Μπήκα ότι τελειώναν οι Assedium το πρώτο τους τραγούδι(νομίζω το Imperial Dream). Ο κόσμος τα γνωστά, οι ίδιοι 100 πάνω κάτω. Όλοι από μακρυά να παρακολουθούν τους Assedium, δε βοηθούσε και πολύ ο ήχος(περισσότερα παρακάτω). Μερικά από όσα παίξαν ήταν τα The Flame, Romanitus, March of the Hoplite(ανέβηκε κι ο Marco για να πει ένα σημείο - τα σπάσαμε αρκετά σε αυτό που μάλλον είναι το καλύτερο τραγούδι τους), Ivan Hoe. Παίζει να θυμάμαι και κάτι λάθος, γι'αυτό δεν τολμώ να γράψω playlist.
Τέσπα, τελειώσαν αυτοί και βγήκαν οι θεοί και ο λόγος που έκανα πάλι αυτά τα 320 χλμ τόσο σύντομα. Holy Martyr λοιπόν, με τον Alex με λαρυγγίτιδα, με τον Eros να έχει προβλήματα μετά από κάποιο σημείο με την κιθάρα του(ειδικά στην εισαγωγή του Lion of Sparta). Χεστήκαμε γι'αυτά και για τον σκατά ήχο, γιατί μόλις τελειώσε η εισαγωγή του νέου album ξεκίνησε ΠΟΛΕΜΟΣ. Όλα τα κομμάτια σχεδόν από το νέο(δεν παίξαν μόνο το Κάλεσμα στα Όπλα και 1-2 εισαγωγές), με ακόμα τα Vis Et Honor και Ave Atque Vale. Το καλύτερο live τους που έχω δει, η ενέργεια και αυτό που γινόταν από κάτω δεν περιγράφεται. Έχω πάει σε αρκετές συναυλίες αλλά τέτοια ατμόσφαιρα δεν έχω ξαναζήσει σε άλλο live. Ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά που δώσαν τα πάντα.
Και βγήκαν και οι Battleroar. Όσες φορές και να τους δω αυτούς δεν τους βαριέμαι(οκ, κάτι μεμονομένα τραγούδια έχω βαρεθεί να τα βλέπω live). Δεν έκατσα να δω όλα τους τα κομμάτια(έφυγα όταν παίζαν το Death Before Disgrace - δε ξέρω για πόση ώρα συνεχίσαν πιο μετά) αλλά ακούσαμε Wrathforge(με την εισαγωγή - έτσι ξεκινήσαν), Dragonhelm, Finis Mundi(συγκίνηση), Hyrkanian Blades, Oceans of Pain, Born in the 70s, Warlord of Mars, Death Before Disgrace, Victorious Path, Battleroar, Morituri Te Salutant(με σωστή εισαγωγή ), Siegecraft, Reforge the Sword. Παίζει να ξεχνάω και κάτι, αλλά ήταν πολλά ούτως ή άλλως. Πολύ καλή απόδοση, μάλλον το 2ο καλύτερο τους live που έχω δει με εξαίρεση το τελευταίο UTH.
Όλα αυτά περί απόδοσης δεν λαμβάνουν ως κριτήριο τον χάλια ήχο του μέρους. Καλό το Κύτταρο, άνετο(καμιά σχέση με το στρίμωγμα κάτι Underworld ή An), η σκηνή σε ωραίο σημείο, αλλά ο ήχος 0. Τεράστιο, ολοστρόγγυλο ΜΗΔΕΝ. Χάλι μαύρο. Αν δεν ήξερες τα τραγούδια δεν πολυκαταλάβαινες τι γινόταν. ΟΚ, μας αρέσει και εμάς ο βρώμικος ήχος των 80s αλλά αυτό παραπήγαινε. Είναι καλό για έντεχνα και ελληνικό ροκ(χαχαχαχα - φίλος είπε πως πρέπει κάποτε να σταματήσουμε να λέμε αυτό το ανέκδοτο), αλλά για ότι είδα μπούκωνε υπερβολικά παντού όταν άρχισε να παίζει λίγο heavy metal.
Τέσπα, για τα 12 ευρά καλά ήταν. Είχαν μείνει λεφτά και έτσι κατέβηκαν αρκετά μπυράκια πριν το live.