν ακούω αυτό το κομάτι) από “Domination”, και από το ντεμπούτο τους τα “Lord of All Fevers and Plagues”, “Maze of Torment” κ “Chapel of Ghouls”. Ναι έλλειψε ένα “Immortal Rites” (προς μεγάλη μου έκπληξη), αλλά ακούστηκαν άλλοι ύμνοι. Μπορεί να υπάρχουν πάρα πολλά death metal γκρουπ εκεί έξω, αλλά οι Morbid Angel έχουν το κάτι παραπάνω ρε γμτ, κ ξεχωρίζουν. Μου βγάζουν πραγματικά μία νοσηρότητα κ μία σαπίλα, γενικότερα η ατμόσφαιρα που πηγάζει από τη μουσική τους είναι αυτό που φαντάζομαι όταν ακούω το όνομά τους. Περιμένω με ανυπομονησία το νέο τους δίσκο. Συνολικά, ήταν ένας πάρα πολύ ωραίος τρόπος να κλείσει μία φοβερή συναυλιακά χρονιά για μένα.